Morgunblaðið - 10.12.1974, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. DESEMBER 1974
23
Dave
Methchick
Margir reka eflaust upp
stór augu þegar þeir sjá
nafnið Dave Methcick. Og
ekki er það furða, þvf mað-
urinn er alls ekki mjög
kunnur fþróttamaður. Þó
hefir knattspyrnuferill hans
vakið nokkra athygli, eínk-
um fyrir þær sakir, að hann
einn fárra Englendinga hef-
ir verið atvinnumaður f
Bandarfkjunum. Auk þess
hefir hann leikið með f jölda
enskra félaga. Þeirra á með-
al eru Fulham, Orient,
Peterborough, Queen’s Park
Rangers, og Arsenal. Sfðan
fór hann til Bandarfkjanna,
en er nú á reynslusamningi
hjá 4. deildar liðinu Brent-
ford.
Þessi reynslusamningur
tekur yfir 28 daga. Þegar
honum lýkur vonast Met-
hcick til að verða fastur
maður hjá Brentford. „Eg
vil vera hjá Brentford, og ég
er þeim þakklátur að gefa
mér þetta tækifæri eftir að
hafa verið á annað ár f
Bandarfkjunum, þar sem ég
lék aðallega fyrir Atlanta
Appollos. Eg kann mun bet-
ur við þá knattspyrnu sem
leikin er f Englandi," segir
þessi þrftugi miðvallarleik-
maður.
Um muninn á enskri og
amerfskri knattspyrnu segir
Methcick: „Andinn er allur
annar þar en hér á
Englandi. Það er leikið á
lélegum völlum, og
áhorfendum hefir stöðugt
farið fækkandi. Einnig var
samheldni knattspyrnu-
mannanna mun minni held-
ur en hér þekkist. Það var
aidrei komið saman eftir
feik til að ræða það sem bet-
ur mætti fara. Þó fannst mér
þann tfma sem ég dvaldi f
Bandarfkjunum að knatt-
spyrnan væri f framför."
Bandarfkjamenn hafa
veitt miklum fjármunum f
knattspyrnu, einkum eftir
að hún varð Olympfugrein.
Þrátt fyrir það hefir vöxtur-
inn ekki orðið eins ör og
menn bjuggust við.
Flestir þeirra sem knatt-
spyrnu leika þar eru
útlendingar, bæði Evrópu-
búar og SuðurAmerfku-
menn. Þó eru þau Iög f gildi,
að hvert lið verður að hafa á
sfnum snærum þrjá inn-
fædda. Þó er ekki þar með
sagt að þeir þurfi að vera
inni á vellinum.
Bandarfkjamennirnir eru
nú farnir að leggja minna
upp úr að flytja inn leik-
menn heldur en þeir gerðu
áður. Þeir reyna nú með
ýmsum ráðum að laða unga
drengi að fþróttinni. Þeim
hcfir orðiö nokkuð ágengt,
en mikið skortir þó á að
knattspyrnan nái þeim vin-
sældum sem þjóðarfþrótta-
Framhald á bls. 27.
Júdómenn á æfingu hjá Júdófélagi Reykjavíkur.
Rætt við Sigurð
Kr. Jóhannsson
og Magnús Olafsson
Júdó veitir al-
hliða líkamsþjálfun
MARGIR állta að júdónfingar mi8i
einkum a8 þjálfun I slagsmálum.
Þetta er mikill misskilningur. Ég
efast stórlega um. aS I nokkuri
(þróttagrein fái fólk jafn alhliða
líkamsþjálfun og I júdó. Hver sfing
miSar a8 þvi a8 auka likamsgetu
einstaklingsins.
Þetta og margt fleira kom fram I
viðtali sem Morgunblaðið átti við Sig-
urð Kr. Jóhannsson, formann Júdó-
félags Reykjavlkur, og gjaldkera þess,
Magnús Ólafsson.
Júdó. sem eins og mönnum er efa-
laust kunnugt, er upprunnin I Austur-
löndum, einkum I Japan. Þar hefir
Iþróttin verið stunduð um margra alda
skeið. Til Vesturlanda barst Iþróttin þó
ekki fyrr en fyrir tiltölulega fáum árum,
og það er ekki fyrr en á allra slðustu
árum sem Islendingar fara að leggja
stund á þessa grein.
Árið 1960 lagði Sigurður H.
Jóhannsson, sá fslendingur sem hvað
lengst hefir náð I júdó (3 dan), land
undir fót og hélt til Lundúna til að
kynna sér júdó. Þar sótti hann nám-
skeið I iþróttinni og flutti siðan kunn-
áttu slna með sér hingað heim, og fór
að miðla af þekkingu sinni. Fljótlega
varð áhugi talsverður á Iþróttinni og
var þá lagt út á þá braut að fá erlenda
þjálfara hingað til leiðsagnar
Nú er svo komið, að júdó á all
miklum vinsaeldum að fagna hér á
íslandi. Til þess að byrja með var júdó
nær eingöngu stundað I Reykjavlk, en
nú hefir júdóiðkun náð út á lands-
byggðina, t.d. til Keflavlkur og Grinda-
vlkur. Þvl þótti til hlýða að stofna
Júdósamband íslands, og var það gert
I ársbyrjun 1 973.
