Morgunblaðið - 25.04.1976, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. APRÍL 1976
Jónína Jónsdóttir frá
Jómsborg — Minning
Mig langar aö setja á blað
nokkur kveðjuorð um hana ömrnu
mína, þótt hún hefði sjálfsagt lát-
ið sér fátt um finnast, þvi amma
lét ævinlega litið yfir sér. Það
sem henni hafði áunnizt um dag-
ana þakkaði hún guði og góðu
fólki.
Amma fæddist að Efri-Holtum
undir Eyjafjöllum 11. júlí 1892.
Foreldrar hennar voru Karólína
Oddsdóttir og Jón Sighvatsson
bóksali. Þau hjónin fluttust til
Vestmannaeyja árið 1894. Börn
þeirra voru; Þorvaldur, sem
drukknaði í sjóróöri í Vestmanna-
eyjum í blóma lífsins. Sagt var að
hann hefði eftirlátið unglingspilti
fleka þann sem hann hefði getað
bjargað sér á. Oddur, sem fluttist
til Vesturheims, Sæmundur,
kaupmaður og útgerðarmaður,
Þorsteinn kaupmaður og Kristín
gift Jóni Waagfjörö hakarameist-
ara. Amnia var yngst og sú eina
eftirlifandi af systkinum sínum.
Öll voru þau systkinin mesta
myndarfólk, hávaxin og glæsileg á
velli. Minnist ég þess að amma
var mjög stolt af systkinum sínum
og sagði oft sögur frá hjörtum
bernsku- og unglingsárum.
8. nóvember 1917 giftist amma
Birni Jónssyni frá Akurey í Land-
eyjum og eignuðust þau hjónin
fjögur börn; stúlkubarn er lézt
nokkurra mánaða, Karólínu, bú-
setta í Hafnarfirði, gifta Lárusi
Jönssyni organleikara, Odd sem
lézt árið 1950 og Björney hjúkrun-
arkonu á lsafirði, gifta Magnúsi
Elíassyni.
En ýmislegt átti amma eftir að
reyna um dagana. Eitt sinn
dreymdi hana draum. Henni
fannst hún vera að ganga upp
fjallshlíð. Leiðin var löng og tor-
sótt. Björn bóndi hennar gekk
henni við hlið og naut hún stuðn-
ings frá honum. En skyndilega er
hann kominn á undan henni og
sér til angistar sét hún hann
hverfa i fjarska. Verður hún nú
að ganga ein og óstudd. Var leiðin
framundan það erfið að hún var
að því komin að láta bugast. En
eftir nokkurn spöl finnst henni
hún vera komin með staf sér við
hönd og sér fram á að hann muni
létta sér gönguna. En fyrr en var-
ir er stafurinn horfinn líka. Hún
er nú komin nokkuð vel áleiðis,
en sárt þykir henni að missa staf-
inn. En smám saman finnst henni
birta til og hún sér fram á að
leiðin framundan sé mun léttari
yfirferðar.
Segja má að draumur þessi haft
verið fyrirboði og táknrænn fyrir
lifsferil ömmu i stórum dráttum.
Mann sinn missti hún þegar hún
gekk með 4. barn þeirra hjóna.
Má nærri geta að erfiður var róð-
urinn fyrir ekkju með börn á
framfæri i þá daga, en sem dæmi
um dugnað hennar og þrautseigju
má nefna að þar að auki annaðist
hún nú foreldra sína sem komnir
voru að fótum fram.
Amma fluttist til Hafnarfjarðar
árið 1946 og sá nú fram á bjartari
framtíð, þar sem börn hennar
voru nú komin til manns. Hún og
Oddur sonur hennar réðust i að
bystíja að Öiduslóð 1 í Hafnar-
firði. En brátt dregur ský fyrir
sólu og segja má að þá hafi annað
atriði draumsins komið fram:
Oddur deyr skyndilega frá hálf-
unnu verki 28 ára gamall. Þetta
varð ömmu erfitt tímabil en hún
átti sina sterku trú sem aldrei
brást. Góðir menn hjálpuðu henni
til að gera húsið íbúðarhæft og
var amma þeim ævinlega þakklát,
því hún gleymdi aldrei því sem
henni var vel gert.
