Tímarit lögfræðinga - 01.08.1980, Blaðsíða 6

Sveinbjörn Jónsson var mikill ræktunarmaður. Hann stundaði skógrækt af
kostgæfni og var í stjórn Skógræktarfélags Reykjavíkur frá 1946—79.
Trjáreitur hans í Ártúnsbrekku er til vitnis um elju hans, um leið og gróð-
urinn þar sýnir, hvernig hægt er að bæta land okkar.
Sveinbjörn taldi, að menn ættu að bæta líf sitt og heilsu með líkamsrækt
og einföldu mataræði. Hann var í hópi þeirra, sem koma endurnærðir
úr hádegisverðarhléi eftir sundsprett og eitt epli. Svo ákveðinn var Svein-
björn í lifnaðarháttum sínum, að sá, sem kom morgunsyfjaður á skrifstofu
hans og óskaði sér einskis fremur en bolla af lútsterku kaffi, gat ekki annað
en þegið með þökkum einlægt boð hans um, að hans dómi, heimsins beztu
hressingu, te með hunangi.
Skrifstofa Sveinbjarnar var fyrst við Lækjartorg og síðar um árabil í
gamla apótekinu við Austurvöll, þar sem Landssímahúsið stendur nú. Við,
sem munum fyrst eftir skrifstofu Sveinbjarnar í Búnaðarbankahúsinu við
Austurstræti, munum líka andrúmsloftið, er þar ríkti. Ólíklegt var, að þarna
færi neitt skyndilega úr skorðum. Svo vel hafði frænku Sveinbjarnar, Elínu
Guðnadóttur, tekizt að búa um hefðir gamla skólans í nýju umhverfi. Elín
vann allan starfsaldur sinn á þessari skrifstofu og sá um kjölfestuna í dag-
legum rekstri.
Þetta andrúmsloft gætni og grandvarleika fluttu þau með sér upp í Garða-
stræti, og þar höfðu bæði börn hans starfsstofur á sama stað og Sveinbjörn.
Jón, sonur Sveinbjarnar er nú prófessor við guðfræðideild Háskóla íslands,
kvæntur Guðrúnu Magnúsdóttur frá Akureyri, en Helga, dóttir Sveinbjarnar
er nú forstöðumaður teiknistofu Orkustofnunar ríkisins, gift Birgi Guðgeirs-
syni, bankafulltrúa í Reykjavík.
Sveinbjörn bar mikla umhyggju fyrir skjólstæðingum sínum eins og öðru,
sem honum var trúað fyrir. Honum var einstaklega annt um hag ungmenna
og var sýnt um að setja sig í annarra spor. Kom þetta ekki sízt fram í störfum
hans í barnaverndarráði, en þau mál, sem þar er fjallað um, eru einatt mjög
viðkvæm.
Raunar var umhyggjan ríkur þáttur í persónu Sveinbjarnar og hlaut því
einnig að einkenna fjölskyldulíf hans. Sá, sem á bernskuminningar um Svein-
björn Jónsson, tengir þær ósjálfrátt konu hans, Þórunni Bergþórsdóttur, sem
dó því miður langt um aldur fram, hinn 13. október 1949. Þórunn var dóttir
Bergþórs skipstjóra í Reykjavík Þorsteinssonar og konu hans Helgu Hafliða-
dóttur frá Gufunesi. Ég held, að mildin og mannkærleikinn, sem lýsti úr and-
liti Þórunnar, hafi lifað í verkum Sveinbjarnar. Lögmaðurinn Sveinbjörn Jóns-
son var mannvinur og mannasættir. Hann var öðlingur, er auðgaði líf þeirra,
er honum kynntust.
Ragnhiidur Heigadóttir.
68