Morgunblaðið - 05.12.1981, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 1981
Ast er...
... sameiyinleg mib-
næturstund, sem
aldrei yleymist.
TM Reg U S Pal all nghls reserved
c 1976 Los Angeles Times Syndicale
Gflur verið að það sé landsleikur í
höllinni í dag?
Með
morgnnkaffinu
—' '■'■9
l>akka þér fyrir. Án þinnar hjálpar
hefði ég aldrci komist á rétta hillu!
'SC'

HÖGNI HREKKVISI
5=

MH KýJ 49 BlM Sm 5'l31 JJÁlFftl ■ ■
Hreina fslensku og
ómengað andrúmsloft
J.G., nemandi í Kcnnaraháskóla
Islands, skrifar:
„Ágæti Velvakandi!
Ég má til með að kvarta yfir
málfátækt kennara minna í ís-
lensku máli. Oft hafa mér leiðst
slettur þeirra í sambland við
okkar ástkæra, ylhýra mál, en út
yfir allan þjófabálk tók fimmtu-
dagsmorguninn 14. nóv. Þá fór
fram í skólanum fyrirlestur og
kvikmyndasýning um efnið
„Kvikmynd og saga“. Síðan fóru
fram umræður um innihald
kvikmyndarinnar og var einn
kennaranna iðnastur við að koma
fram fyrirspurnum til fyrirlesar-
arns. Ég ætla ekki að tíunda ein-
stök orð eða orðasambönd í máli
hans, en erlenda málskrúðið sem
hann skeytti svo listavel við ís-
lenskuna var hreint ofboðslegt. Ég
held, að kennarar okkar verðandi
kennara ættu í verki að sýna meiri
ábyrgð í meðferð tungunnar, og
vera þannig æskileg fyrirmynd.
Þá vil ég kvarta yfir þeim ann-
ars ágætu nemendum skólans sem
reykja. Tillitssemin við þá sem
pleppa vilja undan reykinga-
stybbunni er ekki til. Alls staðar
er reykt, á göngunum, í matsaln-
um, í setustofunni og jafnvel í
sjálfum kennslustofunum. Heilsa
þeirra sem ekki reykja getur ekki
talist eitthvert einkamál reyk-
ingamannanna.
Vinsamlegast takið ykkur til og
reykið í anddyri eða utan dyra.“
Hann veit
allt á himni
og jörðu
Jónsi skrifar:
HlustaA og horft á
Kréttaspegil 24.11. 19SI
Víst er Svavar vizkusnar í veröldinni.
Svnisl vinna á sama grunni
og Salómón í hihlíunni.
Kkkerl hik og engin töf er í hans svörum.
Ilann veit allt á himni og jörðu
hálfu hetur en aðrir gjörðu.
\ erðlmlgunnar vítiselda vill hann slökkva,
S<>ðlahankans syndir hanna
svo og nýjar leiðir kanna.
Kf nienn skilja og vinna vel er vandinn
|leystur,
fála k þjóð úr skuldafjötrum
frelsuð, en áfram húin lölrum.
Þessir hringdu . . .
Meira í orði
en á borði
Ellilífeyrisþegi hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: —
Nú segjast allir vilja vera góð-
ir við gamla fólkið, en oft
finnst mér það nú vera meira í
orði en á borði. I einu orðinu
erum við hvött til þess að búa
sem lengst í okkar húsum, í
hinu orðinu eru lagðir á okkur
svo þungir fasteignaskattar að
við borð liggur að við verðum
að selja ofan af okkur. Þá er
mikið talað um það, hversu
heilsusamlegt það sé öldruðu
fólki, ef það geti unnið eitt-
hvað, þó ekki sé nema hluta úr
degi. En ef það gerir svo, er
því refsað með skerðingu líf-
eyris eða annarra réttinda, svo
sem niðurfellingar símagjalda
o.fl. Margir hafa bent á, að það
sé aðeins sanngirniskrafa, að
ekki sé verið að leggja skatta á
ellilífeyri, ekknabætur og aðra
slíka tekjustofna sem aldrei
eru nú svo sem verulegir að
vöxtum, enda séu njótendur
slíkra tekna áreiðanlega búnir
að ljúka „herskyldu" í þeim
efnum. En þarna eru orðin lát-
in nægja og svo ekki meir. Við
erum nú ekki öll út úr heimin-
um, þó að við séum orðin öldr-
uð, og við skynjum vel tví-
skinnungsháttinn í þessu öllu
saman. Hvað sjálfa mig varð-
ar má geta þers, að ég er enn
að myndast við að vinna úti
fjóra tíma á dag, orðin 76 ára
gömul. Það er ekki að orð-
lengja bað, að ég er auðvitað
umtalsverður skattgreiðandi
til ríkis og bæjar, og ekki þýð-
ir fyrir mig að orða niðurfell-
ingu símagjalda eða nokkuð í
þá áttina. Þá vill svo til að lóð-
in í kringum húsið mitt er all-
stór, þó að húsið sé lítið. Og ég
fæ líka að finna fyrir því í
fasteignagjöldunum á hverju
ári. Já, svona er þetta. Á sama
tíma fá ráðherrarnir launa-
uppbót. vegna vísitölu, sem
nemur ellilaununum mínum
— þannig að þessi stirfni við
okkur, gamla fólkið, stafar nú
ekki af peningaleysi.
