Morgunblaðið - 07.10.1986, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 1986
+ Móðir okkar og tengdamóðir, ÁSGERÐUR ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR, fyrrum húsfreyja íLýsudal Staðarsveit til heimilis að Hraunbæ 10, Reykjavfk, lést á sjúkrahúsi Akraness föstudaginn 3. október. Börn og tengdabörn.

Móðir okkar, INGVELDUR JÓHANNSDÓTTIR, áðurtil heimills að Þjórsárgötu 1, lést á Dvalarheimilinu Hrafnistu f Reykjavík 3. október. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 10. október kl. 15.00. Fjóla Magnúsdóttir, Kristín Magnúsdóttir, Theodóra Guðnadóttir, Guðflnna Guðnadóttir.

Móðir mín, KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR, Garðastræti 4, lést á Héraðshælinu Blönduósi 1. október. Jarðarförin hefur farið fram. Fyrir hönd vandamanna, Sigurður Klemensson.

+ Litla dóttir okkar og systir, SIGNÝ TRYGGVADÓTTIR, lést á Childrens Hospital í Boston 30. september. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 8. október kl. 10.30. Jóna Ólafsson, Tryggvl Pótursson, Ólafur Tryggvason, Erla Tryggvadóttir.
+ Maðurinn minn og faðir okkar, SIGHVATUR ÞORSTEINSSON, andaðist 2. október. Sesselja Antonsen, Theodor Helgi Sighvatsson, Sigrfður Júlfa Sighvatsdóttir.

+ Faðir minn, fósturfaðir, tengdafaðir og afi, SIGURÐUR SVEINSSON, Englhlfð 14, lést í Landspítalanum föstudaginn 3. október. Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 14. október kl. 15.00. Linda H. Sigurðardóttir, Eirfkur Sigurðsson, Margrót Ágústsdóttir, Simon Gissurason og barnabörn.

Maðurinn minn, ÞÓRIR BALDVINSSON, arkitekt, lést föstudaginn 3. október. Jarðarförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn 15. október kl. 15.00. Fyrir hönd aðstandenda, „ Borghildur Jónsdóttir.
+ Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUÐMUNDUR ODDGEIR JÓNSSON, matsveinn, Arnarhraunl 7, Hafnarflrði, sem lést 26. september verður jarðsunginn miðvikudaginn 8. október kl. 15.00 frá Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi. Blóm og kransar afþakkaöir en þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartavernd. Fyrir hönd vandamanna, Þorbjörg Georgsdóttir, Jón Guðmundsson, Áslaug Garðarsdóttir, Lára Guðmundsdóttir, Guðbjartur Danfelsson, Jenný Guðmundsdóttir, Gunnar Guðmundsson og barnabörn.

