Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Side 59

gæf í undanfarandi hverfi. Bugðupunt (Deschampsia flexuosa) vantar
algerlega en mosalyngs (Cassiope hypnoides) gætir minna en í 57, hins-
vegar er þursaskegg (K. myosuroides) föst tegund hér. Annars eru flest-
ar sömu tegundirnar í báðum gróðurhverfunum, enda eru þau ná-
skyld. Hlutföll tegundaflokka og lífmynda eru svipuð. Þó eru A%,
Ch% og H% nokkru lægri, en G% hinsvegar verulega hærra, enda
nær það hér hámarki í krækilyngssveitinni.
Hverfið er á þurrum, snjóléttum og vindblásnum móabörðum,
mun það ylirleitt vaxa á opnari og skjólminni stöðum en undanfar-
andi hverfi. Um einstaka bletti skal fram tekið:
Blettur XXIII. 8, Fitjaskógar á Gnúpverjaafrétti um 350 m h., er
á hjalla, þar sem er óvanalega raklent, eftir því sem gerist um þetta
hverfi. Bláberjalyngið (V. uliginosum) er stórvaxnara þarna en á hin-
um blettunum, og er algerlega ríkjandi í gróðursvip, því að krumma-
lyngið (E. hermafroditum), verður þar einskonar undirgróður þess
líkt og í aðalbláberjasveitinni. Yfirborðið er dálítið þýft, og vex
krummalyngið meira í þúfunum, en þar er einnig nokkur mosi
(Rhacomitrium), enda liggur bletturinn að mosaþembu framan í
hjallanum.
Blettir XXIV. 4—5, 8—9 eru allir í víðáttumiklu heiðarsvæði á
Tjarnheiði á Kili um 450 m háu. Landið er smáöldótt, og kemur
hverfið skýrast fram á öldunum, en sums staðar í lægðum verða gras-
leitar plöntur meira áberandi, annars er sama gróðurlagið tiltölulega
einleitt um allt svæðið. Yfirborðið er víðast smáþýft. Krummalyng (E.
hermafroditum) og bláberjalyng (V. uliginosum) eru alls staðar
drottnandi, en sums staðar í lægðunum verður fjalldrapi (B. nana) svo
mikill að nálgast hverfi 59. Mosi (Rhacomitrium) er víða í þúfum, svo
að nálgast mosaþembu, smárof eru einnig víða í þúfunum. Fjallagrös
(Cetraria) eru sums staðar svo um munar. Utan að heiðaflákum þess-
um liggja víðáttumiklir, blásnir melar, og svæðið allt girt háum rof-
börðum. Uppblástursgeirar teygja sig víða inn í gróðurlendið. Jarð-
vegur víða sendinn, en mest þó á börðunum næst melunum. Þar sem
sandurinn er mestur verður loðvíðir (Salix lanata) oft mjög áberandi
sbr. blett XXIII. 4, sem er úr aðalsandbeltinu. Þar hverfur mosi með
öllu úr svarðlaginu. Þursaskegg verður þar oft áberandi, og sums stað-
ar á slíkum stöðum, kemur hreint þursaskeggs-hverfi fram á yztu rof-
börðunum. Eftirtektarvert er svæðið, senr blettur XXIV. 6 er úr. Það
er austan Svartár á Kili og liggur nokkru hærra en hinir blettirnir.
Gróðursvæðið er fléttað sarnan af krækilyngssveitinni í lægðum, en
víði-hverfi (Salix), blettur XXV. 10 þar sem hærra ber á og sendnara
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 57