Skagfirðingabók - 01.01.2011, Page 117
Daga og nætur stóð það opið gistiþurf
andi aðkomufólki. Gestum var sýnd
virðing í hvívetna, hverjum og einum
veitt sem höfðingja hefði að garði
borið. Nokkrum sinnum naut ég gest
risni þessara merku hjóna.
Eins og fyrr hefur komið fram stóð
heimili mitt í tveggja kílómetra fjar
lægð frá kauptúninu. Þá voru vetur
mun snjóþyngri og harðari en við
eigum að venjast síðari árin. Vetrardag
einn er ég kominn í unglingaskólann
á Hofsósi og sit í kennslutíma í kjallar
anum á samkomuhúsinu Skjaldborg.
Komin er grenjandi stórhríð, svo að
ekki sér út úr augum. Þá er drepið á
dyr og kennarinn lýkur upp. Frammi
stendur Vilhelm kaupmaður og gerir
boð fyrir mig. Hann segir að móðir
mín hafði hringt og sé með þungar
áhyggjur vegna veðursins og óttist um
mig ef ég leggi af stað heim. Bætir
síðan við: „Það er ekkert mál. Þú verð
ur hjá okkur.“
Þetta endurtók sig að mig minnir
tvisv ar þennan sama vetur, alltaf
vegn a veðurs. Inn kominn leið mér
einstaklega vel, fann mig á menningar
heimili, allt fágað og fagurt, engin
streit a og allt gekk fyrir sig án fums
og umstangs. Framkoma við mig var
sem ég væri þeirra sonur, sýndur sómi
sem aldrei fyrr og minningin þar um
endist mér um allan aldur. Þegar ég
gisti þar fyrsta sinni og við sátum við
kvöldverðarborðið var í ríkisútvarpinu
sagt frá bruna Hótel Íslands í Reykja
vík. Þetta hefur því verið 3. febrúar
1944.
Um vorið áttu gömlu prestshjónin,
tengdaforeldrar Vilhelms, 60 ára
brúð kaupsafmæli. Þau höfðu gift sig
28. maí 1884. Af því tilefni efndu af
komendur þeirra til samsætis í Skjald
borg á Hofsósi hinn 29. maí 1944,
sem var annar í hvítasunnu. Ættingjar
komu úr mörgum áttum, hvaðan æva
af landinu, til að heiðra prestshjónin
með nærveru sinni og gleðjast með
þeim á hinum merku tímamótum í
lífi þeirra. En auðvitað mæddi mest á
Vilhelm og Hallfríði að annast undir
búninginn og hin fjölmennu veislu
höld. Að sögn urðu þau síst undir
Anna Jónsdóttir og
Þorbjörg Pálmadóttir.
Eigandi: Héraðsskjalasafn
Skagfirðinga.
VILHELM ERLENDSSON KAUPMAÐUR Á HOFSÓSI
117