+ Þökkum samúð og hlýhug vegna andláts og jarðarfarar stjúp- móður minnar og systur okkar, HÓLMFRÍÐAR GUÐJÓNSDÓTTUR. Magnús Júlfusson, Jóhann Guðjónsson, Sigurlaug Guðjónsdóttir Þórvör Guðjónsdóttir.
Kristín E. Björns-
dóttir - Minning
Fædd 4. febrúar 1889
Dáin 22. september 1986
„Allt fram streymir endalaust,
ár og dagar líða.“ Já, að heilsast
og kveðpast, það er lífsins saga, og
í fyllingu tímans er stundaglas
hvers og eins taemt og ljós hins
jarðneska lífs slokknar. Þó aðdrag-
andi og undirbúningur að vista-
skiptunum sé langur og að í raun
komi þau engum á óvart, þá fer
ekki hjá að þeim fylgi sár söknuður
hjá þeim sem næstir standa þegar
kallið kemur og minningamar
streyma fram í hugann frá liðnum
tíma.
Á fögru haustkvöldi, eða á þeim
tíma árs sem lauf trjánna eru farin
að fölna og falla til jarðar, eða
nánar til tekið 22. september sl.,
kvaddi Kristín Bjömsdóttir þennan
heim, 97 ára að aldri.
Kristín Elínborg, en svo hét hún
fullu nafni, fæddist 4. febrúar 1889
að Borgargerði í Akrahreppi,
Skagafjarðarsýslu.
Foreldrar Kristínar voru Bjöm
Ólafur Jónsson, Ólafssonar bónda
á Vestarahóli í Flókadal, móðir
Bjöms var Soffía Bjömsdóttir,
Bjömssonar bónda á Róðhóli í
Sléttuhlíð. Móðir Kristínar var
Guðríður Hjaltadóttir, Sigurðssonar
bónda að Mosfelli í Svínadal, Hún.
Móðir Guðríðar var Guðlaug Guð-
varðardóttir, Jónssonar bónda að
Stóm-Þverá, en kona hans var Ólöf
Jónsdóttir, prests að Barði í Fljót-
um.
Bjöm ólst upp í foreldrahúsum
fram yfír tvítugt, en þá ræðst hann
sem kaupa- eða vinnumaður að
Auðólfsstöðum í Langadal. Af því
má sjá að vegalengdir og vegleysur
hafa ekki hindrað hugumstóra
menn að sækja á flarlæg mið. Og
ekki er að efa að sú ferð hefur
verið happadijúg fyrir Bjöm því þar
kynntist hann verðandi konu sinni.
Á fyrstu búskaparárum sínum
bjuggu þau Bjöm og Guðríður á
nokkmm stöðum í Skagafírði, en
fluttu síðan út í FLjót þar sem þau
áttu heima á nokkmm stöðum, en
lengst af á Karlsstöðum í Haganes-
hreppi, og vom þau jafnan kennd
við þann bæ.
Eftir að þau fluttu í Fljótin réðst
Bjöm í að læra sjómannafræði og
var síðan að jöfnu við sjó og land-
búnað. Um tuttugu ára skeið var
hann skipstjórí á bátunum Flink,
Kristjönu og Fljótavíkingi. Bimi var
svo lýst að hann væri meðalmaður
á hæð, svaraði sér vel, breiður um
herðar, fáskiptinn hversdagslega
enn glettinn ef hann var tekinn
tali. Vinsæll af öllum, orðvar og
æðmlaus þó eitthvað bjátaði á og
kom það sér oft vel á skipstjóra-
ámm hans. Guðríður var talin
kvenna fríðust, snyrtileg í allri
umgengni, góðgjöm og hlý í við-
móti, gestrisin, enda oft gestkvæmt
á heimili þeirra hjóna.
Aliir ættstofnar sem stóðu að
Kristínu var dugmikið og traust
fólk. Það sannaðist á henni að sjald-
an fellur eplið langt frá eikinni, því
fljótt kom í ljós er hún óx úr grasi
að hún var mörgum kostum búin.
Hún var glæsileg í sjón, myndvirk,
stjómsöm, traustur og tryggur
fömnautur og móðir.
Kristín var elst af sjö systkinum,
en að henni genginni er eitt þeirra
eftir. í foreldrahúsum ólst Kristín
upp framundir tíu ára aldur, en fór
þá til föðurbróður síns, Guðmundar
Jónssonar, og konu hans, Guðrúnar
Magnúsdóttur, er þá bjuggu að
Neðra-Haganesi og þar var hún að
miklu leyti framundir tvítugsaldur.
Á því aldursskeiði verða miklar
breytingar á högum hennar. Hún
hafði hrifíst af ungum efnilegum
pilti í sveitinni, Pétri Benedikts-
syni, og játast honum og þann 16.
ágúst 1909 gengu þau í hjónaband
og stofna sitt eigið heimili, meðal
annars búa þau á Hring og Hún-
stöðum f Stíflu og nokkmm öðmm
stöðum í sveitinni og flytja síðan
til Siglufjarðar og búa þar í nokkur
ár.
Á búskaparáram sínum í Fljótum
eignast þau tvær dætur, Heiðbjörtu,
fædda 1910 og Ólöfu Guðnýju, en
hún lést á fyrsta ári. Er þau bjuggu
á Húnstöðum tóku þau til fósturs
systurson Péturs, Guðmund Bergs-
son, nú bónda að Hvammi í Ölfusi.
Hann hefur ætíð borið hlýjan hug
til þeirra og kallaði þau foreldra
sína.
í mars 1925 fer Qölskyldan til
Reykjavíkur að heimsækja vini og
ættingja, en í þessarí ferð dró ský
fyrir sólu, því þá þau veiktist Pétur
af lömunarveiki og það svo hastar-
lega að hann varð máttvana upp
að bijósti. Litla huggun fékk hann
hjá lækni þeim sem skoðaði hann,
sem gaf honum nánast enga von
