Réttur - 01.07.1938, Blaðsíða 28

á að kaupa þeim lyf né læknishjálp. En hvað gerir
það? Það voru milljónir barna til að berjast fyrir, það
voru milljónir kvenna sem þurfti að hjálpa.
Dolores var kosin fulltrúi á þriðja flokksþingið
(1929), sem var haldið í París. Hún varð að kom-
ast yfir landamærin á laun. Hún skildi börn sín eftir
í umsjá vinkonu sinnar og hélt af stað ásamt nokkr-
um fulltrúum öðrum. Leiðin lá yfir illfæra fjallstigu.
Það varð að komast yfir landamærin að næturlagi.
Lögreglan komst á snoðir um ferðir þeirra og veitti
þeim eftirför. Nokkrir af félögum Dolores voru hand-
samaðir, en sjálfri tókst henni að flýja.
Árið 1930 var Dolores kosin meðlimur í miðstjórn
Kommúnistaflokks Spánaf. Tveimur árum síðar kall-
aði flokkurinn hana til Madrid. Hún var m. a. um
tíma ritstjóri ,,Mundo Obrero“, aðalmálgagns flokks-
ins.
Eftir tveggja vikna dvöl í höfuðborginni var hún
tekin höndum. Henni var stungið inn í eina af kjall-
aradýflisum götulögreglunnar, en þar hafði hóp af
vændiskonum verið komið fyrir.' Þar sætti hún grófri
og fantalegri meðferð lögregluþjónanna í nokkra
daga, og var síðan flutt í fangelsið. Koma hennar
þangað vakti mikla eftirtekt. En Dolores var strax
innan fárra daga orðin málsvari þessara óhamingju-
sömu kvenna. Hún mótmælti hinu svívirðilega arð-
ráni á þessum vesalings konum, sem voru látnar þræla
baki brotnu fyrir fáeina aura á dag. Konurnar tóku
miklu ástfóstri við hana. Þær hlustuðu á orð hennar
og spurðu hana ráða. Loks fór nunnunum, sem um-
sjón höfðu á hendi, ekki að lítast á blikuna. Dolores
var skilin frá hinum föngunum, og mánuði síðar var
hún flutt í fangelsið í Bilbao.
Þegar Dolores var látin laus, fór hún aftur til Mad-
rid, og barðist nú ákaft gegn einangrunarstefnu
þeirri, sem þá var mestu ráðandi í flokknum. — Á
flokksþinginu í Sevilla 1932, sem fordæmdi einangr-
136