Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Side 85
suroides) þar áberandi. Krummalyngs (E. hermafroditum) gætir veru-
lega.
Bletttur XXIX. 9, Karnesingur, Gnúpverjaafrétti, hæð um 400 m,
á lágri, flatri öldu, en mýrasund umhverfis. Þarna er víðáttumikið
svæði, þar sem á skiptast stinnustararmýrar, oft með miklum mosa, og
lágar öldur með tegundamargri mosaheiði.
Blettur XXX. 9, Fornihvammur, hæð um 220 m. Staður þessi er
ekki á hinu eiginlega hálendi, en hann liggur svo nærri Holtavörðu-
heiði, að ég hef tekið hann hér með, enda enginn verulegur gróður-
nrunur. Mosaþemban er allgrýtt, og háplöntur með meira móti. Móa-
sef (Juncus trifidus) er áberandi, enda liggur bletturinn í grennd við
móasefs hverfi.
73. Stinnustarar-grasviði hverfi (C. rigida-Salix herbacea soc.) (Tab.
XXVIII. A-B 6, XXIX. A—B 5-6, XXX. A-B 1-4, XXXI. A-B
1-3).
Athuganirnar eru frá Gnúpverjaafrétti, Kili, Kaldadal og Holta-
vörðuheiði. Fullyrða má, að hverfi þetta er útbreiddara en undanfar-
andi hverfi, og dæmigerðast af hverfum þessarar sveitar mosaheiðar-
innar. Háplöntugróðurinn er ætíð mjög strjáll. Munur þessara tveggja
hverfa er sá helztur, að krummalyng (E. hermafroditum) og mosalyng
(C. hypnoides) eru bæði horfin, og hálmgresi (C. neglecta) að mestu
leyti. Þá er lambagras (S. acaulis), túnvingull (F. rubra), brjóstagras
T. alpmum), axhæra (L. spicata), beitieski (E. variegatum), móasef
(J. trifidus) og bláberjalyng (V. uliginosum) miklu sjaldséðari. Engin
fylgitegund er meira áberandi hér en í fyrra hverfinu, nema grasvíðir
(S. herbacea), sem er svo mikill hér, að hann er einkennistegund hverf-
isins. Hverfi þetta er á miklu opnari svæðum en 72. Verulegur munur
er á hlutföllum tegundaflokka og lífmynda og tegundir eru miklum
mun færri. A% er verulega hærra hér eða 80, en Ch% er lægra, en G%
aftur hærra. Þessi munur á lífmyndahlutföllum, svo og mismunur
vaxtarstaða, sker úr um aðgreining þessara hverfa. í Skrá (Steindórsson
1951) kallast hverfi þetta Salix-herbacea-Carex rigida soc., og í riti
rnínu 1945 C. rigida-S herbacea-Polygonum viviparum ass.
Einstakir blettir:
Blettur XXVIII. 6, Jökulvellir, Kili, hæð um 700 m. Tegundir eru
ovanalega fáar. Stinnastörin (C. Bigelowii) er algerlega ríkjandi. Svæð-
ið er rakt, snjóþyngra og liggur hærra en hverfi þetta yfirleitt.
Blettur XXIX. 5, Gljúfurleit, Cnúpverjaafrétti, hæð um 550 m.
()* TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 83