Morgunblaðið - 05.01.1982, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. JANÚAR 1982
eins og reiðarslag. Hið dimma
skammdegi myrkvaðist enn og
dökkan skugga bar fyrir jólaljósin
sem víða höfðu verið tendruð.
Helgi Rafn Traustason var í for-
ystusveit íslenskra samvinnu-
samtaka. Hann hafði helgað þeim
alla starfskrafta sína. Ungur fór
hann í Samvinnuskólann og út-
skrifaðist þaðan 18 ára gamall, en
sem unglingur hafði hann starfað
'hjá kaupfélaginu á Patreksfirði og
hjá Sambandinu meðan á námi
stóð. Að loknu námi lá leiðin í
Samvinnutryggingar og þaðan
réðst Helgi sem kaupfélagsstjóri
til Samvinnufélags Fljótamanna í
Haganesvík, þá 23ja ára. Því
starfi gegndi hann um fjögurra
ára skeið en réðst þá sem fulltrúi
kaupfélagsstjóra Kaupfélags
Skagfirðinga á Sauðárkróki. Árið
1972 var Helgi svo ráðinn kaupfé-
lagsstjóri Kaupfélags Skagfirð-
inga, og gegndi því starfi til
dauðadags.
Auk þess að stýra einu af stærri
kaupfélögum landsins, gegndi
Helgi mörgum öðrum trúnaðar-
störfum í samvinnuhreyfingunni.
Hann var kjörinn varamaður í
stjórn Sambandsins 1975. Hann
átti saeti í stjórn Félags kaupfé-
lagsstjóra, í Markaðsráði sam-
vinnufélaganna, í stjórn Trygg-
ingarsjóðs innlánsdeilda og var
varamaður í stjórn Osta- og
smjörsölunnar. Auk þess gegndi
Helgi ýmsum trúnaðarstörfum í
samstarfs- og dótturfélögum Kf.
Skagfirðinga og einnig í bænda-
samtökunum. Þegar Helgi lést, að-
eins 44ra ára, átti hann að baki
langt og mikið starf í samvinnu-
hreyfingunni.
Helgi Rafn hafði í lífi sínu
brennandi áhuga fyrir starfsemi
samvinnufélaganna. Sjálfur var
maðurinn fullur af atorku og
hlífði sér lítt í störfum. Hann var
mikill félagsmálamaður og sköru-
legur í ræðustóli. En áhugamál
Helga voru einnig á andlegu sviði,
enda trúmál honum hugstæð.
Kom það m.a. fram í því, að hann
var formaður sóknarnefndar
Sauðárkrókssóknar og sat kirkju-
þing frá 1976.
Það var gæfa Helga Rafns að
eiga góða konu. Tvítugur kvæntist
hann Ingu Valdísi Tómasdóttur úr
Reykjavík. Inga skipaði vel sitt
sæti á heimilinu, sem hún hafði
búið manni sínum og börnum af
miklum myr.darskap. Þangað
komu margir og þar var gott að
dvelja. Þau Inga og Helgi Rafn
eignuðust fimm börn.
Nú er skarð fyrir skildi í kaup-
félagsstjórastétt og samvinnu-
hreyfingin hefur misst einn af for-
ystumönnum sínum. Mestur er þó
missir Ingu og barnanna, sem nú
verða að þola þung örlög. Margir
hugsa til þeirra í djúpri samúð.
Úm leið og við í framkvæmda-
stjórn Sambandsins syrgjum góð-
an vin og samstarfsmann og vott-
um honum virðingu okkar og þökk
fyrir samstarfið á liðnum árum,
sendum við Ingu, börnunum og
öðrum ástvinum innilegar samúð-
arkveðjur. Við erum þess fullviss-
ir, að góður orðstír Helga af giftu-
ríkum störfum hans fyrir sam-
vinnuhreyfinguna og Skagafjarð-
arbyggð muni lengi lifa. Það er
huggun harmi gegn.
Blessuð sé minning hans.
Erlendur Einarsson.
Fótmál dauðans, fljótt er stigið,
varð mér að orði er ég hafði lesið
andlátsfregn Helga Rafns
Traustasonar, er andaðist 21. des-
ember síðastliðinn. Barst mér frá
honum í pósti jólakort, daginn eft-
ir, með hlýjum kveðjum og fram-
tíðaróskum á nýja heimilinu í
Reykjavík.
