Réttur - 01.07.1938, Blaðsíða 29

unarstefnuna, var Passionaría kosin meðlimur hinnar
pólitísku nefndar flokksins. Síðan vann hún sleitu-
laust við hlið José Diaz að uppbyggingu og eflingu
ílokksins.
Lögreglan gat þó ekki unnað þessari vinsælu konu
nokkurs friðar. Hún var handtekin einu sinni enn.
Eftir tíu mánaða fangelsisvist í Madrid var hún flutt
til Bilbao, og stefnt þar fyrir rétt. Þúsundir verka-
manna streymdu að til að vera viðstaddir hin ósvífnu
réttarhöld gegn þessari hetjulegu forystukonu alþýð-
unnar. Ákærandinn krafðist átján ára hegningarvist-
ar fyrir Dolores og æfilangs fangelsis fyrir hina meðá-
kærðu. Dolores gekk fram fyrir hina hörðu dómara
í öllum þeim tignarleik öreigans, sem einkennir hana.
Hún mótmælti kröftug'lega því, sem á hana var borið
og spáði dómurunum því, að þeim myndi brátt verða
stefnt fyrir dómstól fólksins. Dómararnir urðu að gef-
ast.upp fyrir vammleysi og rökum þessarar óvenju-
legu konu. Að lokum var ákæran gegn henni látin
niður falla. En Dolores neitaði að yfirgefa salinn
nema að félagar hennar fengju að fylgja með. Að lok-
um varð lögreglan að skerast í leikinn og reka hana
með ofbeldi út úr réttarsalnum.
Árið 1933 sat- Dolores á 13. þingi framkvæmda-
nefndar alþjóðasambandsins í Moskva. Þegar heim
kom var hún handtekin enn á ný, en látin laus
skömmu síðar. Um sama leyti kvisaðist það, að fas-
isfar ætluðu að brjótast til valda og hefðu stjórn-
lagarof í undirbúningi. Dolores var vakin og sofin í
því að vara verkalýðinn við hinni yfirvofandi hættu,
og hlífði sér hvergi. Lögreglan var á hælum hennar
og tókst að setja hana í fangelsi.
Dolores þreytist aldrei á því að halda fram nauð-
syn þess að flokkur hennar reki öfluga starfsemi með-
al kvenna. Hún skipulagði og blés lífi. í kvennahreif-
inguna gegn stríði og fasisma. Hún nýtur aðdáunar
allra kvenna, sem með henni starfa og þekkja hana,
137