Alþýðublaðið - 24.12.1943, Qupperneq 31

Jólablað AlþýðubláSsins Jf ^ ^ W f % W f ^ W W 1g ^ W & ý W $* f 31
„Ia ora na“, sem mér var sagt að þýddi „velkóm-
inn“. Mér fannst þetta einhvern veginn hæfa svo
vel, þegar ég leit yfir mannfjöldann, sem hafði safn-
azt saman á bryggjunni, því að vingjarnleg, falleg,
ljósbrún . andlit blöstu við manni, hvert sem litið
var. Og þessi fyrstu kynni mín af Tahiti og íbúum
hennar reyndust sönn. Glaðlegt viðmót og vinaleg
framkoma var það, sem mér fannst sérkenna Tahiti-
búa. Andlitsfallið er reglulegt, með mjúkum drátt-
um, litarhátturinn ljósbrúnn, svipað því, sem maður
getur orðið hér í góðri sól uppi á fjöllum. Vöxturinn
er yfirleitt fagur, konur beinvaxnar og frjálsmann-
legar og karlmenn vöðvamiklir og hvatlegir, enda
sundmenn ágætir. Hárið er svart.
Tahitibúar hafa fram til síðustu ára lifað sama
óbrotna lífinu og frumstæða og forfeður þeirra mann
fram af manni allt frá ómunatíð, verið fyrirhyggju-
laus börn náttúrunnar, ósnortin af menningu hvíta
mannsins. En nú hefir nýi tíminn haldið innreið
sína þar líka. í Papeete, sem er borg á stærð við
Akureyri, hafa verið lagðar götúr, bílar teknir í
notkun, byggð loftskeytastöð, verzlanir risið upp og
fleiri þess háttar merki Evrópumenningar. Reglu-
bundnar skipaferðir þangað annaðist franskt félag,
þó ekki nema eitthvað 3—4 sinnum á ári.
En menningin hefir ekki bara haft kosti í för með
sér á Tahiti. Eins og annars staðar á Suðurhafseyj-
um koma einnig annmarkar hennar í ljós. Tahiti-
búum fækkar ár frá ári og innfæddir menn eru þar
ekki nema um 5000 talsins. Talið er, að hvítir menn
hafi flutt með sér ýmsa skæða sjúkdóma, sem hinir
innfæddu kunnu ekki að varast og urðu þeim að
fjörtjóni. Til dæmis er holdsveiki og kynsjúkdómar
taldir algengir meðal innfæddra manna á Tahiti og
hvítum mönnum kennt um.
í búðunum í Papeete má kaupa ódýrt ýmsa minja-
gripi um eyjuna, svo. sem strápils þau, er stúlkur
klæðast við Hula-Hula dansinn fræga, spjót og