Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Page 87

Arsrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
93
an um að vera skilinn og metinn rjett Ijettir vinnuna.
Pað er hugsun lögð í verkið. F*á vaknar hjá fólkinu heil-
brigður metnaður, það vill ekki að störfin gangi vereða
seinna á sínu heimili en á nágrannaheimilunum. Menn
spyrja hvað sje nú búið að hirða marga hesta á þessum
eða hinum bænum og bera það saman við það sem
þeir eru búnir að hirða heima.
Petta er heilbrigð hugsun, manngildi manna vex af
henni. Menn hugsa um að ganga vel frá hverju verki
og vinnumönnunum dettur ekki í hug að kasta steinum
í túnið, þótt þeir búist ekki við að slá það sjálfir næsta
sumar.
Margir geta skilið þannig við verk sín að þau líti vel
og hreinlega út. En hitt mun fágætara, að menn geti
látið líta hirðulega út í kringum sig á meðan að verkið
er unnið. Petta þarf mönnum að lærast, þá vinst verkið
bæði betur og venjulega einnig fljótar en ella.
Pað er mjög mætur siður að sem flest heimafólk, kon-
ur og karlar, borði saman, og það er þess meiri nauð-
syn á þessu nú, þar sem ®llu kveldinu er víða bætt við
eldhúsdaginn, og með hverju ári verður gisnari fylking-
in við kveldljósin og fágætari kyrðin þar.
Sameiginlegt borðhald færir heimilisfólkið saman, það
getur líka verið dálítill skóli í háttprýði og siðsemi. Sje
húsbóndinn og húsmóðirin vaxin sínu sæti við mat-
borðið, þá situr dóninn á strák sínum. Par er enginn
hljómgrunnur fyrir hann. Hann lítur í kringum sig, en
fær ekkert endursvar. En hefði nú þessi stjórnandi hönd
heimilisins ekki verið svona sterk, þá gat hjer verið það
atriði, sem spilt hefði öllu heimilislífinu. En nú fór því
eins og selshausnum á Fróðá, sem Eyrbyggjasaga getur
um, hann gekk niður aftur, þegar hin rjetta hönd greiddi
höggið.
Pessi heimili eru bestu skólarnir sem við eigum. í
skjóli þeirra vex dáðgróður þjóðlífsins. Með hlýleik og