um bata. Sjálfur vildi Pétur trúa
því að hann ætti eftir að komast
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÞÓRARINSSON,
Hrafnistu,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 8. október
kl. 15.00.
Lydia Guðmundsdóttir,
Jensína Guðmundsdóttir, Magnús Andrésson,
Hrefna Guðmundsdóttir, Ólafur Einarsson,
Kristján Guðmundsson, Guðrún Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför hjartkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
GUNNARS ÞÓRÐARSONAR,
rennismíðameistara,
Hringbraut 101,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 9. október kl. 10.30.
Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á Krabbameinsfélagið.
Ágústa Guðmundsdóttir,
Selma Gunnarsdóttir, Sigvaldi Ragnarsson,
Birkir Þ. Gunnarsson, Róshildur Stefónsdóttir,
Guðmundur G. Gunnarsson, Anna Thorlacius
og barnabörn.
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför,
RAFNS BJARNASONAR
bónda f Þorkelsgerði, Selvogi.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Landspítalans
fyrir frábæra umönnun.
Systkinl hins lótna
og annað skyldfólk.
til starfa og með óhemju elju, orku
og trú á það yfímáttúrlega ásamt
aðstoð leikmanna fór smátt og
smátt að koma líf í hinn máttvana
líkama og eftir 3—4 mánuði var
hann farin að staulast um.
Með því að Pétur lá ekki á sjúkra-
húsi fylgdust læknar ekki svo gjörla
með honum frá degi til dags og
vissu því ekki hveiju fram fór með
heilsu hans. Lækni þeim sem skoð-
aði Pétur í upphafí varð því að orði,
er hann sá nokkm síðar hvar Pétur
staulaðist áfram við stafí: „Hér
hefur átt sér stað kraftaverk.“ Bat-
inn hélt áfram að koma þó hægt
væri, en Pétur bar menjar þessarar
skæðu veiki ævilangt. Nokkm upp
úr . þessum veikindum flutti íjöl-
skyldan til Reykjavíkur og var Pétri
boðið starf hjá Sláturfélagi Suður-
lands og síðan hjá Framtíðinni. Var
hann þar í um það bil fjöratíu ár
og reyndist dyggur þjónn og vel
metinn af sínum yfírmönnum. Á
þessu veikindatímabili sýndi Kristín
að hún hafði yfír miklum viljastyrk
að ráða. Eitt sinn hafði Pétur orð
á því við mig að án hennar hefði
batinn komið seinna. Það kom sér
vel fyrir heimilið að Kristín hafði í
æsku lært að sauma bæði karl-
mannaföt, peysufatnað og annað
og var eftirsótt til þeirra starfa og
lagði því dijúgt til framfærslunnar
með þeim tekjum sem hún fékk
fyrir saumaskapinn. Lengi var
heimili þeirra að Laugavegi 45 eða
fram til 1954 að þau fluttu í nýtt
hús að Álfhólsvegi 58, sem þau
byggðu í félagi við dóttur sína og
tengdason, Ara Jónsson klæðskera-
meistara og eiganda verslunarinnar
Faco. Við þetta nýja heimili gerðu
Qölskyldumar unaðsreit tijáa og
blóma og undu hag sínum þar vel,
en ég hygg að dóttirin Heiðbjört
hafí átt drýgstan þátt í garðyrkj-
unni.
Oft var gestkvæmt á heimili
þeirra Péturs og Kristínar, ekki
hvað síst meðan það stóð á Lauga-
vegi 45, og öllum var tekið jafn vel.
Eg minnist þess er ég kom fyrst
til Reykjavíkur snemma vors 1941,
saklaus sveitapiltur, ókunnugur öll-
um hættum sem fylgja borgarsam-
félagi. Ferðum var svo háttað að
ég kom ekki fyrr en eftir miðnætti
til bæjarins, er ys og þys dagsins
var þagnaður og bærinn hvíldi í
þögn næturinnar utan nokkrir næt-
urhrafnar, síðbúnir til hvíldar, en
kannski var það mér til happs, því
þeir vísuðu mér veginn að Lauga-
vegi 45 þar sem ég barði dyra og
vakti húsbændur. Þar var mér tek-
ið tveimur höndum af þeim Kristínu
og Pétri frænda mínum, en hann
var föðurbróðir minn. Það var ætíð
gaman að koma á heimili þeirra,
bæði vora þau jafn alúðleg í við-
móti og heimilið fagurlega búið og
smekklegt af hendi Kristínar.
Eftir að hún missti mann sinn, í
árslok 1973, var aldur hennar orð-
inn ærinn og þar fylgdi á eftir að
minni hennar fór að dvína og þurfti
hún aðstoð og aðhlynningu. Hún
flutti því á heimili dóttur sinnar,
þar sem hún var til loka, utan
síðasta áfangann er hún dvaldi á
sjúkrahúsi.
Kristín kveið ekki vistaskiptun-
um og kvaddi þennan heim sátt við
allt og allt og gekk glöð á vit vina
og ættingja sem á undan vom fam-
ir. Ég lýk þessum línum með því
að senda þér, Heiðbjört frænka
mín, samúðarkveðjur við fráfall
móður þinnar svo og öðmm ætt-
mönnum og vinum og bið höfuðsmið
himins og jarðar að varðveita ykkur
í nútíð og framtíð.
Guðmundur Jóhannsson