Morgunblaðið - 26.08.1978, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. ÁGÚST 1978
15
Sveinn og Helgi
Algert þverhnípi einn kílómetra
niður, þannig að hörðustu fjall-
göngumönnum þykir nóg um.
Þegar komið var upp í Jung-
fraujock fengu menn sér ærlega
í gogginn á veitingastað sem þar
er, því nokkur ganga var fyrir
höndum með þungar byrðar.
Strax þegar upp var komið tók
veðrið að breytast til hins betra
og þegar hópurinn loks lagði af
stað niður Jungfrau jökulinn
áleiðis í fjallakofann Konkordia-
hiitte sem stendur neðarlega við
jökulinn var veðrið orðið hið
Ágætasta, sólskin og logn. Veðrið
var það gott að sumir félaganna
fengu að gjalda þess seinna meir
þegar þeir gátu vart legið fyrir
sólbruna t.d. á handleggjum.
Ferðin niður jökulinn sóttist
nokkuð vel þrátt fyrir að tölu-
verður jafnfallinn snjór væri þar,
þó ekki metra djúpur eins og
„gáfaðir" menn höfðu tjáð okkur
niðri. — Um miðbik ferðarinnar
tók veður aftur að versna og
síðustu kílómetrana var töluverð
snjókoma.
Konkordiahiitte stendur nokk-
uð hátt á klettasnös undir fjalli
er nefnist Gabelhorn. Svo bratt er
upp að kofanum að menn töldu
hér áður nauðsynlegt að leggja
Kleine Scheidegg griðastaður við rætur Eigertinds á leiðinni upp í
Jungfrauskarð, sjá má ógreinilega í hinn fræga norðurvegg Eigertinds.
Snjó-
þyngsta
sumar
#
i_
Ölpunum
í
hundrað
W
ar
þangað stiga fyrir fjallgöngu-
menn. Raunar væri uppganga án
stiganna „háteknískt“ klifur með
aðstoð verkfæra. Er upp kom
reyndust tröppurnar hafa verið
liðlega 300 talsins, einn sagði 315
og annar 317, — „en sá vilji að
telja þær“.
Fjallakofinn sem er í eigu
Svissneska Alpaklúbbsins var
allur endurbyggður fyrir tíu
árum og er nú mjög vistlegt hús
þar sem fjallgöngumenn geta
bæði fengið gistingu og keyptan
mat, reyndar á óhóflegu verði,
þess ber revndar að geta að allir
hlutir eru „óhóflega“ dýrir fyrir
fátæka íslendinga í Sviss. Til að
mynda kostar bjórdósin hátt í sjö
hundrað krónur og gosdrykkir
heldur minna. Það er því ekki að
undra að peningarnir fykju út í
veður og vind. að því er mönnum
fannst, og voru menn farnir að
hafa áhyggjur að framhaldinu
þegar á fyrstu dögum ferðarinn-
ar.
Það vildi okkur til happs að við
höfðum af rælni hringt til kofa-
varðarins neðan úr byggð og
pantað svefnpláss, en kofinn var
þétt setinn fólki þegar upp kom.
Hugmyndin var síðan að eyða
sfðustu vikunni í frönsku Ölpun-
um, nánar tiltekið á svonefndu
Chamonix-svæði, sem er frægasta
fjallasvæði Frakklands og mjög
fjölsótt af útlendingum. Þar á
svæðinu er meðal annarra fjalla
Mont Blanc 4807 m hátt, hæsti
tindur Evrópu, svo eitthvað sé
nefnt.
Eins og áður er getið hefur
fannfergi verið með ólíkindum f
Alpafjöllum f sumar og segja
fróðir menn að þetta sé alversta
sumar f meira en öld hvað þetta
snertir. Mörg fjöll eru í slíkum
vetrarbúningi að fjallgöngumenn
reyna hreinlega ekki við þau. Þá
er snjóflóðahætta mjög mikil og
samkvæmt tilkynningum stjórn-
valda hafa snjóflóð aldrei valdið
jafnmiklu tjóni eins og s.l. vetur
og f vor. Mannskaðar f fjöllum
eru þeir mestu frá því að sögur
hófust, þegar þetta er ritað hafa
um 200 manns þegar týnt lífi,
„bara“ í svissnesku Ölpunum.
Þar við bætist auðvitað allur sá
fjöldi manna sem týnt hefur lffi
bæði f Frakklandi og Austurrfki.
Ekið var á fyrsta degi ferðar
innar frá Luxemborg til
svissneska ferðamannabæjarins
Interlaken skammt frá fjalla-
svæðinu BernerOberland, á „rúg-
brauðinu“ sem hópurinn hafði
tekið á leigu í Luxemborg. Ekki
er hægt að segja að veðurguðirnir
hafi verið sérstaklega vinsam-
legir, grenjandi rigning var alla
leiðina. Menn kipptu sér nú
ekkcrt upp við það þótt rigndi
hressilega og trúðu því að stytta
myndi upp innan fárra tíma. Þvf
fór nú heldur betur f jarri, blessuð
rigningin hélt áfram og ekkert
lát varð fyrr en á þriðja degi
þegar loks rofaði til. Veðrið var
þó alls ekki til a hrópa húrra
fyrir en ákveðið var eigi að síður
að leggja af stað til fjalla. Til að
komast upp f hið svonefnda
Berner Oberland fjallasvæði er
nauðsynlegt að far<j með járn-
brautarlest all sérstæða leið. Það
er farið í gegnum hin frægu fjöll
Eiger og Mönch og upp í svokall-
að Jungfrau-skarð sem er f 3450
m hæð, sem er það hæsta sem
járnbrautalest fer í Evrópu. Á
leið sinni f gegnum Eigertind
gefst farþegum kostur á að kfkja
út um sérstaka glugga í miðjum
hinum hrikalega Norðurvegg
tindsins og er það öllum sem það
gera alveg ógleymanleg sjón.
í rigningu á tjaldstæðinu í Grindelwald
Flestir sem þar voru komu fra
bænum Visp í Rhondal og voru
þarna á fjallamennskunámskeiði,
ekki er hægt með góðri samvisku
að segja að útbúnaður þessa fólks
hafi verið til að hrópa húrra yfir.
— og mjög gaman er að geta þess
hér að þeir hópar fslenzkra
fjallgöngumanna sem lagt hafa
leið sína í Alpana á undanförnum
árum hafa jafnan borið af í því
hve útbúnaður og klæðnaður
þeirra hefur verið góður og til
fyrirmyndar. Má í því sambandi
hæla innflytjendum þessarar
vöru, því þeir hafa jafnan kapp-
kostað að hafa einungis það bezta
á boðstólnum. þótt það sé að vísu
nokkuð dýrt. Það má einnig segja
að aldrei verður of oft á því klifað
að góður útbúnaður er grundvöll-
ur fyrir því að fjallgöngur séu
öruggar og heppnist vel.
1 kofanum var eins og áður
sagði hugmyndin að dvelja fram
á næsta dag en síðan átti að
leggja til atlögu við fjallið
Weissnollen, 3600 m hátt, sem er
miðja vegu milli Konkordiahiitte
og Finisteraarhorns sem einnig
var ákveðið að klífa og verður
nánar sagt frá því í næstu
grein.— sb.