Morgunblaðið - 07.06.1987, Blaðsíða 44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. JÚNÍ 1987
44
RudolfÞ. Stolzen-
wald — Kveðjuorð
- Fæddur 23. ágúst 1928
Dáinn 1. maí 1987
Hann afi Rúdý er nú dáinn. Guð,
af hveiju? Við getum ekki svarað
því. Við viljum þakka honum afa
fyrir allt sem hann gerði fyrir okk-
ur. Afi og amma pössuðu okkur oft
þegar pabbi og mamma fóru eitt-
hvert. Við höfum alist upp í
nágrenni við afa öll okkar ár. Hann
kom svo oft til okkar og fylgdist
með uppvextinum, tók þátt í gleði
og sorg, gerði alltaf gott úr öllum
vandamálum. Þegar afi kom í heim-
>sókn var vani hans að banka eða
hringja bjöllunni. Við þekktum allt-
af bankið hans eða hringinguna.
Þá sögðum við alltaf: „Hann afi er
kominn." Afi og amma fóru oft
með okkur í ferðalög, upp í sumar-
bústað, Þórsmörk, Dalakofa og
margt fleira. Það var alltaf gaman
þegar afi og amma komu á jólunum
og á gamlárskvöld, og eins bara
alltaf. Við viljum þakka honum afa
fyrir öll árin sem hann var hjá okk-
ur.
Elín Hjartardóttir og
Erla Hjartardóttir.
Hann Rudolf Þórarinn Stolzen-
■*- j wald, tengdafaðir minn, er dáinn.
Þegar ég fékk þessa fregn að kvöldi
1. maí síðastliðinn hrundu mínar
borgir fyrst um sinn. Af hveiju
svona fljótt? Við áttum eftir að
gera svo margt og við vorum búnir
að skipuleggja fjölmargt sameigin-
lega. Vert er að nefna í þessu
sambandi árlegu vorferðina okkar
í Dalakofann inn á Rangárvallaaf-
rétt í þeim tilgangi að lagfæra og
betrumbæta bústaðinn.
Og nú, þegar hann fór sína
síðustu ferð í þessari tilvist, var
áfanginn áðumefndur fjallakofi. Ég
hygg, fyrst forlögin réðu því þann-
ig, að Rudolf hefði verið sáttur við
þessa staðreynd. Þetta svæði var
honum afskaplega kært.
Hann var oft í ferðum á þessum
slóðum. Hann notaði hveija stund
þegar færi gafst og gott var veður
til að bregða sér á fjöll, stundum
eftir langan vinnudag heima fyrir.
Við fjölskylda hans 'vorum oft í
þessum ferðum, en hann fór stund-
um á undan til að kanna aðstæður
áður en konur og böm færu að
glíma við snjó og öræfaferðir.
Það er margs að minnast gegn-
um árin og erfítt er að taka eitthvað
sérstaklega fyrir. Þó er ein ferð af
tugum ferða sem ég átti með Rud-
olf mér mjög minnisstæð. Þann 16.
ágúst 1975 lögðum við af stað inn
á Rangárvallaafrétt á venjulegum
vörubíl. Farmurinn var upphafsefn-
ið í smíði Dalakofans. Ýmsir spáðu
því að við kæmumst ekki alla leið,
en það var nú öðru nær og allt tókst
mjög vel. Þótt staðsetning kofans
hefði verið ákveðin fyrirfram réð
tilviljun þvf að í þessari sömu ferð
rákumst við á heita vatnið í Jökul-
kvíslinni, sem húsið er hitað upp
með í dag. Því er kofínn þar sem
hann er nú. Það vom stoltir ferðafé-
lagar sem gistu í tjaldi við Laufa-
fellsvatn næstu nótt. Húsið var
byggt stuttu seinna og upp úr því
byijuðu ferðimar fyrir alvöru.
Fjölskyldan hefur dvalið í Dala-
kofa á öllum árstíðum við allskonar
útiveru. Ég sé Rúdý fyrir mér þar
sem hann hallaði sér í kojunni sinni
á kvöldin og talstöðin suðaði á hillu
við höfðagaflinn. Rúdý tók daginn
snemma, bæði heima fyrir sem á
flöllum, og oft var hann búinn að
njóta morgunstundanna í náttúr-
unni löngu áður en aðrir risu úr
rekkju.
