Morgunblaðið - 19.08.2004, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 2004 33
✝ Sesselja KristínKristjónsdóttir
fæddist á Skóla-
vörðustíg 26 í
Reykjavík 9. janúar
1915. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut fimmtu-
daginn 12. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Guðrún
Einarsdóttir, f. 21.6.
1891, d. 26.4 1983 og
Kristjón Jónsson tré-
smiður, f. 25.6. 1876,
d. 24.7. 1962. Systk-
ini Sesselju eru: Jón,
f. 7.2. 1912, d. 10.4. 1933; Einar
Vilhelm, f. 1.6. 1913, d. 25.2. 1918;
Ólafur Helgi f. 25.2. 1917, d. 1.3.
1925; Einar Vilhelm, f. 17.9. 1918,
d. 2.12. 1925; Kristjón Gunnar f.
9.3. 1920, d. 28.2. 2002; Guðrún f.
10.6. 1922, d. 28.4. 1925; Haraldur
Gottfreð, f. 28.1. 1924, d. 13.8.
1968; og Már, f. 28.1. 1927, d. 22.8.
1989. Uppeldisbróðir, sonur Jóns,
elsta bróður Sesselju, var Jón
Gunnar Kristjón Jónsson, f. 10.9.
1933, d. 14.10. 1995.
Sesselja Kristín giftist 11. nóv-
ember 1939 Oddgeiri Bárðarsyni,
sölustjóra hjá Ræsi hf., f. í Bol-
ungarvík 28. júní 1913, d. í
Reykjavík 27. mars 1992. Foreldr-
ar hans voru Bárður Jón Sigurðs-
son sjómaður og Guðbjörg Ólafía
Magnúsdóttur frá Gröf á Rauða-
sandi. Sesselja og Oddgeir eign-
uðust tvö börn, þau eru: 1) Jón
Rúnar fulltrúi, f. 28. október
1938, kvæntur Ástu S. Karlsdótt-
ur, húsmóður, f. 9.2. 1944. Jón var
áður kvæntur Erlu Hannesdóttur,
f. 14.2. 1935, þau skildu, dóttir
þeirra er Kristín, f. 30.10. 1962.
Jón kvæntist Hrafnhildi Ingólfs-
dóttur f. 12.4. 1942, þau skildu,
börn þeirra eru: a) Ingólfur Odd-
geir vinnuvélaverktaki, f. 9.12.
1968, var í sambúð
með Ástu Þórisdótt-
ur f. 9.7. 1967,
þeirra leiðir skildu,
dóttir þeirra er Silja
f. 18.10. 1992. Ing-
ólfur er í sambúð
með Guðrúnu Sigur-
hjartardóttur, f. 5.3.
1965, þau eiga tvö
börn, Rut, f. 12.7.
1996 og Tinnu, f.
23.4. 2000; b) Kristín
Hafdís, f. 26.11.
1974, hún á tvö börn,
Ingólf Andra, f. 4.10.
1995 og Hörð Ró-
bert, f. 28.7. 1998, Kristín Hafdís
er í sambúð með Kristgeiri Krist-
inssyni; c) Marta Ólöf, f. 15.2.
1981, hún á tvö börn, Gabríel
Andrés f. 26.8. 1999 og Hrafnhildi
Salome, f. 21.11. 2001. 2) Bára
Björg flugfreyja, f. 31. maí 1945,
gift Gunnari Gregor Þorsteins-
syni, viðskiptafræðingi, aðstoðar-
forstjóra Samkeppnisstofnunar, f.
8.5. 1946, þau eiga þrjár dætur.
Þær eru: a) Kristín Birgitta, graf-
ískur hönnuður, f. 25.2. 1966, gift
Marteini Stefánssyni tölvunar-
fræðingi, f. 10.8. 1962, sonur
þeirra er Ásgeir f. 31.5. 1996.
Sonur Kristínar og Viktors Jens
Vigfússonar f. 20.7. 1967, er Stef-
án Andri, f. 17.11. 1991. b) Helga
viðskiptafræðingur, f. 26.4. 1969
gift Jónasi Þórðarsyni viðskipta-
fræðingi, f. 24.1. 1970. c) Katrín
Erla, stúdent við Háskóla Íslands,
f. 24.6. 1979.