Eins og fyrr segir var amma
mjög trúuð kona og sótti styrk
sinn i trúna. Sterk og stolt var
hún og þannig mun ég minnast
t
Eigmmaður minn, faðir. tengdafaðir og afi
HJÁLMAR A JÓNSSON,
Víðihvammi 3,
verður jarðsungmn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 27 apríl kl 3 e h
Þórunn G. Thorlacius,
Guðfinna Hjálmarsdóttir,
Ingibergur Vilhjálmsson
og barnabörn
Faðir okkar +
ÁSBJÖRN STEFÁNSSON.
lœknir.
Hraunteigi 9,
verður jarðsungmn frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn 2 / apríl kl 1 30
Guðmundur Karl Asbjörnsson,
Lilja Ásbjörnsdóttir og
Ragnhildur Ásbjörnsdóttir.
t
Faðir okkar og tengdafaðir
GUÐMUNDUR KRISTJÁN BJARNASON,
málarameistari,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni, þriðjudaginn 27 apríl kl 1 30
Sigrún og Ray Poteet.
Lillý og Ingólfur Bender.
t
Faðir minn, tengdafaðir, afi og bróðir,
GUNNARJÓNSSON.
frá Vogalæk,
sem lézt 16 þ m verður jarðsunginn Frá Fossvogskirkju, mánudaginn
26 þ m kl 3 (siðdegis)
Ferð verður með Sæmundi frá Borgarnesi kl 10 f.h. Blóm og kransar
vinsamlega afþakkað. þeir sem vildu minnast hans, er bent á Hjarta-
vernd
Gyða Gunnarsdóttir,
tengdasonur, barnabörn og systkini.
hennar. Hún bað aldrei um neitt
tvisvar sér til handa og setti metn-
að sinn í að geta séð fyrir sér
sjálf. Að vorkenna sjálfri sér var
henni fjarri skapi, og ef hún fyrir-
leit eitthvað var það græðgi og
undirlægjuháttur. Þeir vinir sem
hún eignaðist voru vinir fyrir lífs-
tíð, en hún hafði lært það af lífinu
að búast ekki að óreyndu við
miklu af vandalausum. Hún lagði
mikið upp úr eindrægni innan
fjölskyldunnar og gat þar verið
kröfuhörð á sína visu.
Síðustu árin dvaldi amma á ísa-
firði hjá dóttur sinni og tengda-
syni og er mér óhætt að segja að
fáir hafi fengið betri umönnun í
ævikvöldinu. Amma hélt öllu sínu
til hinztu stundar og einstök var
hin sífellda umhyggja hennar þar
sem hún prjónaði og saumaði
handa barnabarnabörnunum
fram á siðasta dag.
Þrátt fyrir tregann er ljúft að
hugsa sér hana gengna, sadda líf-
daga i sátt við allt og alla til
fundar við ástvinina hinum meg-
iri
Nafna.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Eiginmaður minn er veikgeðja. Hann lætur mig um að
taka allar veigamestu ákvarðanirnar. Ég hef reynt að
axla byrðar og ábyrgð heimilisins, en í seinni tfð er hann
farinn að sýna merki um manndóm sinn. Það er ófært að
hafa tvo húsbændur á sama heimili. Eruð þér sammála
því?
Biblían kennir, að eiginmaðurinn sé höfuð fjöl-
skyldunnar. Hún segir: „Eiginmaðurinn er höfuð
konunnar, að sínu leyti eins og Kristur er höfuð
safnaðarins" (Efes. 5, 23).
Nú aðhyllist ég jafnrétti kynjanna. Samt virðist
mér Biblían kenna skýrt, að maðurinn eigi að hafa
frumkvæðið um stjórn heimilisins. Það er svo komið
í þjóðfélagi okkar, að við erum langt komin að
afnema þetta grundvallarsjónarmið Biblíunnar.
Konur eru að verða æ karlmannlegri og karlar
kvenlegri.
