Morgunblaðið - 24.01.1990, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. JANÚAR 1990
15
Opið bréf til samg’öngnráðherra
AÐEINS FYRIR
■ ■
eftir Jóhannes
R. Snorrason
. <
Eins og yður mun kunnugt varð
nokkur umræða um grein, sem ég
undirritaður skrifaði í Morgunblaðið
þann 17. nóvember 1988, þar sem
m.a. var fjallað um það mjög svo
vafasama ástand, sem látið er við-
gangast í áætlunar- og leiguflugi
hér innanlands, að á tveggja hreyfla
flugvélum sem geta flutt allt að 9
farþega, skuli vera aðeins einn flug-
maður í stjórnklefa. Þessum flugvél-
um er flogið blind- og næturflug á
langleiðum í atvinnuskyni, þær fæst-
ar með jafnþrýstibúnað og því að
jafnaði fiogið í skýjum, ísingu og
kviku þegar þannig viðrar, sem er
ansi algengt á okkar slóðum.
Á frumbýlingsárum flugsins á ís-
landi neyddumst við til þess að hafa
einn flugmann í stjórnklefa flugvéla
sem fluttu allt að 8 farþega, en
munurinn er sá, að það var aðeins
gert í sjónflugi. Það fer að nálgast
að hálf öld sé liðin frá því að okkur
varð ljóst, að blindflug á tveggja
hreyfla flugvelum væri ekki boðlegt
nema að tveir þjálfaðir flugmenn
væru við stjórn. Nú hafa hagsmuna-
aðilar aftur á móti reynt að sann-
færa landsmenn um, að óþarfi sé að
hafa tvo f lugmenn í stjórnklefa, einn
dugi þegar aðeins er um 9 farþega
að ræða og þeir hafa einnig reynt
að sannfæra landsmenn um að 19
farþegar þurfi enga umönnun í far-
þegarýminu, hvað svo sem bjáti á.
Svona eru nú „framfarirnar" í innan-
landsfluginu hvað þetta varðar og
flugmálayfirvöld virðast hafa sætt
sig við þessa þróun. í umræddri grein
leiddi ég rök að því hve háskalegt
það hlýtur að vera, hér í okkar rysj-
ótta veðurfari, að einn maður skuli
vera að betjast við válynd veður, oft
á tíðum í svarta myrkri á flóknum
og vandmeðförnum tækjum sem
þrátt fyrir allt eru gerð fyrir tvo f lug-
menn í stjórnklefa. Að láta það svo
viðgangast á því herrans ári 1990,
að farþegi sitji undir stýri við hlið
flugstórans, það nær vitanlega engri
átt og ætti að stöðva strax.
Ég ræddi þetta mál við yður, hr.
samgönguráðherra, sl. sumar og virt-
ist mér að þér hefðuð áhuga á að
breyta reglugerðinni um flugáhafnir
þannig, að tveir þjálfaðir flugmenn
skyldu vera við stjóm allra tveggja
hreyfla flugvéla, sem flogið væri í
atvinnuskyni. Að sú breyting næði
ekki fram að ganga fyrr en eftir tvö
ár, hvarflaði ekki að mér á þeirri
stundu, gerði ráð fyrir að viðkom-
andi aðilum yrði veittur um tveggja
mánaða frestur til þess að koma
þessum málum í viðunandi horf. Nú
get ég ekki betur séð en að þér haf-
ið látið undan þrýstingi hagsmunaað-
ila og gefið þeim svokallaðan aðlög-
unartíma, sem er tvö ár. Þessi langi
aðlögunartími er með öllu óþarfur
og raunar hættulegur í öryggismáli,
sem alltof lengi hefir rekið á reiðan-
um. '
áeá tiÉóeúo fieÉa/
HIGH-DESERT
BLÓMAFRJÓKORN
HIGH-DESERT
BEE
Jóhannes R. Snorrason
Ég leyfi mér að benda á með-
fylgjandi útdrátt úr ummælum Al-
berts Jónssonar framkvæmdastjóra
varnarmálanefndar, en hann segir
aðspurður um hagsmuni varnarliðs-
ins á Keflavíkurflugvelli í svokölluðu
varaflugvallarmáli, Morgunblaðið
10. desember 1989: „Að auki hefir
varnarliðið áhuga á varaflugvelli
vegna þess að f lugskilyrði hér á landi
eru oft á tíðum hættuleg, einkum
þó fyrir orrustuþotur vamarliðsins
sem allar nema tvær hafa aðeins
einn flugmann. Það að hafa einung-
is einn flugmann eykur í sjálfu sér
líkurnar á mistökum við slæm skil-
yrði hvað þá ef við bætist bilun eða
neyðartilfelli af öðrum ástæðum."
Svo mörg voru þau orð.