Sesselja stundaði nám við
Kvennaskólann í Reykjavík. Hún
starfaði við ýmis störf, meðal ann-
ars hjá Sælgætisgerðinni Nóa þar
til hún giftist, en eftir það sinnti
hún húsmóðurstörfum.
Útför Sesselju Kristínar verður
gerð frá Fríkirkjunni í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Í dag kveð ég elskulega tengda-
móður mína, Sesselju Kristínu
Kristjónsdóttur, sem lést á krabba-
meinsdeild Landspítalans við
Hringbraut hinn 12.8. 2004 eftir erf-
ið veikindi. Eftir lát eiginmanns
síns, Oddgeirs Bárðarsonar, bjó
hún ein og hugsaði um sig sjálf þar
til fyrir um þremur árum að hún
veiktist. Hún vildi fyrir alla muni
búa áfram ein þrátt fyrir veikindi ef
hún fengi aðstoð. Ekki gat hún
hugsað sér að fara á elliheimili hvað
þá að vera í herbergi með öðrum.
Sjálfstæðið var mikið og það að
standa á eigin fótum var henni í blóð
borið.
Sesselja er fædd í „steinhúsinu“,
Skólavörðustíg 26 í Reykjavík 9.
janúar 1915, dóttir hjónanna Krist-
jóns Jónssonar trésmiðs og Guðrún-
ar Einarsdóttur húsmóður. Hún var
eina dóttir þeirra hjóna sem komst
til fullorðinsára en eina yngri systur
átti hún sem dó þriggja ára. Sess-
elja var eina eftirlifandi barn þeirra
hjóna Kristjóns og Guðrúnar en
systkinin voru níu og einn uppeld-
issonur. Fimm systkinin létust í
barnæsku en fjögur þeirra ásamt
uppeldisbróður lifðu til fullorðins-
ára.
Mikill gestagangur var í stein-
húsinu á Skólavörðustíg, þar var
tekið í spil og skeggrætt um heima
og geima, þar sem hún ung stúlka
drakk í sig tal og tóna. Sesselju
hlotnaðist píanó í fermingargjöf frá
foreldrum sínum og meðan heilsa
leyfði hafði hún yndi af tónlist.
Mannlífið í Reykjavík var fjölbreytt
á þessum uppvaxtarárum Sessselju
og kunni hún ógrynni af sögum frá
þessum tíma um skemmtileg atvik,
sérstætt fólk og örlög þess. Þegar
fram liðu stundir bjuggu á Skóla-
vörðustígnum fjórir bræður Sess-
elju ásamt fjölskyldum þeirra.
Gunni bróðir hennar sem kvæntist
aldrei var sá sem stóð Sesselju næst
en hann hélt heimili með Guðrúnu
móður sinni á Skólavörðustígnum.
Guðrún, „amma á Skóló“, var
skemmtileg kona. Hún átti það til að
sletta dönsku á tyllidögum. Eftir-
minnilegar slettur hjá ömmu á
Skóló, voru orðin: port, altan, fortov
og stikkontant. Hún talaði jafn-
framt um að fara í íslenskan búning
eða danskan eftir því hvert tilefnið
var. Upphluturinn var sá íslenski og
sá danski var hefðbundinn kjóll.
Guðrún lést á Hrafnistu á 92. ald-
ursári.
Skólavörðustígurinn var Sesselju
alltaf kær, hún var fædd þar og upp-
alin og var í essinu sínu þegar talað
var um vini og nágranna á heima-
slóðum. Hún naut þess að ganga um
gamla bæinn þar sem hún ólst upp
og var gaman að heyra hana segja
frá íbúunum og lífinu í gömlu
Reykjavík þegar hún var ung
stúlka.
Ung giftist Sesselja Oddgeiri
Bárðarsyni sem vann við fyrstu
virkjanir í Laxá og Soginu ásamt
lagningu Hitaveitu Reykjavíkur.
Oddgeir var síðar þekktur fyrir
störf sín sem sölustjóri hjá Ræsi hf.
en þar hóf hann störf 1942 og vann
þar til hann varð sjötugur. Geiri og
Dídí, eins og þau voru oftast kölluð,
byggðu sér heimili að Hæðargarði
32 í Reykjavík þar til þau fluttu í
íbúð fyrir aldraða að Hvassaleiti 56.
