Morgunblaðið - 28.05.1977, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. MAI 1977
21
Róbert Arnfinnsson
Rœtt við
Hrafn
Gunnlaugs-
son um
mynd hans
Blóðrautt
sólarlag,
sem
sjónvarpið
frumsgnir
á annan í
hvítasunnu
Helgi Skúlason
Kunnáttumenn fyrirtækis okkar eru
yður til reiðu í sambandi við val á
hvers konar innréttingum fyrir
heimilið — eldhús- og baðinnrétt-
ingar, úti- og innihurðir, fataskápa,
vegg- og loftpanel og gólfparket, 13
tegundir.
Góð innrétting verður að vera bæði
vönduð og falleg, þess vegna erum
við reiðubúnir að veita yður hvers
konar upplýsingar og aðstoð — án
nokkurra skuldbindinga. Við höfum
úrval af úrvals innréttingum við allra
hæfi fyrir viðráðanlegt verð.
OKKAR BOÐ — YKKAR STOÐ
InnréUinsaval hf.
I4 SUNDABORG SÍMl 84660
REYKJAVlK
brugöið töluvert er hann sá þá
mynd, þvi að frumdrögin að
Blóðrautt sólarlagi lágu þá
þegar fyrir. ,,Það má kannski
segja," segir Hrafn, ,,að það
megi finna vissan skyldleika
með þessum tveimur myndum,
því að í báðum myndunum seg-
ir frá kunningjum sem upplifa
hluti sem þá hefur lengi
dreymt um að láta verða að
veruleika. En það sem ég sá
fyrst og fremst í sögu Blóðrauðs
sólarlags er raunverulega saga
íslendingsins frá upphafi til
enda, um þennan mann sem
hefur verið einangraður lengst
í burtu eins og við höfum verið
hér á landi allt frá upphafi
okkar sögu, úr tengslum við allt
og á í höggi við umhverfi sem
sifellt ógnar tilveru hans og
sem i mörgum tilfellum ber
hann ofurliði. Eins og þessi
drykkja sem kemur fram í
myndinni, hún er fyrir mér
þessi þörf okkar fyrir birtu og
hita sem við sækjum í vínið, og
eins og allir vita hefur það
lengi fylgt íslendingum aó þeir
geta helzt ekki farið út á land
til að skemmta sér án þess að
drekka brennivin.
Urn leið er þetta sagan um
nútimamanninn. Þegar hann
hyggst fara og slappa af, eins og
sagt er, þá fer hann með borg-
ina á herðunum inn i nátt-
úruna, hann er mað allan
Framhald á bls. 38
VAL ,
INNRETTINGA
þarfnast kunnáttu
Hrafn Gunnlaugsson, leikstjóri, og Egill Eðvaldsson, (standandi t.v.)
við kvikmyndatöku (Djúpuvfk.
í SJÓNVARPI annan í hvíta-
sunnu verður frumsýnd mynd-
in Blóðrautt sólarlag eftir
Hrafn Gunnlaugsson, sem hann
leikstýrir sjálfur. Stjórnandi
upptöku er Egill Eðvaldsson, f
aðalhlutverkum eru þeir Helgi
Skúlason, Róbert Arnfinnsson
og Rúrik Haraldsson, Gunnar
Þórðarson samdi tónlistina,
kvikmvndun annaðist Sigurliði
Guðmundsson, hljóðtöku
Oddur Gústafsson og Björn
Björnsson sá um leikmyndina.
Myndin er tekin í Djúpuvík á
Vestfjörðum á sl. sumri, og
enda þótt hún hafi tekið óvenju
skamman tima miðað^við það
sem gerist í kvikmyndagerð, þá
hafa aóstandendur hennar lagt
meiri vinnu i fullvinnslu
hennar innan sjónvarpsins en
vanalegt er, og verður því nógu
fróðlegt að sjá hvernig útkom-
an verður.
Morgunblaðið hafði tal af
Hrafni Gunnlaugssyni til að
spyrja hann nánar um tilorðn-
ingu Blóðrauðs sólarlags, og
kom í ljós að frumdrög hand-
ritsins hafði Hrafn gert er hann
var að ljúka námi i Svíþjóð og
hafði þá komið til greina að
hann fengi að gera myndina
sem lokaverkefni frá skóla
þeim sem hann var við nám við
en gegn því að á móti kæmi
íslenzkt fjárframlag. Hrafn
sótti þá um kvikmyndastyrk
Menntamálaráðs en varð af
honum það árið, þótt hann
fengi hann ári síðar. Þá hafði
hann lokið námi í Svíþjóð, og
þátttaka Svía i gerð myndar-
innar því úr sögunni.
„Eftir að ég kom heim sýndi
ég Jóni Þórarinssyni, dagskrár-
stjóra, þessi frumdrög, sem
leizt strax vel á það en vildi að
ég útfærði það nánar," segir
Hrafn. „Ég gerði það þegar I
stað og I framhaldi af þvi fór ég
að lita í kringum mig eftir
leikurum. Talaði ég við Róbert
og Helga, þó án nokkurra
skuldbindinga af þeirra hálfu,
enda vildi ég aðallega fá fram
hjá þeim hvernig þeim litist á
hugmyndina og hvort þeir
vildu taka þátt i þessu, ef sjón-
varpið legði út I að gera þessa
mynd. Þeir kveiktu báðir mjög
á hugmyndinni, og það er
raunar Róbert sem á heiðurinn
að því að Djúpavík varð fyrir
valinu sem vettvangur myndar-
innar. Sjálfur hafði ég verið
með hugmynd um Flatey á
Breiðafirði, eins og ég mundi
eftir henni þegar ég var þar i
sveit, en þaö er ekki lengur
sama Fiatey heldur orðin hálf-
gerð túristanýlenda nú á seinni
tímum.“
Hrafn fór ásamt fleiri
sjónvarpsmönnum til Djúpu-
víkur, sem ljósmynduðu þar
auðar og yfirgefnar byggingar,
minnismerki sildaráranna á
þessum slóðum og gerðu ná-
kvæman uppdrátt af þeim
hluta þorpsins sem stendur
tómur, en síðan var uppruna-
lega handritið lagað að öllum
aðstæðum i þorpinu. Sögu-
þráður myndarinnar er siðan í
stærstu dráttum sá, að tveir
Reykvikingar ákveða að halda I
sumarleyfi í eyðiþorp úti á
landi til að njöta kyrrðar og
friðar, klifjaðir brennivíni,
byssum og skotfærum, eins og
gjarnan er háttur landans i
ferðum af þessu tagi. En ferð
þeirra á vit náttúrunnar breyt-
ist i hreina hrollvekju, sem
ástæðulaust er að lýsa frekar til
að spilla ekki fyrir áhorf-
endum.
Söguþráðurinn er þannig
ekki svo ýkja frábrugðinn á
ytra borðinu þvi sem kvik-
myndahúsgestir kynntust í
myndinni Deliverance, sem
Austurbæjarbíó sýndi fyrir
nokkrum misserum, og raunar
segir Hrafn, að honum hafi
Borgarbúinn og
hin ærandi þögn
náttúrunnar