Væn örugglega sprung-
inn af sköpunargleði
llr. Klinkur skrifar:
,Velvakandi og aðrir!
I bréfi sem birtist hann 28. nóv. er
Ub 40 óspar á fullyrðingar að venju.
Hann segir m.a., að Bubbi hefði
meiri seðla á milli handa sinna væri
hann ennþá sjómaður/farandverka-
maður. Ekki ætla ég að fara að deila
um kjaramál að þessu sinni, en það
tel ég víst að Bubbi hefði ekki efni á
að kaupa sér 4—5 plötur í viku
(þetta kom fram í viðtali sem Vikan
átti við hann fyrir allnokkru), ef
hann þyrfti að lifa á verkamanna-
kaupi einu saman. En hvað um það.
Bubbi má kaupa sér eins margar
plötur og hann vill fyrir mér. Ég
nefndi aðeins lítið dæmi, máli mínu
til stuðnings.
Auðvitað hafa Steinar hf. grætt á
tá og fingri á Plágunni, söluhæstu
plötu ársins — slíkt er ekkert vafa-
mál, annars væri fyrirtækið farið á
hausinn fyrir löngu, ef þeir gæfu
bara út plötur með tapi. En gjald-
þrot er það síðasta sem gæti komið
fyrir Steina einmitt núna, því þeir
hreinlega eiga íslenska markaðinn
um þessar mundir. Ekki vildi ég
vera í Bubba sporum, því þá væri ég
alveg örugglega sprunginn af sköp-
unargleði og listþörf þar eð ég hef
enga Steina til þess að gefa út plöt-
ur með mér. Má það vel vera að
Bubbi hafi þróað tónlist sína meira
en nokkur annar íslenskur poppari
sl. ár, eflaust vegna þcss að hann
hefur tekið sér minni tíma en meira
plast. T.d. hljómar „Geislavirkir"
ekki sem neitt sérlega vönduð skífa í
mínum eyrum. En Ub 40 gefur ef-
laust lítið fyrir mín eyru.
Ekki var það ég sem byrjaði á því
að tala um færiband í sambandi við
iðnaðarrokk heldur var það Ub 40 og
má þar segja, að hann hafi fallið í
sína eigin gildru. En ég hef alltaf
staðið í þeirri meiningu að hlutirnir
gengju hraðar með færibandið í
gangi. Ég hef aldrei haldið því fram,
að Plágan væri kópía af ísbjarnar-
blúsinum, en ég held, að ég geti hins
vegar fullyrt að Utangarðsmenn
hafi verið kópía af Utangarðs-
mönnum þetta rúma ár sem þeir
störfuðu, og afkvæmin þrjú (Rækju-
reggae/Geislavirkir/45 rpm) sýndu
aðeins það og sönnuðu, sem nokkrir
ágætir menn úti í bæ höfðu þegar
haldið fram, að hljómsveitin hafi
verið stöðnuð í tónlistarflutningi
sínum og ekki virtist þeim fara mik-
ið fram sem hljóðfæraleikurum. f
sambandi við tónlist þeirra er hún
það sem Ub 40 myndi vafalaust
kalla steingelt iðnaðarrokk hjá öðr-
um, aðrir mundu kalla hana óvand-
að kraftmikið iðnaðarrokk (ögn
jákvæðari) og sumir segja jafnvel
léleg stæling á Clash, en restin
(neytendurnir — markaðurinn —
Kiss-aðdáendurnir) segja „algjört
æði“, blindaðir af ágætis sviðs-
framkomu grúppunnar, lítt pælandi
í gæðunum á bak við leðurjakkana
og tjöskuðu gallabuxurnar (pönk-
ímyndin).
Þó svo að Bubbi búi yfir svona
gífurlegri sköpunargleði, efast ég nú
einhvernveginn um að það sé ástæð-
an fyrir þessu gífurlega skífubruðli