Ég er sammála framkvæmdastjór-
anum og hlýt einnig að líta svo á
að ansi margir séu mér sammála um
að þetta eigi ekki aðeins við um f lug-
vélar varnarliðsins, heldur einnig og
ekki síður um allar þær f lugvélar sem
hér eru gerðar að umræðuefni. Allir
flugmenn hljóta að skilja þessar rök-
semdir, og mér finnst eðlilegt að
ætlast til þess að yfirmenn flugmál-
anna í landinu, þá ekki síst loftferða-
reftirlits ríkisins, átti sig á hvað hér
er í húfi, og geri allt sem í þeirra
valdi stendur til þess að breyting
reglugerðarinnar um flugáhafnir nái
fram að ganga, ekki eftir tvö ár,
heldur eigi síðar en 1. apríl 1990.
Hér er fyrst og fremst átt við allt
blind- og næturflug á tveggja
hreyf la f lugvélum sem f logið er með
farþega í atvinnuskyni.
Það ætti ekki að þurfa miklar
vangaveltur um það hveiju einn f lug-
maður stendur frammi fyrir, sem
hefur flug á fullhlaðinni tveggja
hreyfla flugvél í svarta myrkri og
úrkomu, inn á milli hæða og fjalla,
missi hann skyndilega annan hreyfil-
inn. Til þess að fljúga flugvél af
öryggi við umrædd skilyrði, þarf
flugmaðurinn að einbeita sér að því
eingöngu. Að þurfa í sömu andránni
að beijast við bilaðan hreyfil og gera
allt sem gera þarf í því sambandi,
er ekki eins manns verk, því fer
víðsfjarri. En þetta er aðeins einn
þáttur af svo ótal mörgu sem hent
getur á f lugi og því ættu hagsmuna-
aðilar alls ekki að komast upp með
að bregða fæti fyrir svo brýnt örygg-
ismál. Þeim flugfélögum, sem stunda
hér atvinnuflug á umræddri stærð
flugvéla, er engin vorkunn að bæta
úr þessu strax. Þjálfun aðstoðarflug-
manna ætti ekki að taka langan tíma
og nóg er framboð af efnilegum
ungum atvinnuf lugmönnum. Allt tal
um kostnað, sem sé þessu fylgjandi,
er óviðeigandi. Við megum ekki
sætta okkur við stöðnun í flugsam-
göngum þjóðarinnar, svo ekki sé nú
talað um afturför. Ég fæ ekki betur
séð en að það, sem hér hefir verið
gagnrýnt, sé skýlaus afturför og
ættu forráðamenn f lugmála að huga
vel að því sem er að gerast í þessum
málum.
Við stöndum mjög framarlega í
millilandafluginu og innanlandsflug
Fiugleiða er rekið af öryggi og festu.
Að gera farþegaflug hér innanlands
að bitbeini milli margra aðila er
óheillavænleg þróun og hættuleg að
mínu mati.
Ég- skora því hér með á yður, hr.
samgönguráðherra, að endurskoða
hinn svokallaða aðlögunartíma sem
þér hafið gefið hagsmunaaðilum í
þessu öryggismáli, og í stað þess að
breyting reglugerðarinnar taki gildi
í byijun ársins 1992, taki hún gildi
eigi síðar en 1. apríl 1990.
Höfundur er fyrrverandi
yfirflugsljóri Flugfélags íslands
og síðar Flugleiða og fyrrverandi
formaður Flugsfysanefndar.
SOLUMENN
Viltu njóta starfsins betur?
Ljúka sölunni á auðveldari hátt?
Svara mótbárum afmeira öryggi?
Dale Carnegie solunámskeiðið
er einu sinni í viku í 12 vikur, á föstudagsmorgnum frá kl. 9.00-
12.30 og er eingöngu ætlað starfandi sölumönnum.
Námskeiðið er metið til háskólanáms í Bandaríkjunum.
Námskeiðið getur hjálpað þér að:
• Gera söluna auðveldari.
• Njóta starfsins betur.
• Byggja upp eldmóð.
• Ná sölutakmarki þínu.
• Svara mótbárum af öryggi.
• Öðlast meira öryggi.
• Skipuleggja sjálfan þig og söluna.
• Vekja áhuga viðskiptavinarins.
FJÁRFESTING í MEHNTDN SKILAR ÞÉR ARBIJEVILANGT
INNRITUN OG UPPLÝSINGAR [SfMA
82411
0
STJÓRIMUIMARSKÚLIIMIM
Konrað Adolphsson Einkaumboð tyrir Dale Carnegie namskeiðm"
ÚTSALA - ÚTSALA
Mjög mikill afsláttur af f ataefnum og f leiru
Álnabúðin, Frístund,
Þverholti 5, Mosfellsbæ. Miðvangi, Hafnarfirði.
Heimilistækin frá
Míele
eru sannkallaðir dýrgripir sem endast
milli kynslóða
S JÚHANN ÓLAFSS0N & C0. HF.
« Sundaborg 13 -104 ReyEjavlk - Stoi 688588