Réttur - 01.07.1938, Blaðsíða 46

En oddvitinn var fljótur að átta sig\ Eftir útliti þínu
að dæma gætirðu verið mörgum árum yngri, sagði
hann. En það er ekki um að villast Jónatan minn:
Samkvæmt kirkjubókunum ertu áttatíu ára í dag. Það
er óhætt að trúa mér.
Við þessi tíðindi hvarf brosið af andliti gamla
mannsins, og hann setti hljóðan. Hann var löngu hætt-
ur að hugsa um mánuði og ár, nema í sambandi við
tíðarfar. Veðrið í dag og veðurútlitið fyrir morgun-
daginn hafði um langt skeið verið hans eina tíma-
bundna áhugamál. En allt í einu stendur sjálfur
hreppsnefndaroddvitinn í hlaðvarpanum og segir í
óspurðum fréttum, að maður sé áttræður, að afmælið
manns sé í dag.
Hann fylgdi þeim eins og í leiðslu inn í baðstof-
una. Þessi óboðna fregn truflaði öll skynfæri hans í
bili, og það voru reyndar áhöld um, hvort hann ætti
að trúa þessum fullyrðingum oddvitans. Að minnsta
kosti kröfðust þær nákvæmrar yfirvegunar. — Hann
seildist upp á hillu eftir almanaki Þjóðvinafélagsins,
veiddi undan höfðalaginu sínu æfagömul gleraugu
með kolryðgaðri umgerð, og stautaðist í gegnum júní-
mánaðarsíðuna án þess að verða nokkru nær. En á
meðan á þessu stóð hafði oddvitinn leyst frá pokan-
um. Oddvitinn dregur dýrgrip upp úr pokanum. Það
er heljar mikil eikarmáluð stundaklukka, og á hana
er festur gylltur skjöldur með nafni gamla mannsins
og afmælisdegi. En fyrir neðan stendur letrað með
afar skrautlegum stöfum: Frá sveitungum.
Já, sagði oddvitinn og fann sig knúðan til að halda
dálítinn ræðustúf. I sextíu ár hefir þú rekið búskap
hérna í Heiðarkoti, Jónatan minn. Og þeir eru vafa-
laust fáir í hreppnum, sem ekki hafa notið styrktar
af almanna fé undir sömu kringumstæðum og oft í
þinni búskapartíð. Þú hefir verið sómi þessarar sveitar
og sannkölluð fyrirmynd í hvívetna: borgar alla þína
skatta möglunarlaust, stendur full skil á eftirgjaldi
154