Alþýðublaðið - 24.12.1943, Page 5

Jólahlað
ALÞ YÐU BLAÐSINS
1943
Heilög nótt
Þér þekkið náS Drottins vors Jesú Krists, að
hann, þótt ríktir væri, gerðist yðar vegna fátækur,
tíl þess að þér auðguSust af fátækt hans. (2.
Kor. 8. 9.).
ENN FÆRIST hinn heilagi friður nær, sem
fagnandi herskarar himnanna boðuðu mönnun-
um. Enn er eins og tilveran blævist af þeim
mikla fögnuði, sem boðaður var á Betlehems-
völlum. Árið á marga helga daga en aðeins eina
heilaga nótt. Enga stund ársins er himininn eins
nærri oss og þessa. Aldrei erum vér mennirnir
eins nærri því að sjá himininn opinn og þetta
kvöld og þessa nótt. Skynjun vor allra er opnari
og næmari en endranær. Það er eins og hjúpur-
inn, sem skilur hið sýnilega og hið ósýnilega,
verði gagnsærri, heimarnir tveir, hinn himneski
og hinn jarðneski, snertast í hvers manns sál.
Innst inni erum vér allir þannig, að þar bærist'
líf, sem leitar héðan burt, vegna þess að það fær
ekki fullnægju sina i þeim hlutum, sem augun
sjá. Enginn á þann fögnuð, að hann fullnægi
honum, ef hann er einlægur við sjálfan sig,
enginn þann frið, að hann sé honum nógur,
engin er sú jarðnesk dýrð, að nokkurri manns-
sál sé fullkosta með henni. Guð hefir lagt eilífð-
ina manninum i brjóst. Því vekur það enduróm
í hvers manns brjósti, er vér heyrum boðskap
jólanna. Það verkar á oss eins og kveðja að
heiman, þar sem vér erum sjálfir í útlegð. Það
er eins og sáttakveðja kærleikans, sem seku
barni berst úr húsi foreldranna. Faðirinn vill
nema brott niðurlægingu þess. Því sendir hann
son sinn, eina barnið, sem er fullkomið. Hann
gengur í útlegðina, læginguna, fátæktina, til
þess að útlaginn komi heim og auðgist af nægt-
um föðurins. í augum hans birtist kærleikur-
inn, í boðskap hans hljómar rödd hins eilífa
föður, hönd hans er bróðurhöndin, sem býður
oss lið og leiðsögn.
Og á þessari hátíð er oss öllum léð sú líkn, að
vér verðum næmari fyrir snertingu hans en
endranær. Það-er eins og heilagur Guðs engill
standi hjá oss öllum, bendi og segi: Horfðu á
þetta barn, þennan bróður þinn. Minnistu nú
ekki uppruna sjálfs þín? Minnistu nú ekki
þeirrar myndar, sem þú barst í upphafi? Hvar
er sú mynd nú? Hvenig hefirðu gert hana? Og
fylgdu þessu barni fram á manndómsárin?
Horfðu á þennan mann, þetta líf þessa bróður.
Minnistu nú ekki ákvörðunar þinnar? Skilurðu
ekki nú, hvað þú átt að verða?
Þá vitum vér fyrst, hvað það er að lifa hina
heilögu nótt, ef vér hlustum á þessa rödd. Og
þá verður lífið, þegar jólin eru liðin, ekki sama
tómið og fánýtur erill og áður. Vér höfum auðg-
azt. Barnið hefir vaknað, sem blundar í brjósti
voru, guðsbarnið, sem á fyrir sér að vaxa og
dafna og verða fullkomið hjá bróðurnum, sem
er fullkominn, jólabarninu. Það er ekki mikil
eða varanleg hjálp í lífsstríði voru þótt vér
gerum oss dagamun í skammdeginu og og gleðj-
umst eina kvöldstund við gjafir og Ijós. Jóla-
gjöf Guðs er miklu ríkulegri en þetta. Vér mæt-
um frelsara mannanna enn þann dag i dag.
Milljónir manna myndu votta það með mér,
milljónir manna víðsvegar í löndum hörmung-
anna, Indlandi og Kína, í Grikklandi og Noregi,
í Þýzkalandi og Japan, munu lofsyngja honum
á þessari hátíð með fögnuði reynslunnar og
segja: Vér þekkjum náð Drottins vors Jesú
Krists. Vér komum til hans með dauðann í
hjartanu, og hann gaf oss líf. Vér komum til
hans með synd og flekkun áranna og hann
hreinsaði oss. Vér komum til hans friðvana og
hann gaf oss frið, særðir og hann græddi oss,
sjúkir, og hann læknaði oss, fallnir, og hann
reisti oss.
Dýrð sé Guði í upphæðum, og friður á jörðu
með þeim mönnum^ sem hann hefir velþókn-
un á.
GLEÐILEG JÓLl
Sigurbjörn Einarsson.
<<><<><<><<><><<><><><<><><><><><<><<><>C<><><&^^