Morgunblaðið - 19.08.2004, Blaðsíða 28

28 FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Hallgrímur B. Geirsson.
Styrmir Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
EFTIRSÓTTAR EIGNIR
Í Morgunblaðinu í gær var frá þvískýrt að jarðir víða um land
væru orðnar eftirsóttar eignir, sem
fjárfestar sækist eftir. Samkvæmt
því er það að verða liðin tíð að fólk
neyðist til þess að yfirgefa heimili
sín í sveitum án þess að geta komið
þeim í verð.
Morgunblaðið hefur að undan-
förnu vakið athygli á því, að
byggðaþróun undanfarinna ára-
tuga væri að stöðvast og jafnvel að
snúast við. Fólk leiti nú í vaxandi
mæli út á landsbyggðina. Frétt
blaðsins í gær er skýr vísbending
um þessa þróun.
Þetta er ánægjulegt. Það er fagn-
aðarefni að eignir í sveitum lands-
ins eru að aukast að verðgildi og þá
ekki bara þær jarðir sem eiga land
að laxveiðiám. Það er jákvæð þró-
un, að fólk vilji flytja aftur út á land
eða allavega búa annars staðar á
landinu en á suðvesturhorninu
hluta úr ári.
Það er tímabært að kveða upp úr
um það að landsbyggðarvandinn,
eins og hann var, er ekki lengur til
staðar, þótt með því sé ekki sagt að
allur vandi sé úr sögunni.
Þetta hefur gerzt með stórbætt-
um samgöngum, byltingu í fjar-
skiptum og nýju gildismati fólks,
sem leggur meira upp úr því að
vera í nánum tengslum við náttúr-
una en tíðkaðist um skeið. Þetta
hefur gerzt vegna landsbyggðar-
stefnu undanfarinna áratuga. Og
síðast en ekki sízt hefur þetta orðið
vegna þeirrar almennu velmegunar
sem ríkir í landinu og með þjóð,
sem er orðin ein af auðugustu þjóð-
um heims.
Um leið og umskipti í byggðaþró-
uninni eru orðin staðreynd, og við-
urkennd af öllum almenningi, verð-
ur líka auðveldara að fást við
margvísleg viðfangsefni, sem sótt
hafa á bæði þing og ríkisstjórn. Það
er ekki lengur ástæða til að líta á
landsbyggðina sem vandamál. Það
er engin ástæða til að tala um
landsbyggðina í vorkunnartón.
Full ástæða er til að ætla, að aðr-
ir hlutar Íslands en suðvesturhorn-
ið eigi bjarta framtíð á 21. öldinni.
FÆKKUN RÁÐHERRA
OG ÞINGMANNA?
Síðustu daga hafa verið tölu-verðar sviptingar innanFramsóknarflokksins vegna
þess, að ráðherrum flokksins fækk-
ar um einn hinn 15. september nk.
Er það í samræmi við samkomulag
stjórnarflokkanna frá síðasta ári.
Þessar umræður vekja hins veg-
ar spurningar um, hvort tímabært
sé að fækka ráðherrum í ríkis-
stjórn Íslands og jafnvel þing-
mönnum.
Miklar breytingar hafa orðið á ís-
lenzku þjóðfélagi á síðasta einum
og hálfum áratug. Umsvif ríkis-
valdsins hafa minnkað stórlega.
Löggjafarstarfsemi á fjölmörgum
sviðum þjóðlífsins hefur átt mikinn
þátt í því. Einkavæðingin sömuleið-
is. Málefni atvinnuveganna eru
komin í nýjan og betri farveg, þ.e.
að ríkisvaldið hefur ákaflega lítil
afskipti af atvinnustarfsemi. Þegar
á heildina er litið hafa umsvif hins
opinbera minnkað mjög.
Þessi þróun hefur óhjákvæmi-
lega áhrif á starfsemi ráðuneyt-
anna. Þau geta tæplega haft jafn-
mikil umsvif og áður, a.m.k. á
sumum sviðum. Þetta á ekki sízt
við um ráðuneyti atvinnuveganna.
Það gildir einu hvort litið er til
sjávarútvegsráðuneytis, landbún-
aðarráðuneytis eða iðnaðar- og við-
skiptaráðuneytis. Í öllum tilvikum
eru afskipti ráðuneytanna af ein-
stökum atvinnugreinum allt önnur
og miklu minni en þau voru í eina
tíð.
Þess vegna er ekki óeðlilegt að
spurt sé, hvort hægt sé að fella
þessi ráðuneyti saman í eitt undir
stjórn eins ráðherra í stað þriggja
nú.
Nú er auðvitað ljóst að umsvif
annarra ráðuneyta hafa aukizt og á
það ekki sízt við um heilbrigðis- og
tryggingaráðuneyti. Hér er ekki
lagt til að ráðherrum verði fækkað.
Hins vegar er nokkuð ljóst að það
er tímabært að spyrja þessarar
spurningar og leita svara við henni.
Með sama hætti hafa orðið
ákveðnar breytingar á starfsum-
hverfi þingmanna. Kjördæmum
hefur fækkað og þau hafa stækkað.
Ljóst er að erfiðara er fyrir þing-
menn að ná utan um hin stærri
kjördæmi og það mælir gegn fækk-
un þingmanna. Á hinn bóginn hefur
áður nefnd þjóðfélagsþróun aug-
ljóslega haft áhrif á starfsvettvangi
þingmanna ekki síður en ráðherra.
