Morgunblaðið - 05.12.1981, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 1981
39
Minning:
Sigurjóna Ólafsdótt-
ir Vestmannaeyjum
Fædd 23. aprfl 1916
Dáin 24. nóvember 1981
í dag kveðjum við frá Landa-
kirkju Sigurjónu Ólafsdóttur, er
varð bráðkvödd á heimili sínu í
Reykjavík, Stigahlíð 35, 24. nóv. sl.
Jóna, eins og hún var jafnan
kölluð, fæddist í Vestmannaeyjum
23. apríl 1916, dóttir hjónanna,
Sigurjónu Sigurjónsdóttur frá
Ytri-Njarðvík, og hins kunna afla-
manns og sjsóknara úr Mýrdaln-
um, Ólafs Ingileifssonar, er lengst
bjó hér á Víðivöllum og í Heið-
arbæ.
Tveggja ára gömul missti Jóna
móður sína úr spönsku veikinni,
þessari ógnvekjandi drepsótt, sem
herjaði á íslendinga 1918.
En þegar neyðin er stærst er
hjálpin næst.
Tóku sæmdarhjónin Kristín
Ögmundsdóttir frá Ytri-Njarðvík
og Árni Jónsson, útvegsbóndi,
ættaður úr Mýrdal, er um áratuga
skeið bjuggu í Görðum, Jónu að
sér og ólu upp ásamt tveimur öðr-
um fósturbörnum, ínu Friðriks-
dóttur og Hauk L. Johnsen.
Garðahjónin Kristín og Árni
eru alltaf efst í huga Eyjabúa,
þegar góðra manna er getið.
Sá kærleikur og fórnarlund sem
þar ríkti er eftirbreytnisverður.
Á þeim árum var búið þröngt,
en hjartarúmið var stórt á þeim
bæ og öllu og öllum sýnd alúð, án
þess að spyrja um laun eða tekjur,
sem mölur og ryð auðveidlega
granda.
Ljúflyndi og nærgætni, sem
jafnan einkenndu Jónu, var dýr-
mætasta veganestið, er hún hlaut
í vöggugjöf.
Árið 1941 giftist Jóna æskuvini
sínum, eftirlifandi eiginmanni
Birni Guðmundssyni, sem undan-
farna áratugi hefur verið umsvifa-
mikill í atvinnurekstri og félags-
málum eyjanna, í kaupsýslu, út-
gerð og fiskvinnslustarfsemi.
Þau hófu búskap á Ásaveg 5,
byggðu síðan á Faxastíg 1 og
hjuggu þar í nokkur ár, en lengst
af í Birkihlíð 17, þar sem byggt
var af miklum stórhug og búið af
reisn.
Börn þeirra hjóna voru: Kristín,
ljósmóðir, gift Óiafi G. Sigurðs-
syni, lögg. endurskoðenda. Eiga
þau tvo syni, Sigurð og Björn. Ás-
laug, fóstra. Þær búa í Reykjavík.
Guðmundur, lögfræðingur, giftur
Önnu Sigurðardóttur. Eiga þau
son, Björn. Guðmundur er nú full-
trúi bæjarfógeta á ísafirði og bú-
settur þar.
Starfsvettvangur Jónu, eins og
bestu kvenna þjóðarinnar var
heimilið, þar sem mestu afrekin
hafa verið og verða unnin við ala
og fóstra upp kynslóðirnar og hlúa
að heimilinum, því lífsakkeri, sem
hamingja landsins barna og vel-
ferð byggist á.
Eins og aðrir Eyjabúar urðu
Jóna og Björn að yfirgefa heimili
sitt í jarðeldunum 1973. Lengi vel
var ekki séð, hvort hús þeirra yrði
endurbyggt, en það stóð einmitt á
því svæði, sem næst var mestu
eyðileggingunni.
Það varð þó úr að upp var byggt
að nýju, og höfðu þau hjónin lokið
því fyrir nokkru.
Vegna starfa Björns í Reykjavík
áttu þau heimili á báðum stöðum
síðustu árin, og bjuggu vel þar
sem saman fór höfðingsskapur og
smekkvísi.
Það var Jónu eðlislægt að hugsa
afburðavel um heimilið. Hún var
mikilhæf húsmóðir sem hafði yndi
af að láta fjölskylduna njóta verka
sinna og hafa ástvinina hjá sér,
þegar tækifæri gáfust, og fengum
við vinir hennar einnig að njóta
þess.
