Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Page 84

gerð fjallar um. Það má því telja fullvíst, að stinnustararsveit mosa-
heiðarinnar vex ekki á þeim stöðum, sem veðurbarðastir eru og um
leið snjóléttastir á vetrum.
72. Stinnustarar-grasviÖi-krœkilyngs hverfi (Carex Bigelowii-Salix
herbacea-Empetrum hermafroditum soc). (Tab. XXVIII. A-B 1—5,
XXIX. A-B 7-9, XXX. A-B 9).
Athuganir á þessu hverfi eru frá Kili, Gnúpverjaafrétti og Holta-
vörðuheiði, og er það útbreitt á öllum þessum svæðum. Af háplöntum
ríkir stinnastör (C. Bigelowii) bæði í svip og fleti. Krummalyng E.
hermafroditum) er áberandi, en grasvíðis (S. herbacea) gætir minna.
Aðrar helztu tegundirnar eru: túnvingull (F. rubra), kornsúra (P.
viviparum), lambagras (Silene acaulis), brjóstagras (T. alpinum), beiti-
eski (Equisetum variegatum), klóelfting (E. arvense), geldingahnapp-
ur (A. vulgaris), axhæra (L. spicata) og hálmgresi (Calamgrostis neg-
lecta). Grávíðis (S. glauca) gætir víða. Þá eru mosalyng (Cassiope hyp-
noides), blávingull (Festuca vivipara), móasef (Juncus trifidus) og blá-
berjalyng (Vaccinium uliginosum) tíðar tegundir á sumum stöðum.
Hverfi þetta er helzt í dældum í mosaheiðinni, og oft þar sem nokkurs
raka gætir. Hverfur það stundum yfir í hreint hálmgresis hverfi (Cala-
magrostis soc.). Samanborið við hverfi 73, sem það er skylt, er það all-
tegundamargt, og Ch% hærra en þar. Hins vegar er A% tiltölulega
lágt, enda er þetta það hverfi mosaheiðarinnar, sem nær lengst niður
á bóginn.
Einstakir blettir:
Blettir XXVIII 1, 5, Tjarnheiði á Kili, hæð um 440—500 m, 1 er í
smáþýfðri, þurri dæld, þar sem háplöntur eru þéttari en í venjulegri
mosaheiði. Vatn mun leika þar um á vorin. Hálmgresi (C. neglecta) er
áberandi.
Blettur XXVIII 2, Fremri Skúti á Kili, hæð um 510 m, í nágrenni
við blett XXIV. 7 og er afstöðu lýst þar, bls. 58.
Blettir XXVIII. 3—4, Þjófadalir á Kili, um 600 og 660 m hæð. Blett-
irnir eru í þýfðu landi. Gamburmosinn (Rhacomitrium) er yfirgnæf-
andi í þúfunum, sem þó eru smárof í. Allmikið er af fjallagrösum
(Cetraria) og hreindýramosa (Cladonia). Mosalyng (Cassiope hypnoi-
des) og grasvíðir (S. lierbacea) eru eingöngu í lautunum. Annars nálg-
ast þetta svæði mjög stinnustarar-heiði.
Blettur XXIX. 8, Fitjaskógar, Gnúpverjaafrétti, hæð um 400 m, í
brekku, sem nálgast þursaskeggsbrekku, enda er jrursaskegg (K. myo-
82 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði