Helgarpósturinn - 24.06.1987, Blaðsíða 3

FYRST OG FREMST
GEITHAFUR er á nýju bæjar-
merki Grindavíkur. Sumir kunna
að reka upp stór augu og hugsa
sem svo, að nær væri að hafa fisk
á merkinu hjá þessu landsins
mesta sjávarplássi. En auðvitað
eru til skýringar á öllu: Landnáms-
Bæjarmerki Grindavíkur.
maður í Grindavík hét Hafur-Björn
og stafaði nafngiftin út frá mjög
frjósömum geithafri sem hann
átti. Hafursmerkið er því ekki út í
hött, en samt sem áður hefur
merkið orðið til þess að Grindvík-
ingar hafa rekið upp stór augu og
orðið eitt spurningamerki í
framan. Um ástæðuna mátti lesa í
Víkur-fréttum nýverið. Bærinn
vildi sem sagt fá sér nýtt merki og
var auglýsingastofa fengin í
verkið. Merkið kom á tilsettum
tíma og fylgdi vitaskuld með
vænn reikningur, enda dýr þjón-
usta. En þá kom að því að glöggur
maður rakst á þýska uppsláttarbók
um skjaldarmerki og fann þar
annars vegar hafursmerki fyrir
bjór og hins vegar hafursmerki
fyrir erlenda bílategund, sem að
vísu er hætt að flytja hingað inn.
Merkin eru sláandi lík, nánast
eins, „nema hvað ullartæjur eða
krúsidúllur eru sniðnar af geit-
hafnum áður en það er íslenskað",
eins og segir í Víkur-fréttum.
Blaðið sagði viðkomandi auglýs-
ingastofu vera á höfuðborgar-
svæðinu og að bærinn hefði
neitað að greiða reikninginn. Það
upplýsist nú hér að viðkomandi
stofa er engin önnur en hin virta
Auglýsingastofa Kristínar (Þorkels-
dóttur) en enginn dómur verður
lagður á það hér hvort um „ódýra
stælingu" er að ræða eða hreint
furðulega tilviljun! Lesendur geta
virt merkin fyrir sér og dæmt
sjálfir um skyldleikann.
RÖÐULL heitir vel ættaður 1.
verðlaunahestur og fyrir fáeinum
dögum var sérstaklega auglýst í
Degi á Akureyri að Röðull væri
„kominn í sumarhólfið að
Hvammi" og auglýst, að hann
gæfi af sér sérlega viljug reiðhross
— sum glæsileg. Og þessi dugn-
aðarforkur er greinilega vinsæll:
„Næsta sumar er Röðull ráðinn,
bæði gangmál, suður í Arnessýslu.
1989 er beðið um hann í Borgar-
fjörð og Skagafjörð." Það er sem
sagt álíka löng bið eftir Röðli og
lánsloforðum Húsnæðisstofnunar!
SVO virðist sem fréttamenn
sænska sjónvarpsins séu illa á sig
komnir líkamlega, en það var
niðurstaða læknisskoðunar sem
fréttamennirnir voru látnir
gangast undir. Var niðurstaðan sú
að karlarnir væru mun verr á sig
komnir en konurnar og þurfti
rúmlega helmingur þeirra að taka
upp heilbrigðara líferni miðað við
aðeins um þriðjung kvenna. í ljós
kom að karlarnir höfðu yfirleitt
hærri blóðþrýsting, meiri blóðfitu
og algengara var að þeir væru of
þungir heldur en konurnar. Núna
þurfa svörtu sauðirnir vafalaust að
fara að hreyfa sig meira, borða
grænmeti, hætta að reykja og
drekka til þess að verða ekki
kransæða- og hjartasjúkdómum að
bráð. Það fer að verða vandlifað í
þessum heimi ef maður ætlar að
halda áfram að draga andann.
Niðurstöður þessar gætu átt við
íslenska fréttamenn líka, a.m.k.
væri fróðlegt að sjá niðurstöður
læknisrannsóknar á stéttinni.
t>AÐ eru ýmsir fjörlegir sprettir í
skrifi því sem Guðrún Helgadóttir
setti saman fyrir miðstjórnarfund
. Alþýðubandalagsins nú um helg-
ina. Enda er Guðrún náttúrlega
einn af okkar mætustu rithöf-
undum, ekki síður en alþingis-
mönnum. Guðrún ber meðal
annars saman forystumenn
Alþýðubandalagsins og Steingrím
Hermannsson forsætisráðherra og
er sá samanburður flokksbræðrum
Guðrúnar heldur óhagstæður. Þó
þykjumst við kenna svolítið írón-
ískan tón í garð Steingríms:
„Stjórnmálamenn af gamla skólan-
um telja hins vegar að þeir eigi
ekkert ólært, og þess vegna
verður málflutningur þeirra í
hæsta máta ótrúverðugur, einfald-
lega klisjukenndur. Það verður
ekki sagt um forsætisráðherra
þjóðarinnar. Aldrei hefur hann
unnið hug og hjörtu þjóðarinnar
eins og þegar hann hefur lýst yfir
að hann hafi verið plataður, hafi
skipt um skoðun eða hreinlega viti
ekkert um málið. Og sá stíll sem
hann hefur tamið sér vinnur vel,
hann heldur sig á lágu tónunum
og fólk trúir því aö hann sé ad
hugsa..“
í ÞINGLIÐI Alþýðubandalagsins
er annar rithöfundur, Ragnar
Arnalds, höfundur kassastykkis frá
liðnum vetri. En nú bregður svo
við að Ragnar tekst ekki á sama
flug og Guðrún Helgadóttir í
vinnuplaggi sínu fyrir miðstjórnar-
fundinn. Ritgerð Ragnars má
kannski auðkenna með örfáum
orðum: Sami grautur í sömu skál.