Helgi Rafn Traustason var
fæddur 18. apríl 1937 á Vatneyri
við Patreksfjörð. Voru foreldrar
hans Trausti Jóelsson vélstjóri og
kona hans, Rannveig Lilja Jóns-
dóttir. Helgi Rafn lauk prófi frá
Samvinnuskólanum í Bifröst 1955.
Gekk hann síðan samvinnuhreyf-
ingunni á hönd. Að loknu námi
starfaði hann í sjódeild og síðan í
bókhaldi Samvinnutrygginga í
Reykjavík 1955—60.
Mátti segja að hann hafi fengið
þar góða skólun til að taka að sér
stærri verkefni og vera sjálfs sín
herra. — Fluttist hann út í dreif-
býli og gerðist kaupfélagsstjóri
hjá Samvinnufélagi Fljótamanna í
Haganesvík 1960—63. Ætla ég að
það hafi verið í tölu hinna minni
kaupfélaga, en verið mikilsvert
fyrirtæki í þágu Fljótamanna, um
afkomu þeirra og aðdrætti. Vel
mun Helga hafa gengið starfið og
hlotið gott álit manna, því 1963
verður hann fulltrúi við Kaupfélag
Skagfirðinga á Sauðárkróki.
Hann hafði nú haslað sér völl í
samvinnuhreyfingunni og kominn
í hóp framsækinna samvinnu-
manna. Enda verður hann kaupfé-
lagsstjóri á Sauðárkróki árið 1972.
Kaupfélag Skagfirðinga er nú í
tölu stærstu kaupfélaga er hefur á
kaupsvæði allt Hegranesþing.
Hefur það mikil umsvif og rekur
stór fyrirtæki sem sjá um nauð-
þurftir manna og kemur afurðum
þeirra í peninga. Mun Helgi Rafn
hafa verið framkvæmdamaður í
sinni stöðu, árvakur og lofaði góðu
um hagi félagsins. Helgi Rafn var
þrekmikill maður, vel máli farinn,
hélt vel á sínum skoðunum og
vakti traust manna með mála-
fylgju sinni.
Hann átti og fleiri áhugamál en
hina marglofuðu samvinnustefnu.
Segir svo að hann hafi unnið að
íþróttamálum, setið í stjórn
íþróttafélaga og sérráða. Hefur
hann þannig fylgst með hinni upp-
vaxandi kynslóð. Þá starfaði hann
í Þjóðhátíðarnefnd Skagfirðinga.
Helgi Rafn var og vinur heilagrar
kirkju í hugsun og verki. Var hann
um árabil formaður sóknarnefnd-
ar Sauðárkrókskirkju, kvað þar
töluvert að honum og var hann
þar framkvæmdasamur. Helgi
Rafn var kosinn á Kirkjuþing úr
hópi leikmanna fyrir Húnavatns-
og Skagafjarðarprófastsdæmi
1976. Þótt hann þar vel hlutgengur
og ávann sér traust manna og var
oft leiðandi maður. Hann var til-
lögugóður, skýr í hugsun og vel
máli farinn. Við kynntumst mikið
á þessum fundum, vorum sessu-
nautar, sem vera bar frá sama
kjördæmi.
Minnisstætt verður mér alla tíð
er mér var óhægt um vik sökum
tímaleysis og fjarlægðar að heim-
sækja á heimsóknartíma son minn
sem lá í Borgarspítala, að Helgi
Rafn bauðst ávallt til að aka mér
eftir þingtíma að spítalanum, svo
mér væri auðið að koma á réttum
tíma. Var ég honum ávalit þakk-
látur fyrir þennan greiða, er gerð-
ur var með ljúfu geði, slík var góð-
girni hans í garð náungans.
Ég heimsótti heimili þeirra
hjóna Helga Rafns Traustasonar
og konu hans, Ingu Valdísar Tóm-
asdóttur, er var hið fegursta. Ég
hafði kynnst konu hans í veislum í
Reykjavík er ég var í þingmennsk-
unni. Eitt síðasta verk er ég minn-
ist er við vorum saman, þá sýndi
hann mér helgigripi er hann hafði
valið handa Barðskirkju í Fljótum
og ætlaði með heim.
