Réttur - 01.07.1938, Side 57

armiði. Það.er höfuðárangur afskifta vorra af Spán-
arstríðinu.
Það er óhætt að taka því fram, að hinar lífsnauð-
synlegu leiðir Frakklands og Englands um Miðjarðar-
haf eru orðnar mjög vafasamar. Alþjóðlegt mikil-
vægi Miðjarðarhafsins byggist fyrst og fremst á því,
að frá því að Súezskurðurinn var opnaður, er það einn
hluti þeirrar styttu sjóleiðar, sem liggur milli Atlants-
hafs annarsvegar, og Indlands- og Kyrrahafs hins-
vegar. Það er satt, að England ræður ennþá yfir mörg-
um stöðum í Miðjarðarhafi, sem hafa mikið hernaðar-
gildi, fyrst og fremst Gibraltar, Malta og Port Said,
en einnig Alexandríu og Cypern, og loks Aden, sem
lokar leiðinni frá Indlandshafi til Miðjarðarhafs.
En bandamenn vorir, ítalir, hafa nú þegar farið
fram úr Englendingum hvað herskipastöðvar og um
fram allt flugstöðvar snertir. Ef til alvarlegrar deilu
kæmi, má gera ráð fyrir, að Ítalía sé fær um það ein-
sömul, að hindra að verulegu leyti sjóferðir Englands
milli Gibraltar og Port Said, ef ekki stöðva þær að
fullu. Því ber ekki að neita, að ítalski flotinn er minni
en enski flotinn, en hinn síðarnefndi verður hinsvegar
að skifta sér niður á þrjú höf, þar sem ítalski flotinn
hefur bækistöðvar sínar í Miðjarðarhafi einu. —
Eflaust mun enski Miðjarðarhafsflotinn hafa sam-
vinnu við franska flotann, en þess ber að gæta, að
sjóhernaður hefur ekki sömu þýðingu og áður fyr. Nú
er það loftherinn, sem úrslitum ræður, og á því sviði
er ekki hægt að véfengja yfirburði ítala í Miðjarð-
arhafi.
Frá almennu sjónarmiði er óhætt að segja, að ó-
mögulegt sé að halda uppi herliðsflutningi í stórum
stíl eða reglubundnum hráefnakaupum, nema því að
eins, að lofther óvinanna sé eyðilagður. England hef-
ur misst einkayfirráð sín í Miðjarðarhafi fyrir fullt
og allt. Þetta haf er orðið ,,einskis manns Iand“, sem
165