Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Qupperneq 75

petala) og þursaskeggi (K. myosuroides), enda eru staðhættir að ýmsu
ekki ólíkir og í þursaskeggsheiði.
Blettur XXVII. 10, Grafarlönd vestri í um 500 m h. Þar er hverfi
þetta mjög útbreitt.
Blettur XXVII. 11 Öxnadalur í um 500 m h. á hallalítilli gróður-
torfu með háum rofbökkum (17. mynd) við hliðina á bletti XXII. 5,
krækilyngs-fjalldrapa hverfi. Myndin sýnir þverskurð yfir gi'óðurtorf-
una. Börðin utan með henni eru hærri en miðjan. Á þeim hlýtur því
að vera áveðra og lítill snjór. í miðjunni er hinsvegar skýlla og snjór-
inn þykkri, og eins mun raki haldast þar betur í jörð. Börðin eru al-
vaxin jressu hverfi, 1 á myndinni. Þursaskegg (K. myosuroides) er sú
tegund, sem mest þekur þar. í dældinni, 2 á mynd, er krækilyngs-fjall-
drapa hverfi (blettur XXII 5). Áfok af leir og sandi er nokkuð í allri
torfunni en aðallega þó á börðunum. Athyglisvert er við samanburð á
þessum tveimur blettum XXVII. 11 og XXII. 5 hvernig fjalldrapa
(B. nana) vantar að kalla gjörsamlega á þeim fyrri, en þursaskegg (K.
myosuroides) og holtasóley (D. octopetalá) í þann síðari. Sýnir þetta
dæmi ljóslega afstöðu þessara tegunda til skjóls, snjólags og jafnvel
raka, því um annan mun getur naumast verið að ræða á þessum stað,
samkvæmt því sem lýst hefir verið.
70. Loðviði-gráviði hverfi (S. lanata — S. glauca soc.) (Tab. XXV. A—B
9-10, XXVI. A-B 4-6).
Hverfi þetta er athugað bæði á Bárðdælaafrétti og Kili, en á báð-
um þeim svæðum er það á allmörgum stöðum, einkum þó á Bárðdæla-
afrétti. Gróðurfarslega er hverfið skylt grávíðiheiðinni, enda eina
hverfi loðvíðiheiðarinnar, þar sem grávíðis gætir að ráði. Grasvíðir
(S. herbacca) er einnig áberandi. Aðrar helztu tegundir eru: Klóelft-
ing (E. arvense), beitieski (E. variegatum), túnvingull (F. rubra),
krummalyng (E. hermafroditum), sem þó er minna en tíðnin bendir
til. Þursaskegg (K. myosuroides), bjarnarbroddur (Tofieldia pusilla)
og augnfró (Euphrasia frigida). í einstökum blettum ber nokkuð á:
hálmgresi (Calamagrostis neglecta), týtulíngresi (Agrostis caniná),
skriðlíngresi (A. stoloniferá), vallelftingu (E. pratense) og holtasóley
(D. octopetala). Hverfi þetta er helzt á fremur raklendum stöðum, og
þrír blettirnir eru á spildum, sem eru að gróa upp, og eru því á breyt-
ingastigi. Hverfið virðist vera byrjunar hverfi á blásnu landi, þar sem
jarðvegur hefir ekki horfið með öllu, og hæfilegur raki er fyrir hendi.
Hinsvegar benda allar líkur til, að það muni breytast í hreint loðvíði
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 73