Tíminn - 03.11.1974, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Sunnudagur. 3. nóvember 1974.
Öldungadeildarþingmaðurinn Edward Kennedy
lenti í slysi árið 1969. Þá töldu margir að framtið
hans sem stjórnmálamanns væri i rústum. And-
stæðingarnir voru ofsaglaðir. Veldi Kennedyættar-
innar hafði verið hnekkt fyrir fullt og allt/ að þeirra
áliti. Arið 1972 gat Nixon forseti tryggt endur-
kosningu sina/ en Watergate-málið varpaði skugg-
um yfir Hvita húsið. Chappaquiddick virtist hafa
eyöilagt framtiðarmöguleika Edwards Kennedy/
en Watergate eyðilagði líka líf Nixons. Síðsumars
1972 gat Nixon hrósað sigri, en nú vita menn að
Nixon beitti ýmsum aðferðum, m.a. njósnum gegn
Kennedy, til þess að tryggja sjálfan sig í sessi.
HIN
LANGA
LEIÐ
FRÁ CHAPPAQUIDDICK TIL
HVÍTA HÚSSINS
ARLA morguns, laugardaginn 19.
júli 1969, sá ferðalangur nokkur
bíl liggjandi með hjólin upp í loft
úti í Poucha-tjörninni, hinni tiu
metra breiðu rennu, sem skilur
að Chappaquiddick-eyjuna og
strandlengjuna fyrir utan.
Eyjarnar Chappaquiddick og
Marthas Vineyard eru sannkölluð
ferðamannaparadis á Atiants-
hafsströnd Bandarikjanna i
Massachusetts-riki.
Yfir Poucha-tjörnina liggur
mjó trébrú, Dyke-brúin. Það var
við þessa brú, sem billinn fannst.
Maðurinn, sem fyrst kom auga á
hann, hljóp i næsta sima og gerði
lögreglunni i Edgartown viðvart.
Arena lögregluforingi kallaði
þegar á staðinn kafara og krana-
bil, og tók auk þess með sér sund-
skýlu og ók til Dyke-brúarinnar
eins hratt og hann gat komizt.
Arena kafaði sjálfur mörgum
sinnum niður að bilnum, en
straumurinn þarna var svo
mikill, að honum tókst ekki að
komast inn i bilinn. A meðan
þessu fór fram fann kafarinn sem
kallaður hafði verið á staðinn, lik-
ið af ungri stúlku i bilnum. Hann
kom likinu upp á land og einnig
kom hann með vasabók, sem
hann hafði fundið i bilnum.
Hin látna hét Mary Jo
Kopechne og var 28 ára gamall
einkaritari. Vasabókin tilheyrði
hins vegar öðrum einkaritara,
Rosemary Keough. Stúlkan hafði
látiztmilli klukkan hálftólf og eitt
um nóttina. A meðan kranabillinn
dró svarta Oldsmobilinn úr vatn-
inu fékk Arena lögregluforingi
upplýsingar um það, að Edward
Kennedy öldungadeildarþing-
maður vildi fá að tala við hann
svo fljótt sem auðið væri — tala
við hann um bilslys, sem átt hefði
sér stað við Dyke-brúna um
nóttina.
Hinn 25. júli skýrði Kennedy
öldungadeildarþingmaður
bandarisku þjóðinni frá þvi I sjón-
varpi, hvað gerzt hafði. Hann
hafði verið 18. og 19. júli i Edgar-
town og skemmt sér við að sigla
þar um á seglbáti. Hann hafði
tekið á' leigu sumarbústað á
Chappaquiddick og boðið til sin
fimm vinum sinum og sex vin-
konum — flest þetta fólk var úr
hópi vina hans og stuðnings-
manna úr kosningabaráttunni.
Fólkið ætlaði að dveljast þarna
yfir helgina.
örlagarík ferð
Um ellefuleytið um kvöldið var
Kennedy allt i einu orðinn þreytt-
ur, enda þótt hann fullyrti siðar,
að hann hefði alls ekki verið
drukkinn. Hann ákvað að aka aft-
ur til hótelsins þarna i nágrenn-
inu. Þegar Mary Jo Kopechne
heyrði þetta, bað hún um að fá að
fljóta með. Hún sagðist lika vera
orðin þreytt. Nokkru eftir klukk-
an ellefu óku þau þess vegna af
stað til þess að ná i ferjuna til
Edgartown, en Kennedy fór vit-
lausa leið og lenti út á hinni mjóu
trébrú, sem lá út til strandarinn-
ar.
Engar hliðargrindur voru á
Dyke-brúnni, og Kennedy gerði
sér ekki ljóst að hann var að vill-
ast fyrr en hann var kominn upp á
brúna og á leiðinni yfir hana.
Hann reyndi að hemla, en hinn
þungi bill snerist til og lenti á
þakinu niðri i vatninu, og sökk
fljótlega.
Kennedy mundi ekki, hvað
gerðist næstu minúturnar á eftir.
Hann mundi þó eftir þvi hvilik
skelfing greip hann, þegar hann
fann að hann var farinn að fá vatn
niður i lungun. Hann komst út úr
bilnum, en minntist þess ekki
hvernig hann hefði farið að þvi.
Straumurinn bar hann langt frá
bilnum, en hann komst þó aftur
að honum og reyndi sjö eða átta
sinnum að kafa niður að honum til
þessaðbjarga stúlkunni, sem enn
var inni i bilnum. Að lokum varð
hann að gefast upp vegna þess að
hann var orðinn örmagna.
Hann komst nú aftur til sumar-
bústaðarins og ætlaði að ná þar i
hjálp. Tveir vina hans fóru með
honum aftur að Dyke-brúnni.
Þeim tókst ekki heldur að komast
inn i bilinn vegna þess hve
straumurinn þarna var sterkur.
Vinir Kennedys báðu hann þegar i
stað að hafa samband við lögregl-
una, og hann lofaði þvi. Sjálfur
bað hann þá um að segja ekki
nokkrum lifandi manni frá þvi,
sem gerzt hafði. öldungadeildar-
þingmaðurinn ungi var þá farinn
að horfa i átt að Hvita húsinu eins
og bræður hans tveir á undan
honum. Hann varð þvi að gæta
þess betur en hinn almenni borg-
ari, að gera ekkert það, sem gæti
sett blett á mannorð hans.
Ferjan var hætt ferðum sin-
um vegna þess, hve áliðið var
nætur, og þess vegna synti
Kennedy til bæjarins, og var nú
nær drukknaður i annað sinn
sömu nóttina. Utan við sig og ör-
magna komst hann i rúmið sitt á
hótelinu.
Það var ekki fyrr en um klukk-
Vinkonur Mary Jo Kopchne. Þær voru allar I veizlunni. Efst til vinztri:
Esther Newburgh og Mary Ellen Lyons. Neðsttil vinstri: Rosemary
Keough og Susan Tannesbaum.