Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Qupperneq 82

88
Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
þess ber ávalt að gæta, að sameina sem mest áveituskurði
og framræsluskurði og því oft eins hyggilegt að grafa
skurðinn innan við garðinn. Pegar að garðurinn liggur
á þessum halia, verður hann að vera lítið eitt hærri í
annan endann, til þess að vera Iárjettur að ofan, eins og
hann þarf að vera. Jaðargarða verður að hlaða frá end-
um þvergarðsins, ef ekki er annað aðhald.
Flóðgarðar þessir mega helst ekki vera hærri en 60 cm.
Þegar þeir eru fullgerðir, má hleypa vatninu á þá, sem
snöggvast, svo að lónið fyllist. Sýnir þá vatnið betur en
nokkur hallamælir gerir, hvar næsti garður á að koma
og svo áfram, garður á eflir garði. Til þess að garður-
inn standi vel og lengi, þarf hann að þynnast upp, að
minsta kosti um 'h m. á hverjum 'h m. hæðar, eða 45°
og oft er betra að hliðin, sem að lóninu snýr, flái meira.
Fyrst er hæð garðsins ákveðin, t. d. 60 cm. og breidd
hans að ofan 30 cm. Fæst þá hæfileg breidd garðsins í
botninum með því að tvöfalda hæðina og bæta breidd
hans að ofan við þá útkomu.
Pannig: 60x2+30=1 50 m. botnbreidd. Ef garðurinn
er hærri en 60 cm., þarf fláinn að vera meiri og skal þá
margfalda hæðina með 2.5, eða 3 í staðinn fyrir 2.
Meðan verið er að hlaða garðinn, er best að taka langa
undirstöðu í einu óg troða sniddurnar vel saman, svo
að garðurinn verði vel þjettur. Sniddurnar þurfa að vera
langar og jafnstórar. f*ar sem að smáþýft land er við
garða, er hyggilegt að nota þúfuplóginn fræga, frá smið-
um á Akureyri, til að plægja þúfurnar lausar, aka þeim
síðan í garðinn og nota þær til hleðslu. Á þennan hátt
er landið sljettað fyrir sláttuvjelina og land sparað til
sniddu stungu.
Flóðhlið með stíflu þarf að vera í hverjum garði, svo
að vatnið geti runnið út, þegar því er veitt af. Þessi
hlið eru vanalega höfð þar sem landið er lægst, svo að
lónið tæmist vel, þegar það er opnað. En oft er jarð-
vegurinn svo fúinn í slíkum drögum, að óhægt er þar