Tíminn - 03.11.1974, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Sunnudagur 3. nóvember 1974.
í gær var opnuð mál-
verkasýning i Klaustur-
hólum, á horni Lækjar-
götu og Austurstrætis i
Reykjavik.
Eru þar sýnd 23 oliu-
málverk listakonu, sem
nefnir sig GRÍMU. Af
þessu tilefni tókum við
GRÍMU tali, litum á
verk hennar og
kynntumst nokkuð lifs-
viðhorfi hennar.
Allar listsýningar eru forvitni-
legar, þó einkum ef um er aö ræöa
fyrstu sýningu listamannsins —
kynningu hans á sjáifum sér og
list sinni.
Frumraun GRtMU er þó sér-
staklega athyglisverö fyrir þær
sakir, aö hún er nú á áttræöis-
aldri, gömul kona, jafnvel á
nútfina mælikvaröa.
Hún heitir annars fullu nafni
Ólöf Grlmea Þorláksdóttir, og
notar nafnið GRÍMA einungis tii
aö auökenna myndir sfnar. Þaö
nafn er raunar arfur frá Grimi
græðara, að vfsu eftir ýmsum
krókaleiöum fengiö, eins og geng-
ur um íslenzk nöfn.
GRtMA fæddist á Lambanes-
reykjum I Austur-Fljótum þanr
25. september áriö 1895, og ólsl
upp I Fljótunum. Hún er og hefut
verið húsmóöir, og afkom-
endurnir eru nú yfir hálft hundraö
aö tölu.
Þaö var þó ekki tilgangui
þessara Ifna aö rekja ættir eöa
æviferil GRtMU, heidui
skyggnast inn á listabraut
hennar.ogviö gefum henni orðiö:
— Þaö var ekki fyrr en ég var
oröin sjötug, að ég gat leyft mér
aö gera það sem mig hafði lengi
langaö til — að læra aö mála. Mig
haföi raunar lika langað til þess
að læra að leika á eitthvert hljóð-
færi, en það gat ég aldrei. Ég
kann þó nokkrar nótur, svo að ég
get spilað fyrir sjálfa mig. En
aðrir heyra það aldrei, og þú skalt
ekki fara með það lengra.
Ég fór I Myndlistarskólann og
var þar samtals fimm vetur, hjá
þeim Hafsteini Austmann, Hringi
Jóhannessyni og Skarphéðni
Haraldssyni. Ég hafði gaman af
þessari skólavist, og væri þar
sjálfsagt enn, ef ég hefði ekki
orðiö fyrir slysi.
— Hvaö er þaö sem þú málar?
— Þaö sem ég mála er mitt
hugarhvarfl. Það eru bara hug-
dettur, hugarhvarfl. Það er
ekkert öðru visi, það er aiveg
satt. Þaö er ekki gert af neinni
kunnáttu, það er bara það sem
mér dettur i hug. —
— Hvað, ef ég spyröi þig, hvaöa
myndir þér þætti vænzt um á
sýningunni?
— Ég held, að ég gæti ekki sagt
um það. Mér er nú ekkert illa við
þær. En það er nú aðallega fyrir
mér, ef ég geri svona, að einhver
hefði gaman af þvi einhvern tfma
að sjá það. Það er aðallega það.
Hver sem það væri, ef hann hefði
ofurlitið gaman af þvi, eða fyndi
eitthvert innsæi til þess að hafa
gaman af og gæti séð eitthvað.
Það er hver sjálfræáður að þvi,
hvað hann sér út úr þessum
klessum.
En svo sýnist sitt hverjum, sko,
þegar farið er að horfa á
einhverja klessu, þá sýnist sitt
hverjum, og ef það er ánægt með
það sem því sýnist, þá er kannski
náð markinu.
— Hvaö finnst þér sjálfri um
myndirnar?
— Það er nú svona, ég er nú
svolitið tákn blómanna, og finnst
ég geta svolitið verið ánægð með
það. Þegar ég athuga myndirnar
betur, finnst mér ég fá meiri
innsýn I þær, og get stundum
verið ánægð með þær, þegar ég er
búin að athuga vel. Og mér þykir
vænt um, þegar mér lfkar ekki,
þvi að þá er ég að hugsa um, að
ég gæti haft það skárra. Mér
þykir vænt um að finna það,
þegar ég finn að mér líkar ekki.
allt saman. En svo er ég svona
eins og pinu ánægð yfir, ef ég get
bætt úr þvi.