Síðhæröu karlmennirnir og konurnar, sem klæð-
ast eins og karlmenn, eru sönnun þessa. Það er sagt,
að tvö hippi, sem bæði voru síðhærð og í stuttbux-
um, hafi gengið í hjónaband. Þegar athöfninni var
lokið, horfði presturinn á þessi undarlegu hjón og
sagði hikandi: „Annaðhvort ykkar ætti nú að kyssa
brúðina.“
Sagan hefur kennt okkur, að þar sem mæður
drottna í þjóðfélaginu, verða drengir kvenlegir i
háttum og stúlkur drengjalegar. Síðan verður hver
komandi kynslóð óeðlileg, þangað til hámarki
úrkynjunar er náð. Hin guðlegu fyrirmæli hljóða
svo: „Þér menn, elskið konur yöar... Konurnar séu
undirgefnar eiginmönnum sínum.“
Sigurður Agústsson
Kveðja úr Stykkishólmi
Sigurður Ágústsson fv. alþm.
lést að heimili sínu hér í Stykkis-
hólmi aðfararnótt annars páska-
dags 79 ára að aldri. Með honum
hverfur af hinu jarðneska sviði
maður sem um langan tíma setti
mestan svip á Stykkishólm, fylgdi
þróun hans eftir og átti þvi láni að
fagna að byggja þar upp iðjuver
til athafna og atvinnu fjölda
manns. Það var lán Hólmsins á
tímum kreppunnar að Sigurður
var kominn þar í forystusveit. Þá
átti hann einnig þátt i upp-
byggingu annarra byggðarlaga
á Snæfellsnesi, sérstaklega
meðan hann rækti af dugnaði
þingmennsku kjördæmisins.
Hann naut virðingar og vináttu
bæði á þingi og i héraði. Það
sýndu kosningarnar best meðan
hann bauð sig fram í Snæf. og
Hnappadalssýslu einni. Val hans
til þingmennsku var einróma árið
1949. Mörgu áorkaði hann fyrir
kjördæmi sitt og jafnvel því sem
mönnum fannst fjarlægt svo sem
vegur um Búlandshöfða og
Enni. Hér verður saga Sigurðar
ekki sögð enda efni i meira en
litla blaðagrein. Það bíður síns
tíma. Hins vegar vil ég á þessari
stundu minnast hins dugmikla
málafylgjumanns, höfðinglega og
kurteislega og ljúfa viðmóts sem
blasti við þeim sem mættu hon-
um. Hann var hamingjusamur.
Átti gott og gestrisnimikið heimili
sem hans ágæta eiginkona, frú
Ingibjörg Helgadóttir, bjó hon-
um. Verða þeir ekki með tölum
taldir sem þar komu og þáðu
beina og alúðlegt viðmót. Þar var
alltaf nóg rúm og oft fullskipað.
Þau kunnu vel að taka móti gest-
um.
Meðan heilsa leyfði vann
Sigurður langan vinnudag og
lagði oft nótt við dag. Það voru
mörg hugstæð mál sem ekki þoldu
bið. Var undrun hverju hann kom
þá í verk. Rithönd hans var hrein
og falleg, honum var sýnt um að
ganga vel frá öllum hlutum.
Hirðusemi nam hann í æsku svo
sem annað gott. Æskuheimili
hans er enn í ljóma gamalla
Hólmara enda foreldrar hans önd-
vegis hjón.
Það er mikill sjónarsviptir
Stykkishólmsbúum að persónu-
leika eins og Sigurði Ágústssyni.
Hans sakna margir sem samferða-
manns í dagsins önn og upp-
byggingu staðarins, Hólmari var
hann fæddur og Hólmari var
hann alla tíð.
Við áttum margt saman að
sælda um dagana, bæði blítt og
stritt. Við mitt mesta gæfuspor
var hann svaramaður minnar
ágætu konu og á heimili okkar við
skírn allra barnanna.
Það er tóm í huga sem tekur
sinn tíma að fylla. Hólmurinn er
rismínni eftir að Sigurður hefir
kvatt, þó að aldur væri nokkuð
hár og erfiði dagsins farið að
segja til sfn í bilaðri heilsu.
Við hjónin þökkum honum og
fjölskyldu hans liðinn tíma og
biðjum honum blessunar á nýjum
áfanga. Konu hans og ástvinum
vottum við innilega samúð.
'Árni Helgason
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á f mið-
vikudagsblaði, að berast 1 slð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag oi nliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera 1 sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
línubili.
+
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna andláts og útfarar,
GUNNARS S. JÓNSSONAR,
fulltrúa,
Skaftahlfð 16
Samstarfsfólki hans i Fjármálaráðuneyti, þökkum við sérstaklega alla
vinsemd fyrr og síðar.
GuSrún Jónsdóttir, Alfred W. Gunnarsson.