Ég minnist þess þegar ég kom
ungur maður í fyrsta sinn á heimili
þeirra Dídíar og Geira þá nýfarinn
að draga mig eftir Báru dóttur
þeirra. Það fyrsta sem ég rak augun
í á heimilinu voru handunnin lista-
verk húsmóðurinnar. Dídí var mikill
fagurkeri, hún saumaði út, heklaði
og prjónaði eftir eigin mynstrum
ótal margt. Hún var góður hönnuð-
ur og vildi gjarnan búa til öðruvísi
hluti. Hún var af gamla skólanum
og henti ekki nýtanlegum fötum
heldur voru hlutirnir endurnýttir á
ótrúlega smekklegan hátt með út-
sjónarsemi. Hún var ósérhlífin og
nægjusöm og þegar byrjað var á
verki var það klárað þótt hún væri
örmagna þegar upp var staðið.
Ótrúlegur dugnaður og elja ein-
kenndi Dídí og sem dæmi má nefna
að þegar Dídí var að mestu búin að
missa sjónina vegna kölkunar í
augnbotnum hélt hún samt áfram
sjálf að sauma það sem sauma þurfti
á heimilinu þó hún þyrfti stundum
hjálp við að þræða saumavélanálina.
Hálfblind breytti hún gömlum
gluggatjöldum og tókst það ótrú-
lega vel. Harkan eða ef til vill
þrjóskan bar hana hálfa leið.
Tengdamamma var ekki mikil fé-
lagsvera á efri árum en hún naut
samvista við fjölskyldu og nána vini.
Eftir lát Geira var Dídí mikil hugg-
un í samneyti við börn sín og barna-
börn. Amma Dídí var ætíð boðin og
búin til að passa barnabörnin. Þeg-
ar kom að því að leita að pössun á
okkar heimili fyrir Katrínu yngstu
dóttur okkar kom tengdamamma að
eigin frumkvæði til okkar og vildi
vita hvort henni væri ekki treyst
fyrir barninu.
Í bílferðum okkar Dídíar þegar
ég sótti og skilaði henni heim náðum
við vel saman. Dídí var einstök kona
sátt við sjálfa sig og aðra. Hún öf-
undaði ekki aðra eða lagði hún illt til
nokkurs manns. Hún var nægjusöm
á sjálfa sig en hafði þeim mun meiri
ánægju af að gleðja aðra með gjöf-
um. Hún fylgdist vel með ömmu-
börnunum og samgladdist innilega
þegar áföngum var náð í námi eða
starfi. Hún tók fólki með varúð og
var tengdasonurinn engin undan-
tekning en með árunum fann ég til
sífellt meiri hlýju frá Dídí. Hún var
oft ekki margorð í samskiptum okk-
ar síðustu árin en hlý nærveran
virtist ein duga á báða bóga. Sjálf-
stæð var hún í allri hugsun og fór
sínar eigin leiðir til að komast að
niðurstöðu. Hún var fríð kona og
mikil pjattrófa og á meðan heilsan
leyfði fór hún helst ekki úr húsi
nema á háum hælum og með hatt. Í
veikindum sínum kvartaði hún aldr-
ei þótt hún væri sárþjáð heldur
beindi talinu frekar að þér og spurði
hvernig þú hefðir það.
Kærleikurinn og umhyggjan fyrir
öðrum er sá þáttur í eðli Dídíar sem
hæst ber. Hún var ekki kröfuhörð,
eigingjörn eða hávær þegar kom að
eigin umhyggju heldur lét sig skipta
velferð annarra meira en sína eigin.
Við aðstandendur Dídíar sjáum á
bak yndislegri konu. Hennar verður
sárt saknað af þeim sem hana
þekktu. Guð blessi minningu okkar
kæru Dídíar.
Gunnar G. Þorsteinsson.
Elsku amma er dáin.
Það er skrítið að hugsa til þess að
amma Dídí sé farin frá okkur enda
þekkjum við systurnar ekkert ann-
að en að amma sé til staðar. Í hvert
skipti sem maður kom í heimsókn,
alltaf tók amma jafn vel á móti
manni, með stórum kossi, fallegu
brosi og til í að leggja allt frá sér
sem hún var að gera og einbeita sér
að því að sinna gestunum. Það var
nú margt brallað bæði á Hæðar-
garðinum og í Hvassaleitinu og þar
kenndi amma okkur margt, m.a. að
prjóna, sauma, baka og síðast en
ekki síst að spila. Það var oft hama-
gangur í öskjunni þegar spilaður
var Kleppari og stóð sú gamla næst-
um því alltaf uppi sem sigurvegari.
