Réttur - 01.07.1938, Blaðsíða 40

í sambandi við þessa löggjöf og nauðsynina á auknum
útgjöldum til hersins, varð ríkið að afla sér meiri
tekna. En þá byrjaði baráttan fyrir alvöru, því að
stóreignamennirnir, sem hafa ótakmörkuð ráð yfir
þjóðbankanum, Banque de France, gerðu allt, sem í
þeirra valdi stóð, til að hindra aðgerðir stjórnarinnar.
Stórar upphæðir voru fluttar út úr landinu og peninga-
mál landsins komust í mikið öngþveiti, og efri deildin
setti sig á móti öllum lögum, sem gengu í þá átt að
auka vald stjórnarinnar yfir fjármálunum, og sömu-
leiðis hafa stóreignamennirnir gert allt til að hindra
framkvæmd þeirra laga, sem stefna að því að bæta
kjör verkalýðsins. Þessi barátta var hörðust í vor,
þegar Leon Blum og ráðuneyti hans varð að leggja
niður völdin, vegna þess að efri deildin feldi fjárlög
stjórnarinnar, sem voru í fullu samræmi við vilja meiri
hluta neðri málstofunnar og þjóðarinnar.
Frakkland er land byltinganna. Hingað til hafa
kröfur almennings þar um aukin stjórnarfarsleg og
félagsleg réttindi strandað á mótstöðu fámennrar yf-
irstéttar, þar til þjóðin hefur brotið hana á bak aftur
með valdi, og hið nýja réttarástand, sem orðið hefur
til upp úr byltingunum, hvílir því á grundvelli bylt-
inganna. Það er þannig margsinnis viðurkennt, að
vilji þjóðarinnar sé hinn einasti sanni réttargrund-
völlur. Út frá þessu sjónarmiði er afstaða efri deildar
mjög erfið, þar eð hún hefur tvímælalaust sett sig
upp á móti vilji meirihlutans, án þess að hafa nokk-
urn móralskan rétt til þess. Þetta gildir alveg sérstak-
lega með tilliti til fjárlaganna, því það er álit allra
sannra lýðræðissinna í Frakklandi, að neðri deild eigi
að ráða mestöllu um þau.
Þrátt fyrir það þótt yfirstéttin hafi sýnt það gjör-
ræði gagnvart frönsku þjóðinni að hindra nauðsyn-
legar endurbætur í ríkinu, og hafi þar með veikt að-
stöðu landsins bæði inn á við og út á við, hefur þó
verkalýðurinn gert allt til að komast hjá borgara-
148