Eftir að sambandið var stofnað, hafa
samskipti við erlendar þjóðir aukizt
nokkuð, en þó höfðu samskipti átt sér
stað fyrir þann tima, einkum við hinar
Norðurlandaþjóðirnar svo og Tékka.
Reyndar er núverandi þjálfari Júdó-
félags Reykjavlkur og sambandsíns
Tékki að nafni Mikael Vacan, sem hefir
gráðuna 4 dan.
Marga hefir fýst að fá skilning á
hinum ýmsu fræðiheitum sem heyra
júdó til. Einnig hafa margir orðið til að
spyrja hvl þessi japönsku heiti séu ekki
þýdd yfir á Islenzku. Þeir félagar
svöruðu þvl til, að til að auðvelda
samskipti þjóða I milli væri þetta al-
þjóða „júdómál" látlð standa óhreyft
eins og I öðrum löndum þar sem júdó
er stundað.
Júdómönnum er raðað niður I flokka
eftir þvl hver árangur þeirra I keppni
hefir orðið. Byrjendur bera titilinn kyu.
Á kyu-stiginu eru svo nokkrar gráður.
Til að gefa til kynna hvar á júdóbraut-
inni menn eru staddir. bera þeir mislit
belti Sá sem er algjör byrjandi nefnist
5 kyu og ber hvltt belti. Sá sem er
kominn lengst I kyu-skalanum kallast 1
kyu og belti hans er brúnt. Eftir að
kyu-stigunum sleppir taka við svo-
nefnd dan. Dan-gráðurnar eru tlu tals-
ins. Þegar dan-gráðu er náð bera menn
svört belti. Þó mega menn bera rautt
belti ásamt þvi svarta þegar 6 dan er
náð. Enn sem komið er hafa aðeins
fimm íslendirrgar náð dan-gráðu. og
sem fyrr getur hefir Sigurður H.
Jóhannsson náð þeirra lengst. hefir 3
dan. Til að öðlast gráðurnar, þurfa
júdómenn að taka þátt I mótum sem
viðurkennd eru. Fyrir sigur yfir ein-
staklingi fá þeir stig, mismörg eftir þvl
hvar I skalanum andstæðingurinn er
staddur. Fyrir að leggja lengra kominn
andstæðing er gefið eitt og hálft stig,
jafningja eitt stig og hálft stig fyrir að
leggja styttra kominn andstæðing.
Þeir sem komnir eru yfir 5 dan eru
yfirleitt hættir keppni Hærri gráðurnar
öðlast þeir fyrir að gefa út og skrifa
fræðirit um Iþróttina. Þvl er það svo
um júdó, að menn á öllum aldri geta
verið virkir þátttakendur I Iþróttinni.
Júdófélag Reykjavlkur var stofnað
árið 1967. Félagið telur nú um 100
félaga Af þeim eru þó ekki virkir nema
60—70%. Félagið hefir húsnæði á
leigu inni I Brautarholti Þar er salur
um 1 50 fm á stærð ásamt búningsher-
bergjum, böðum og gufubaði, sem er
ákaflega vinsælt af félögunum. Hús-
næðið hafa þeir á leigu til nokkurra
mikla áherzlu á hvers konar
upphitunar-
Æfingar eru stundaðar þrisvar til
fjórum sinnum I viku, og fer fjöldi
þátttakenda stöðugt vaxandi. Þó er
talsverður hópur sem gefst fljótt upp,
enda koma nokkrir til að læra slags-
málabrögð, en gefast svo upp þegar
þeim verður Ijóst að slíkt er ekki á
boðstólum.
Júdófélag Reykjavlkur hefir náð
mjög góðum árangri I keppnum hér-
lendis. Á flesta islands- og Reykja-
vlkurmeistarana. Einnig hafa íslend-
ingar náð all góðum árangri I Norður-
landamótum, höfnuðu t.d. I öðru sætr
sveitakeppninnar I slðasta móti á eftir
Finnum. í einstaklingakeppninni
kræktu þeir sér I 3 brons.
Þeir félagar, Sigurður og Magnús,
kváðu ekki minnsta efa á, að fslend-
ingar væru I sókn I júdó. Aðspurðir um
hvort kynning á júdó væri nægjanleg
ekki sízt með tilliti til þess misskilnings
sem um Iþróttina gætti, sögðu þeir að
margt hefði verið skrafað 1 þvl sam-
bandi, og allir væru sammála um að
átak þyrfti að gera. Þvl hefir t.d. verið
hreyft að bjóða unglingum til að horfa
á sýningarmót þar sem skýringar yrðu
gefnar á hinum ýmsu brögðum og
heitum, og þar sem uppbygging júdós
yrði kynnt.