Á sýningunni eru 23 myndir,
allar nýlegar. Þær eru svipaðar
nokkuö, blóm þekja vföa mynd-
flötinn, en á þeim öllum gefur aö
lfta fólk. Yfirleitt eru þaö útlfnur
fólksins, sem sjást, rétt eins og
skuggamyndir, stundum er fólkiö
I litum, en sjaldnast sjást þó
andlitsdrættir. Eins og GRÍMA
sagöi áöan, er hver sjálfráður
um, hvaö hann sér út úr þessum
klessum. Svona iýsir hún mynd,,
sem blaöamanninum virtist sýna
vofur á sveimi umhverfis litla
upplýsta skúta, en Ijóst strik
hlykkjast frá einu horni myndar-
innar til annars, eins og þráöur.
Myndin heitir ævintýri:
— Það er nefnilega þannig, að
ég hugsaði það, þegar þetta kom
svona hjá mér, að þetta væri á
gamlárskvöld. Þeir sem eru
skyggnir, þeir sjá inn i steinana,
en það þarf ekki að vera að segja
þaö, náttúrlega. En svo er þetta
GÓLFTEPPI
Glæsileg ensk ullarteppi á
hagstæðu verði.
K. B. Sigurðsson h.f.
Höfðatúni 4 sfmi 2-24-70.
Mólmiðnaðarmenn
tsienzka Álfélagið óskar eftir að ráða
nokkra járniðnaðarmenn og rafsuðumenn
nú þegar.
Nánari upplýsingar gefur ráðningarstjóri,
simi 52365.
Umsóknareyðublöð fást hjá bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar, Austurstræti,
Reykjavik og bókabúð Olivers Steins,
Hafnarfirði.
Umsóknir óskast sendar sem fyrst i póst-
hólf 244, Hafnarfirði.
ÍSLENZKA ÁLFÉLAGIÐ H.F.
STRAUMSVÍK
„Fffa”. Frá þessari mynd er sagt í viðtalinu viö listakonuna. Sjá má dökkar verur I fffunni, en þaö er
fólkið, sem vinnur viö tfnsluna.
fólk á heimilinu, svona, það er að
fara að skemmta sér, og það er
ekki huldufólk.
Þetta er bara huldufólk, sem er
hérna inni i steinunum, og amma
barnanna er að taka þarna til hjá
þeim til að kveikja ljósin, og svo
eru börnin komin og ætla að fara
að skemmta sér i kring þarna.
En þetta fólk þarna, það er að
fara bara þarna að gamni sínu,
áður en það fer að drekka sér og
svoleiðis, kaffi og ýmislegt, þú
veizt.
En svo eru þarna persónur,
sem hafa þekkzt, þykir vænt
hvoru um annað, þú ferð ekki að
skrifa það, ég bara segi þér þetta,
og hann er ekki alveg viss. Hann
er með blóm, sem hann ætlar að
gefa henni, og mér finnst að hún
muni taka við blóminu og þetta
muni nú ganga hjá þeim en ég
hafði lækinn á milli þeirra, sko,
hann þarf að komast fyrir lækinn
til hennar: það er svoleiðis. Hún
er alveg viss.
Ég held svo aö þessi maöur sé
með einhverja blómategund, ég
held að það sé ekki steinn, en
hann er nú eitthvaö að glettast
hérna viö lappirnar á henni
þessari, en viðsleppum þvi: þetta
gæti verið maður, sem er mikill
leikfimimaður og sterkur, hann
gæti bara tekiö hana upp á
lófanum, ef hann vildi. Það er
svoleiðis.
Þessi maður þarna heyrir I
steininum. Hann er ekki skyggn,
en hann er dulrænn og hann
heyrir f steininum. Hann stoppar
við. Ég hugsa að hann segi bara
ekkert frá þvi. Hann vill ekkert
vera að þvi, hann er svoleiðis
dulur i skapi. Hann kærir sig
ekkert um að vera að bulla um
það, eins og ég er að bulla núna.
Það er ekki vist að hann segi
nokkurn skapaðan hlut frá þvi,
kannski héldi fólk að hann væri
bara eitthvað skrýtinn. En það er
bara fyrir fólk sem er með
skyggnigáfu að sjá svona.
Næsta mynd heitir Fffa. Þaö er
tvfskipt mynd, neöri helmingur-
inn er ekkert nema hvft blóm meö
skuggamyndum af fólki á milli,
en efri hlutinn er blómahaf,
litskrúðug, falleg blóm.
— Þetta er svona spilda eða
sund i flóanum, þar var svo mikil
fifa, og þetta er fólk, sem er að
tina fifuna, bæði börn og
mæðurnar. En þótt blómin séu á
bak við, þá mætti nú kannski
hugsa svo, mér datt það nú svona
I hug, þegar koma meiri ljós, að
ég nú tali ekki um rafmagnið, þá
gæti þetta lika verið ljós æsk-
unnar sjálfrar, innra með, hugar-
farið æskunnar, það er orðið
Grfma leggur sföustu hönd á eina af myndum sfnum.