Tímarit lögfræðinga - 01.08.1980, Blaðsíða 44

föstudaginn 12. október, fórum við í höfuðstöðvar Sameinuðu þjóðanna í
boði Tómasar Tómassonar sendiherra, sem hélt okkur hádegisverðarboð.
Verður sú heimsókn okkur lengi minnisstæð, en Fidel Castro Kúbuleiðtogi
ávarpaði Allsherjarþingið þennan dag, og var því afar mikill viðbúnaður lög-
reglu og öryggisvarðliðs af því tilefni.
Var nú lokið eiginlegri dagskrá, og heim var haldið aðfaranótt sunnudags-
ins 14. október.
Skipulag allt og móttökur vestra voru frábærar. Allt sem við báðum um
að kynnast og skoða var okkur veitt. Frú Adiline L. Donohue, framkvæmda-
stjóri American Judges Association, sá um skipulag ferðarinnar og dagskrá
að mestu. Hún var með okkur allan tímann í Washington og [ Boston. Kann-
ast margir íslenskir dómarar við þessa ágætu konu frá heimsókn bandarísku
dómaranna vorið 1978. Berum við þátttakendur mikinn þakklætishug til henn-
ar, og ágætt og traust samband hefur stofnast milli dómarastamtakanna,
sem hún starfar við, og Dómarafélags islands.
Það er hygg ég nokkuð almennt álit, að slíkar kynnisferðir séu mjög
gagnlegar. Á þennan hátt er hægt að kynnast skipulagi og aðbúnaði í starfs-
grein sinni í öðrum löndum og gera samanburð. Þá gefst kostur á að bera
saman reynslu sína og erlendra starfssystkina og skiptast á skoðunum og
stofna til kynna. Hið bandaríska réttarkerfi og dómstólaskipun er ólíkt okkar
skipan. Samt er hlutverkið hið sama svo og viðfangsefnið, og sams konar
vandamál er við að etja. Þar er kvartað um seinagang dómsmála, gamalt og
úrelt skipulag og að of litlu fé sé varið til dómstóla. Er þó ólíku saman að
jafna aðbúnaði dómstóla þar og hér heima. Maður verður áþreifanlega var
við það, að dómstólarnir vestra eru raunverulega óháðir, og mjög er áberandi,
hve mikill fjöldi aðstoðarfólks starfar við dómstólana og hve vel er búið að
dómurum almennt. Dæmi um þetta er það, að við alríkisdómstólana starfa
alls 11.000 manns, þar af eru dómarar einungis um eitt þúsund. Þá er nýting
nýtísku tæknibúnaðar mjög áberandi, og að starfsþjálfun og símenntun virð-
ist unnið skipulega.
Að lokum þessarar frásagnar vil ég færa fram þakkir til dómsmálaráðu-
neytisins, sem veitti styrki til fararinnar, svo og til Menningarmálastofnunar
Bandaríkjanna, sem einnig gerði það, og sérstaklega til íslandsvinarins
Roberts Maes, stofnanda Independence Foundation, en þessi stofnun veitti
mjög ríflega styrki til fararinnar.
Þátttakendur í ferðinni voru: dr. Ármann Snævarr og Valborg Sigurðar-
dóttir, Bjarni K. Bjarnason og Ólöf Pálsdóttir, Björn Ingvarsson- og Margrét
Þorsteinsdóttir, Böðvar Bragason og Gígja Haraldsdóttir, Gunnlaugur Briem
og Hjördís Ágústsdóttir, Jón ísberg og Þórhildur Guðjónsdóttir, Magnús Þ.
Torfason og Sigríður Þórðardóttir, Ólafur Stefán Sigurðsson og María G.
Steingrímsdóttir.
Ólafur St. SigurSsson.
106