Tökum til dæmis: „Ég hef fulla
ástæðu til að ætla að Alþýðu-
bandalagið geti endurheimt allt
þetta fylgistap við hagstæðari
aðstæður og að því tilskildu að
flokkurinn skapi sér sóknarstöðu,
byggða á bjartsýni, baráttuhug og
endurnýjuðum þrótti... Þessar
sóknarlotur í kjölfar landsfundar
þurfa að vera vandlega undir-
búnar og einkennast inn á við af
jákvæðu hugarfari og sterkum
vilja til samstöðu en út á við af
óbilandi bjartsýni. Bjartsýni
skapar baráttuþrek...
SMARTSKOT
HELGARPUSTURINN UMMÆLI VIKUNNAR
Tregir í stjórnartaumi
Stjórnvitringar standast él,
í stjórnartauma hnepptir.
Stjórnarmyndun miöar vel,
en mikil vinna er eftir.
Niðri.
,,. . . einungis þar hef ég fundið fyrir
niðurlœgjandi athugasemdum vegna þess
að ég er kona. Þrátt fyrir fagrar yfir-
lýsirigar og tillögur gegn mismunun á fólki
eftir kynferði er karlremban í þing-
flokknum allsrádandi".
— GUÐRÚN HELGADÓTTIR UM ÞINGFLOKK
ALÞÝÐUBANDALAGSINS í SKÝRSLU SEM HÚN
LEGGUR FRAM Á MIÐSTJÓRNARFUNDI ABL. NÚ
UM HELGINA.
Leit vargurinn við
þessu?
Gunnar Geir Gunnarsson
starfsmaður á Sorphaugum
Reykjavíkurborgar
„Það er nú varla að hann komist í kjötið, þetta er urðað
daglega og helst samstundis. Kannski hann nái að kroppa
eitthvað í það að nóttu til sem þvælst hefur frá ýtunum. En
tækifærin eru fá og það er lítið um varg, hann virðist hafa
nóg æti."
Hvað með rotturnar?
„Hér hafa nú ekki sést rottur langa lengi, þeim er algjör«
lega haldið niðri af borginni. Ég hef persónulega séð eina
einustu rottu frá því ég byrjaði hérna í fyrrahaust. Hins
vegar hafa sést nokkrir kettir í vetur."
Þið starfsmennirnir hafið þá ekki fengið ykkur bita af
kjötinu?
„Alls ekki. Það kom ekki til greina!"
Hvernig er annars að vinna hérna á sorphaugunum?
„Það er ágætt í flesta staði. Hér eru menn með ágætan
húmor, hinir heiðarlegustu menn. Helsti ókosturinn er ryk-
ið og mest er af því á sumrin, enda er best að vinna héma
að vetri til. Rykið er ekki venjulegt ryk, það er sambland af
ýmsum toga og sjálfsagt að nota rykgrímur þegar mest er.
Ekki veitir stundum af. Það mætti vökva svæðið meira til
að halda þessu betur niðri. Maður venst hins vegar lyktinni,
eða ólyktinni skulum við segja, og hún er reyndar ekki svo
ýkja mikil, því það er borið i planið og reynt aö halda þessu
öllu í góðu horfi. Enda segja menn sem koma hingað að
sorphaugarnir séu í góðu lagi. Haugar eru jú alltaf haugar."
Fylgja ekki einhver hlunnindi starfinu?
„Það má nefna frítt fæði. Ekki þó héðan!"
Eitthvert álag hljótið þið að fá út af sérstökum aðstæð-
um, ef svo má segja?
„Já, reyndar er nýtilkomið sérstakt álag. Óþrifnaðarálag
held ég það heiti."
Kemur mikið af fólki hingað?
„Það er auðvitað talsvert um að fólk sé að henda hlutum
á haugana og það koma hingað ýmsir. Margir eru einmitt
hrifnir af því hversu haugarnir eru í góðu lagi í rauninni."
Er ekki eitthvað um heillega hluti sem fólk hendir?
„Jú, jú, eitthvað er um það. Ég get nefnt t.d. stöðugan
straum af kartöflum. Og það kemur fyrir að við sjáum heil-
leg húsgögn og annað slíkt."
Hefur fólk freistast til að hirða hluti af haugunum?
„Nei, ekki myndi ég segja það. Maður sér að fólk er
stundum að gjóa augunum þegar það kemur, en hingað
kemur fólk ekki til að finna hluti."
Hundruöum tonna af kindakjöti hefur að undanförnu veriö ekiö á
Sorphauga Reykjavíkurborgar og uröaö af verktökunum þar. Um
er aö ræöa gamlar birgöir úr kjötfallinu víöfræga, nánar tiltekið var
veriö aö fleygja birgöumfrá 1985 og rýmafyrir nýjum. Þaö gengur
sem sagt illa aö koma kindakjötinu í landann og varla hægt aö selja
þaö útlendingum fyrir spottpris. Því þarf aö selja þaö fyrir sama
og ekki neitt í refafóður eöa þá aö henda þvi einfaldlega. En skyldi
vargurinn hafa litið við kjötinu? Viö skruppum á haugana í Gufu-
nesi (Grafarvogshúsin eru nánast komin ofan í rusliö) og hittum
þar fyrir Gunnar Geir Gunnarsson, starfsmann hjá því verktaka-
fyrirtæki sem sér um haugana, Veli hf.
HELGARPÓSTURINN 3