Rudolf var um margt sérstakur
persónuleiki. Hann var hógvær og
hæglátur og vildi ekki láta mikið á
sér bera. Oftast var bara fjölskyldan
saman komin þegar hann hélt uppá
eitthvað. Má þar nefna stórafmæli
eða annað þess háttar. Aldrei heyrði
ég hann kvarta yfir einu eða neinu
í lífsins ólgusjó og það er meira en
hægt er að segja um okkur nútíma-
fólk. Flest það sem hann tók sér
fyrir hendur leysti hann með sóma,
þó að það væri jafnvel í fyrsta
sinni. Snyrtimennskan sat í fyrir-
rúmi hjá honum, allir hlutir á sínum
stað ef á þurfti að halda. Hann var
fastur fyrir og hafði ákveðnar skoð-
anir á hlutunum, sem hann færði
jafnan rök fyrir.
Rudolf lærði klæðskeraiðn og
vann við þá iðju alla tíð bæði hjá
sjálfum sér og öðrum. En jafnframt
stundaði hann fjölmörg önnur störf
og kenndi þar margra grasa. Þegar
veðurathugunarstöð var staðsett
hér á Hellu sinnti hann henni um
7 ra skeið, en hætti því hún var
orðin of bindandi þegar fjallaþráin
náði yfírtökum. Við má bæta að
ekki þurfti að sjá eða heyra veður-
+
Hjartkær maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EGILLTH. SANDHOLT,
andaðist í Borgarspítalanum föstudaginn 5. júní sl.
Sigríður Magnúsdóttir Sandholt,
Stefán Sandholt, María I. Aðalsteinsdóttir,
Gunnar Magnús Sandholt, Hólmfríður Kr. Karlsdóttir,
og barnabörn.
t
ÞÓRA G. ÞÓRARINSDÓTTIR,
Baldursgötu 30,
andaðist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 30. maí.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 9. júní kl.
10.30.
Aðstandendur.
+
SVAVA SIGURBJÖRNSDÓTTIR
Laugarásvegi 39
Reykjavík
verður jarösungin frá Áskirkju þriðjudaginn 9. júní kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaöir en þeir sem vildu minnast
hennar láti Hjartavernd njóta þess.
Lilja Huld Sævars, Magnús Jóhannsson,
Svava Kristín Árnadóttir, Kjartan Egilsson,
ína Karlotta Árnadóttir, Dagur Brynjólfsson,
Lilja Kristín Dagsdóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
NIKULÁS MAREL HALLDÓRSSON,
verður jarðsunginn frá Neskirkju miðvikudaginn 10. júníkl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeir sem vildu minnast
hans láti kristniboð og líknarstarf njóta þess.
Rose E. Halldórsson,
Frank M. Halldórsson,
Betzy Hallórsson,
Georg Halldórsson, Stefanía Guðmundsdóttir,
Eva Aldís Georgsdóttir, Ragnar Marel Georgsson.
+
Konan mín og fósturmóðir,
HALLDÓRA BJÖRNSDÓTTIR,
sem lóst þriðjudaginn 2. júní, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 9. júní kl. 10.30.
Brandur Ágúst Vilhjálmsson,
Brandur Kristinsson.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BALDVIN BALDVINSSON,
Kleppsvegi 38, Reykjavik,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 10. júnf kl.
13.30.
Þrúður Finnbogadóttir,
Baldvin Baldvinsson, Monika S. Helgadóttir,
Finnbogi Þór Baldvinsson, Bóthildur Friðþjófsdóttir,
Jóhanna Hrefna Baldvinsdóttir, Sölvi Jónasson
og barnabörn.
+
Elsku faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR FINNBOGASON
járnsmíöameistari,
Grettisgötu 20b,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 9. júní kl.
13.30.
Ragnheiður Guðmundsdóttir, Karl J. Ólafsson,
Sigurlaug Guðmundsdóttir, Albert Jónsson,
Jensfna K. Guðmundsdóttir, Ásgeir Sigurðsson,
Helga Perla Guðmundsdóttir, Marteinn Þór Viggósson,
Hrafnhildur P. Guðmundsdóttir, John R. Holt,
Auður Rögnvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Maðurinn minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
VALGEIR RUNÓLFSSON
rafvirkjameistari,
Presthúsabraut 32, Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju miövikudaginn 10. júní kl.
11.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaöir, en þeim sem vildu
minnast hans er bent á líknarstofnanir.
