Réttur - 01.07.1938, Síða 42

deildar hins franska löggjafarþings, myndi eflaust
styrkja franska ríkið meira en nokkuð annað, því að
þá myndi stjórnin fá sterkan meirihluta bak við sig
og þar með möguleika til að framkvæma hina nauð-
synlegu viðreisn landsins og endurskipulagningu á
ýmsum sviðum.
Ef franska alþýðan ber gæfu til að leysa stjórnar-
skrármálið á viðunanlegan hátt, er enginn vafi á því
að verkalýðurinn verður brátt voldugasta stétt Frakk-
lands, svo framarlega sem hann ber gæfu til að standa
saman. Og þar með fær hann möguleika til að bæta
kjör sín og auka menntun sína, sem stendur lágt,
vegna þess að ríkið hefur gert tiltölulega lítið fyrir
menntun alþýðunnar.
Það er þó erfitt að segja það fyrir, hvort frönsku
þjóðinni auðnast að leysa þetta mikla vandamál á frið-
samlegan hátt. Öll framkoma yfirstéttarinnar virðist
benda til hins gagnstæða, þar eð þessi fámenna stétt,
sem hefir misst sinn félagslega grundvöll, hyggst að
halda yfirráðum sínum með ofbeldi og hikar ekki við
að fórna hagsmunum föðurlandsins til að halda völd-
um sínum og sérréttindum.
Svo lengi sem hin fámenna auðkýfingaklíka, sem nú
ræður lögum og lofum í Frakklandi, heldur völdunum
óskertum, er bæði menningar- og félagsþróun þjóðar-
innar þröngur stakkur skorinn, því að þau öfl, sem ein
geta lyft henni á hærra menningarstig og aukið styrk-
leik hennar, eru að miklu leyti í fjötrum, sem franska
alþýðan fyr eða síðar mun brjóta af sér.
Ólafur Jóh. Sigurðssom
Snauðir kóngar.
i.
Einsetumaðurinn, hvítur fyrir hærum, stendur í
bæjardyrunum sínum og kíkir upp í loftið. Hann kipr-
150