Réttur - 01.07.1938, Blaðsíða 1

RETTUR
XXIII. ÁRG. JÚL. — ÁG. 1938. 5.-6. HEFTI
Brynjóifur Bjarnasoni
Hvað er framundan?
Ennþá býr íslenzka þjóðin við hinar þungu búsifj—
ar heimskreppunnar miklu, sem hófst 1929. Bankarn-
ir hafa tvinnað örlög sín við raunverulega gjaldþrota
fyrirtæki, sem tapað hafa miljónum á undanförnum
árum. Skuldir þessara fyrirtækja halda áfram að auk-
ast, og ef haldið verður áfram á sömu braut, er ber-
sýnilegt að hrunið verður einnig leitt yfir þjóðbank-
ann. Saga íslandsbanka hlýtur að endurtaka sig. —
Skuldirnar við útlönd eru orðnar svo miklar, að verzl-
unarjöfnuðurinn þarf að vera hagstæður um 10 milj-
ónir, til þess að nokkurnveginn sé hægt að standa í
.skilum, svo ekki sé hugsað hærra. — Það má segja,
að óhagstæður verzlunarjöfnuður eitt ár hafi í för
með sér vandræði,sem eru algerlega óviðráðanleg, eft-
ir leiðum þeirrar fjármálastefnu, er fylgt hefir verið
undanfarin ár. — Lánstraust landsins er mjög á þrot-
um. — Bændurnir enganveginn farnir að ná sér eftir
taprekstur kreppuáranna, enda máttu þeir sízt við
því áfalli, sem fjárpestin er. Atvinnuleysið er orðið
stöðugt. — Þúsundir manna ganga stöðugt atvinnu-
lausir, lengri eða skemmri tíma ársins.
Þannig er ástandið þegar nýja kreppan hefst, með
verðfalli á hverri íslenzkri markaðsvörunni á fætur
annari.
Hvernig hugsa valdhafarnir sér að mæta þessum
nýju viðhorfum? — Fjármálaráðherrann, einn hinn
samvizkusamasti maður, þeirra sem að nafninu til
109