Fjárhagur Júdófélagsins er fremur
bágborinn. Þvl hefir félagið nú hleypt
af stokkunum happdrætti. sem þeir
vonast til að fólk taki vel. Þó bentu þeir
á, að eftir að Júdósambandið var stofn-
að hefðu þessi mál fallið I betri veg, og
vonuöust þeir félagar til að enn betur
rættist úrá næstuárum.
Margir halda efalaust að I júdó hljóti
að vera mikið um meiðsli. Svo mun þó
ekki vera, enda leggja júdómenn mjög
mikla áherzlu á hvers konar upphitun-
aræfingar Júdó er alls ekki ofarlega á
skrá yfir þær Iþróttir þar sem slysatíðni
er mikil.
Júdómenn telja að heppilegur aldur
til að byrja I þessári Iþróttagrein sé um
10 ár. Ef menn byrja svo ungir hafa
þeir mikla möguleika á að ná langt.
Þess má og geta að kvenfólk leggur
einnig stund á júdó. bæði hér á íslandi
svo og erlendis Þó er ekki starfandi
kvennadeild innan Júdófélags Reykja-
vlkur, og stafar það einkum af skorti á
rými og tíma til að sinna öllum.
fslenzkra júdómanna biða mikil verk-
efni. I vor verður haldrð hér Norður-
landamót I Iþróttinni og er mikill hugur
I mönnum að gera hlut íslands sem
stærstan I þvl móti Einnig eru það
útbreiðslumálin sem á knýja, og
hyggjast júdómenn vinna þar átak.
Lokaorð þeirra Sigurðar Kr.
Jóhannssonar og Magnúsar Ólafs-
sonar voru þau, að vegur júdó mætti
sem mestur verða og að augu al-
mennings opnuðust fyrir gildi Iþróttar-
innar.
Magnús Olafsson og Sigurður Kr. Jóhannsson, forsvarsmenn Júdófélags
Reykjavíkur.
Kristinn
Jörundsson
Á lSLANDI eru margir
fræknir fþróttamenn. Flest-
ir þeirra leggja rækt við
eina grein iþrótta og kepp-
ast við að ná árangri f þeirri
grein. Þó eru þess nokkur
dæmi að fslenzkir íþrótta-
menn hafi getið sér gott orð
f fleiri en einni grein. Meðal
þeirra eru t.d. Anton
Gjarnason, Asgeir Elfasson,
Brynjólfur Markússon og
Kristinn Jörundsson.
Sá er sfðast var talinn hef-
ir gert garðinn frægan bæði
á knattspyrnu- og körfu-
knattleikssviðinu. t báðum
þessum fþróttagreinum hef-
ir Kristinn verið valínn til
þátttöku f landsleikjum.
Hann hefir að baki einn
knattspyrnulandsleik og
þrettán f körfuknattleik.
Eins og margir fleiri
körf uknatt leiksmenn,
kynntist Kristinn fyrst
körfuknattleik f Langholts-
skólanum. Þar var þá
fþróttakennari Einar Ólafs-
son, sem hefir um margra
ára skeið staðið fremstur f
flokki áhugamanna um
körfuknattleik hér á landi
og verið þjálfari l.R.-inga
um árabil.
Fljótlega Iá leið Kristins
því f t.R. Með þvf félagi lék
hann f gegn um alla yngri
flokkana. Það var þó ekki
fyrr en með meistaraflokki
l.R. sem honum tókst að
vinna Islandsmeistaratitil.
Sfðan Kristinn var átján ára
gamall hefir hann verið fast-
ur maður f mfl. I.R., og á þvf
tfmabili hefir hann fimm
sinnum staðið uppi sem ls-
landsmeistari, Þess má og
geta, að hin sfðari ár hefir
Kristinn verið fyrirliði liðs-
ins.
Aðal Kristins sem körfu-
knattleiksmanns er hraði
hans og áræði. Þá er dugnað-
urinn og ósérhlffnin mikil.
Það verður t.d lengi f minn-
um haft þegar Kristinn skor-
aði 46 stig f einum af fyrstu
leikjum Islandsmótsins i ár
gegn Val. En með sigri þá
lagði l.R. hættulegan and-
stæðing að velli f baráttunni
um sigurinn f mótinu, sem
vitrír menn telja að verða
muni eitt tvfsýnasta um ára-
bil. t.R. stendur nú eitt liða
ósigrað f fyrstu deíldinni og
ætlar sér stóran hlut f vetur.
En það eru fleiri fþrótta-
greinar en körfuknattleikur
sem hafa notið krafta Krist-
ins Jörundssonar sem fyrr
getur. Frá þrettán ára aldri
hefir Kristinn leikið knatt-
spyrnu með Fram. Þar hefir
hann einnig unnið til meist-
aratitla. tslandsmeistari f 2.
fl. og einnig f mfl. svo og
bikarmeistari með meistara-
flokki. Kristinn hefir ekki
átt svo Iftinn þátt f þessum
sigrum, þar sem hann hefir
Framhald á bls. 27.