Vilborg Andrósdóttir,
Guðjón Valgeirsson, " Ólína Lúðvíksdóttir,
Valgeir Valgeirsson, Lilja Þórðardóttlr,
Sigurlína Valgeirsdóttir, Pétur Hansson
og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför konu minnar,
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR VILHJÁLMÍNU ÓLAFSDÓTTUR,
Jökulgrunni 1,
við Hrafnistu,
Sigurjón Kristjánsson,
Steinar Sigurjónsson,
Oddný Ólafia Sigurjónsdóttir, Benedikt Hermannsson,
Hreiðar Hafberg Sigurjónsson,
Kristján Stefán Sigurjónsson, Helga Kristjánsdóttir,
Sigurjón Guðmundsson, Ólöf Hafdfs Guðmundsdóttir,
Sigrfður Steinarsdóttir, Einar Þórhallsson.
fréttir, „bara spyija Rúdý“. Hann
leit í kringum sig og svarið kom
fljótt. Yfírleitt mátti treysta því
veðurútliti sem hann spáði um fyrir
af kunnáttu og reynslu. Hann var
einn af stofnendum flugbjörgunar-
sveitarinnar hér á Hellu og formað-
ur um árabil. Hann var kvikmynda-
sýningarmaður í Hellubíói frá
upphafí til síðasta dags. Hann var
einn af stofnendum Golfklúbbsins
hér í Rangárþingi og einn af
fremstu mönnum í árangri í þeirri
íþrótt. Hann var einn af upphafs-
mönnum Lionshreyfingarinnar hér
og starfaði þar um tíma. Þá má
einnig nefna akstur í afleysingum
á flutningabílum hjá verslun Frið-
riks Friðrikssonar í Þykkvabæ og
Kaupfélagi Þórs á Hellu. Þá má
geta þess að hann var góður veiði-
maður og kunni vel með vopn að
fara, enda oft fenginn af hrepps-
félögum hér í sýslu til að halda
hvers kyns vargi í skefjum eins og
siður er í okkar landi. Síðustu árin
flutti hann póst í Fljótshlíðina, þetta
starf var mest til að komast í snert-
ingu við náttúruna og gera aðeins
hlé frá inniverunni við saumaskap-
inn. Ýmislegt fleira mætti tína til,
en af þessu má sjá að hann var
sístarfandi þótt hann léti ekki mik-
ið bera á því.
A yngri árum fór Rudolf í mynd-
listar- og tónlistarskóla og málverk-
in prýða heimili hans og okkar og
sjálfsagt víðar. Margir vonuðust til
að hann héldi áfram á þeirri braut
og okkur datt í hug að þegar aldur-
inn færðist yfír myndi hann byija
aftur. Þeir sem hafa kunnáttu á
þessu sviði teljaj að svo hefði átt
að vera.
Tónlist var eitt af hans hjartans
málum. Þar hafði hann mikla hæfi-
leika og greip hann í hljóðfæri sín
þegar færi gafst. Hann lét ekki þar
við sitja en var um tíma virkur
meðlimur í tveimur hljómsveitum
hér í sýslunni, Blástökkum en síðan
Ekkó.
Tengdafaðir minn var mikill fjöl-
skyldumaður. Síðan ég kynntist
fjölskyldu hans fyrst hefur mér
þótt hin mikla samheldni og trygg-
lyndi innan hennar á öllum stundum
lífsbrautarinnar einkenna hana
einna mest. Ég tel að þar hafi hann
mótað fyrirmyndina.
Það hafa orðið þáttaskil í lífi
okkar við fráfalls hans og myndast
skarð sem verður aldrei bætt. En
ég ætla að vona að það sem hann
gaf okkur og kenndi nýtist okkur
á lífsleiðinni.
Þegar ég kveð þennan trausta
og drenglynda útivistarmann og
þakka samfylgdina verð ég að
minnast á fjallahringinn okkar. Mér
hefur alltaf þótt vænt um Heklu,
Vatnafjöllin, Tindfjöll og Eyjaíjalla-
jökul ásamt minni tindum á milli.
Frá bamæsku hef ég oft hugsað
hvaðan sem komið er og fjallahring-
urinn birtist: „Nú er ég kominn
heim!“ Ég veit að Rúdý hugsaði hið
sama og þá veit ég hvers er að
minnast.
Að lokum bið ég góðan Guð um
að styrkja eiginkonu, móður, börn
og aðra ástvini í hinni miklu sorg.
Minningamar fylgja okkur að eilífu.
Blessuð sé minning hans.
Hjörtur Guðjónsson
Blomastofa
FriÖfinns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opíð ölíkvöld
til kl. 22,- éinnig um helgar.
Skreytlngar við öll tilefni.
Gjafavörur.