Þess vegna er alls ekki óhugsandi
af þeim sökum, að fækkun þing-
manna geti komið til greina. Mund-
um við telja nauðsynlegt að halda
óbreyttri þingmannatölu ef landið
yrði allt gert að einu kjördæmi?
Á hinn bóginn gæti fækkun þing-
manna haft neikvæð áhrif á stöðu
minni stjórnmálaflokkanna og gert
þeim erfiðara um vik að sinna því
lýðræðislega hlutverki að vera mál-
svari ákveðinna þjóðfélagsskoðana,
sem þurfa að eiga sína fulltrúa.
Fækkun ráðherra og fækkun
þingmanna svo og fækkun ráðu-
neyta mundi spara peninga og
sennilega valda því, að stjórnkerfið
yrði skilvirkara. Allavega sýnist
tilefni til að skoða málið alvarlega.
Gríðarlega góðstemning var íLaugardalnum ígær, sem náði
hámarki á vináttuleik Ís-
lendinga og Ítala. Aðsókn-
armet að Laugardalsvelli
var slegið, þar sem 20.204
miðar voru seldir inn á
leikvanginn. Fyrra metið
var 36 ára gamalt. Það var
sett í leik Vals og Benfica,
frá Portúgal, en þá mættu
rétt rúmlega átján þúsund
á völlinn í Laugardal.
Leikurinn hófst kl.
19.15 en áhorfendum var
hleypt inn á völlinn kl. 17.30. Þá hófust einnig tónleikar með nokkr-
um íslenskum hljómsveitum, sem léku þar til leikurinn hófst.
Fólk var byrjað að streyma í Laugardalinn nokkru áður en völl-
urinn var opnaður; sumir komu á bíl, aðrir með strætó og enn aðrir
á tveimur jafnfljótum. Lögreglan í Reykjavík hafði enda mælst til
þess að fólk nýtti sér almenningssamgöngur eða sameinaðist um
ökutæki, eins og kostur væri, svo komast mætti hjá töfum í umferð-
inni.
Vel lá á fólki, enda veðrið með eindæmum. Flestir þeir sem blaða-
maður ræddi við fyrir leikinn voru á því að Íslendingar myndu
vinna. „Við tökum þetta,“ sagði Guðmundur Ólafsson, sem var mætt-
ur ásamt sonum sínum David og Ólafi Barða. Þeir bræður voru líka
bjartsýnir.
Áhorfendahópurinn var fjölbreyttur; þarna var fólk á öllum aldri,
margir foreldrar tóku greinilega börnin með, sem ekki voru síður
spennt fyrir leiknum en þeir fullorðnu. Fjöldi gesta var með húfur
og trefla í fánalitunum, en inni á milli glitti í ítalska fánann. Ítalskir
áhangendur voru líka komnir til að styðja sína menn.
Nokkur ungmenni, máluð íslensku fánalitunum, í bak og fyrir,
vöktu athygli blaðamanns. En þegar hann ávarpaði hópinn var svar-
að á ensku. Í ljós kom að þetta voru skiptinemar, m.a. frá Þýska-
landi og Litháen, sem stunda nám við Háskóla Íslands. „Þetta fer
tvö eitt fyrir Ísland,“ sögðu þau, og kváðust að sjálfsögðu halda með
Íslandi. Þau voru ekki alveg sannspá, en þó ekki fjarri lagi, því leik-
urinn fór tvö núll. Íslendingar og stuðningsmenn þeirra fóru því
glaðir heim af vellinum í gær.
Afmæli Reykjavíkur
En það var ekki bara knattspyrnuleikurinn sem hleypti miklu lífi í
Laugardalinn í gær. Fyrr um daginn voru nefnilega ýmsar uppá-
komur í Fjölskyldu- og húsdýragarðinum, í tilefni af 218 ára afmæli
Reykjavíkurborgar. Þeir sem áttu miða á vináttuleikinn fengu
ókeypis aðgang í garðinn.
Þar var gestum og gangandi boðið upp á afmælisköku og
skemmtikraftarnir Auddi og Sveppi úr 70 mínútum voru með knatt-
spyrnuþrautir, svo dæmi séu nefnd. „Þetta var eins og ágætis dagur
um helgi,“ sagði Unnur Sigurþórsdóttir, deildarstjóri fræðsludeildar
Fjölskyldu- og húsdýragarðsins, í gærkvöld. Sagði hún að allt hefði
gengið vel; fólk hefði verið í góðu skapi og veðrið gott.
Þrjátíu og sex ára aðsókna
Ólafur Ragnar Grímsson o
Morgunblaðið/Árni Torfason
Sumum þótti vissara að taka með sér nesti á leikinn.
Skemmtikrafturinn Svepp
Þjóðhátíð
í Laugar-
dalnum
Krakkar létu margir hverjir mála ís-
lenska fánann á kinnarnar.
Nýtt aðsóknarmet að Laugardalsvelli var slegið
í gær, þegar 20.204 miðar voru seldir á vináttu-
leik Íslands og Ítalíu. Stemningin var góð fyrir
leikinn og Íslendingar bjartsýnir um sigur.
Morgunblaðið/Árni Torfason