Amma hafði alveg sérstaklega
gaman af öllu því sem var fallegt og
því bleikara og því meira sem það
glitraði því fallegra var það. Hvort
sem það voru afmæli, jól eða aðrir
hátíðisdagar þá var amma alltaf
jafn glæsileg og vel tilhöfð í háum
hælum, með vellyktandi og búin að
fara í lagningu. Amma Dídí hafði
einnig gaman af allri handavinnu og
saumaði og prjónaði listavel. Þetta
sást ekki bara á þeim fjölmörgu
verkum sem prýddu heimili hennar
heldur voru dúkkur okkar systra án
efa mest móðins dúkkur Reykjavík-
ur og þó víðar væri leitað.
Þrátt fyrir að sjónin og heyrnin
hafi verið farin að gefa sig í lokin og
heilsan orðin léleg þá fylgdist amma
alltaf af áhuga með öllu því sem var
að gerast hjá sínu fólki. Hún sam-
gladdist innilega yfir velgengni og
áföngum smáum sem stórum og allt
fram á síðasta dag hafði hún mun
meiri áhyggjur af öðrum en sjálfri
sér. Við kveðjum elsku ömmu okkar
með söknuði en allar fallegu minn-
ingarnar sem við eigum um hana
lifa með okkur um alla framtíð. Hvíl
í friði, elsku amma.
Helga og Katrín Erla.
SESSELJA KRISTÍN
KRISTJÓNSDÓTTIR
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS EYDÓR SNÆFELLS
ÞORSTEINSSON
frá Meltungu,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Vífilsstöðum
þriðjudaginn 17. ágúst.
Útförin auglýst síðar.
Synir, tengdadætur og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTJANA ÁGÚSTSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Suðurgötu 39, Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju föstu-
daginn 20. ágúst kl. 14.00.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk E-deildar
Sjúkrahúss Akraness fyrir góða umönnun.
Sigríður I. Söebeck Kristjánsdóttir, Einar Már Einarsson,
Guðrún Ágústa Kristjánsdóttir, Sveinn M. Sveinsson,
Þröstur Kristjánsson, Rósa Þórisdóttir,
Rakel Kristjánsdóttir, Guðmundur Haraldsson,
Arnfríður Kristjánsdóttir Bhasker, Ravi Bhasker,
Kristján Söbebeck Kristjánsson, Inga Dögg Steinþórsdóttir,
Valgerður Kristjánsdóttir, Pálmi Hannesson,
Jón Ágúst Gunnlaugsson, Margrét Sigurðardóttir,
Kolbrún Kristjánsdóttir, Hjálmar Guðmundsson,
Ásdís Kristjánsdóttir, Benedikt Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar,
GUÐRÚN MARÍA JÓNSDÓTTIR,
áður á Siglufirði,
lést á Kjarnalundi, Akureyri, miðvikudaginn
11. ágúst.
Minningarathöfn verður í Höfðakapellu, Akur-
eyri, föstudaginn 20. ágúst kl. 14.00.
Útförin fer fram frá Siglufjarðarkirkju laugar-
daginn 21. ágúst kl. 16.00.
Viktoría Særún Gestsdóttir,
Jón Þórir Gestsson,
Matthías Ó. Gestsson
og fjölskyldur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ARNBJÖRG JÓNSDÓTTIR
(Ebba),
Klapparstíg 1,
Reykjavík,
áður Kárastíg 15, Hofsósi,
verður jarðsungin frá Hofsóskirkju laugar-
daginn 21. ágúst kl. 14.00.
Gunnar Geir Gunnarsson,
Jóna Þórðardóttir, Kristján Arason,
Gunnar Geir Gunnarsson,
Þröstur Viðar Gunnarsson, Kristín Bergmann,
Pálína Sif Gunnarsdóttir, Einar Marteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SIGURGEIR EIRÍKSSON,
Furugrund 36,
Kópavogi,
lést að morgni miðvikudagsins 18. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jóhanna Gunnarsdóttir,
Þórdís Sigurgeirsdóttir, Jónas Kristjánsson,
Vermundur Arnar Sigurgeirsson,
Gunnar Sigurgeirsson,
Arnar Geir Jónasson,
Hanna Rún Jónasdóttir.