Nú er skarð fyrir skildi, þegar
styrkasta stoðin, sem unni ástvin-
um sínum og heimili ofar öllu, svo
óvænt er kölluð á brott.
Ávallt erum við minnt á fall-
valtleik lífsins — en trúum að lífið
sé sterkara en hel.
Á skilnaðarstundu leitar hugur-
inn með samúð til ástvina Jónu,
sem mest hafa misst.
Framundan er hátíð friðar og
ljóss.
Allir, sem þess eiga kost leita þá
heim.
Megi góður Guð vera með Jónu í
þeim heimkynnum, sem hennar
bíða og gefa ástvinum öllum von
og trúarstyrk.
Jóhann Friðflnnsson
Kynni okkar Jónu hófust í kjöl-
far sameiginlegrar dvalar Björns
Guðmundssonar, eiginmanns
hennar og undirritaðs við nám
vestanhafs á árinu 1946. Það er til
marks um fórnfýsi Jónu og ósér-
plægni að hún- hvatti mann sinn
mjög til dvalarinnar vestra, þótt
hún gengi þá með barn þeirra í
fjarveru hans. Hún vissi að Björn
hafði mikinn áhuga fyrir náminu
og vildi ekki að hann færi á mis
við það sín vegna.
Á heimili þeirra hjóna í Vest-
mannaeyjum hafði ég síðar þá
ánægju að gista hjá þeim oftar en
einu sinni og kynntist þá Jónu ná-
ið. Jóna var miklum mannkostum
búin. Hún var frábær húsmóðir og
báru fögur heimili þeirra hjóna,
fyrst í Vestmannaeyjum og síðar í
Reykjavík, því ljóst vitni. Þar fór
saman smekkvísi, reglusemi og
menningarlegt yfirbragð. Jónu var
afar annt um uppeldi barna sinna,
og hafði vakandi auga með þeim
alla tíð. Myndarleg börn þeirra
hjóna bera góðu uppeldi og ríkri
ástúðlegri umönnun órækt vitni,
því ekkert verður til af sjálfu sér.
Gestrisni Jónu var slík að orð
fór af. Hún tók af alúð og um-
hyggju á móti öllum, háum sem
lágum, og hafði sérstakt yndi af
því að hafa fólk í kringum sig.
Ekkert var til sparað svo gestum
liði vel, og í návist þeirra hjóna
leið öllum vel, því hjartahlýjan og
ástúðin var slík að þar skyggði
ekkert á.
Jóna var glæsileg kona og bauð
af sér góðan þokka. Hún var
hjartfólgin öllum þeim sem kynnt-
ust henni vel. Hún var ekki allra
við fyrstu kynni, en því tryggari
og traustari sem kynni urðu nán-
ari. Jóna var trúkona og hún hafði
ákveðnar skoðanir á þeim málum,
sem hún flíkaði ekki og gerði held-
ur enga tilraun til að koma slíkum
skoðunum yfir á aðra.
Mikill harmur er kveðinn að eft-
irlifandi ættingjum Jónu, sem svo
snögglega hefur verið á braut köll-
uð og án alls fyrirvara. En þannig
er nú lífið og lögmálum þess fær
enginn breytt.
Kona mín og ég vottum Birni og
börnum þeirra, svo og öðrum ætt-
ingjum innilega samúð okkar.
Sigurður Helgason
Dregiö hefur verið
í 6. bekkjar
happdrætti
Verslunarskóla
íslands
Vinningsnúmer:
1. 803
2. 3535
3. 1500
4. 888
5. 4436
6. 3403
7. 3413
8. 989
9. 4433
10. 1497
11. 3534
Vinninga má vitja í
síma 75935.
Háþrýstidælur, mótorar,
ventlar og stjórntæki í
vökvakerfi til sjós og
lands.
Einkaumboð á íslandi.
Atlas hf
ARMULA 7 SÍMI 26755
HAMRABORG 3, KÓPAVOGI, SÍMI 42011
líninu

Faum nokkra af þessum
glæsilegu hornsófum
ffyrir jól
Mál: 215X215 ca. Aktaaöi Cotton Cleam bóm-
ullarefni sem má þvo.
OPID TIL KL. 4 í DAG.