Kaupfélag Fljótamanna hafði
nú sameinast kaupfélaginu á
Sauðárkróki. Var svo í fleiri hér-
uðum þessa lands um kaupfélög að
þau sameinuðust, og sagt að svona
gengi það til í Svíþjóð. En Barðs-
kirkja var sem áður fyrr samein-
ingartákn Fljótamanna og hefur
án efa Helgi Rafn Iátið sér annt
um kirkju sveitarinnar eins og
guðshúsið í kaupstaðnum á Sauð-
árkróki. Helgi Rafn hafði keypt
róðukross og tvo altarisstjaka allt
úr málmi er nú skyldu prýða
helgidóm Fljótamanna er var án
efa þeim kærkomið. Kirkjan
stendur á hinu forna prestssetri
Barði og er reisuleg, sér þar vel af
heimahlaði yfir sveitina allt til
hafs.
Þannig vildi Helgi Rafn án efa
gjalda þann hlýhug sem hann
mætti í Fljótum þau ár er hann
var þar kaupfélagsstjóri, og í
nafni Kaupfélags Skagfirðinga er
gaf þessa gjöf til að innsigla sam-
einingu þessara kaupfélaga.
Nú, þegar komið er að leiðarlok-
um, er dagar hans eru uppi, sem er
á þeim tíma er fæðingarhátíð
frelsarans vekur með oss trú, von
og kærleika, þá minnumst við orða
Jesú Krists er hann segir: Ég lifi
og þér munuð lifa.
Pétur Þ. Ingjaldsson
Katrín Þórarinsdótt
ir - Minningarorð
Fædd 31. júlí 1895.
I)áin 19. desember 1981.
I dag kveðjum við í hinsta sinn
elskulega ömmu okkar, Katrínu
Þórarinsdóttur er lést 19. desem-
ber sl., 86 ára að aldri.
Amma var fædd að Kóngsgerði í
Iæiru, dóttir hjónanna Sigríðar
Árnadóttur og Þórarins Eyjólfs-
sonar. Hún var næstelst fimm
barna þeirra hjóna, en hún átti
tvær hálfsystur frá fyrra hjóna-
bandi föður síns. Eru þær báðar
látnar fyrir allmörgum árum,
einnig yngsti bróðir hennar.
Árið 1915 flyst fjölskyldan til
Hafnarfjarðar og þar er amma við
alla almenna vinnu eins og tíðkað-
ist þá. Árið 1926 giftist amma
manni sínum, Pétri Runólfssyni,
sjómanni frá Hálsum í Skorradal,
miklum dugnaðar- og sómamanni.
Stofnuðu þau heimili sitt að
Bræðraborgarstíg 24a, en fluttu
síðan að Grund við Grímsstaða-
holt. Voru þau amma og afi með
bú í smáum stíl og fékk hún hjálp
föður síns við bústörfin eftir að
foreldrarnir fluttu til hennar árið
1936, og voru hjá henni síðustu
æviárin og nutu umhyggju hennar
og ástríkis til síðustu stundar.
Amma og afi eignuðust ekki
börn en tóku tvö kjörbörn,' þau
Braga, giftan Svölu Ásbjörnsdótt-
ur og Svölu, ekkju Hallgríms
Magnússonar og eiga þau þrjú
börn. Reyndust þau Braga og
Svölu góðir og traustir foreldrar
og þakka þau þeim það. Á heimili
ömmu og afa var mikil samheldni
og hlýja og stjórnaði amma heim-
ilinu af miklum dugnaði og mynd-
arskap, þar sem afi var lengstum
til sjós og hún ein með stórt heim-
ili, enda alltaf sívinnandi. Það var
alltaf líf og fjör í kringum ömmu,
því hún var glaðleg og lifandi
kona. Gestkvæmt var á heimilinu,
þar voru allir hjartanlega vel-
komnir. Amma hafði oft börn í
lengri eða skemmri tíma fyrir vini
og kunningja og voru börn hænd
að henni, því að hún var mjög
barngóð.
Þar sem við systkinin bjuggum í
húsinu með ömmu og afa nutum
við þeirra mjög mikið og eru þessi
ár okkar mikils virði og vildum við
ekki hafa farið á mis við það að
vera í návist þeirra. Árið 1966
varð Grund að víkja fyrir íbúðar-
blokk sem reist var á lóðinni og
fluttu amma og afi í blokkina, þar
sem þau bjuggu til ársins 1972 en
þá lést afi. Amma var þar áfram
eða til 1977 að hún fór á Hrafnistu
í Hafnarfirði.
Amma hafði alltaf mjög mikla
þrá til æskustöðvanna og fór hún
á hverju sumri suður í Leiru og
var þá gaman að fara með henni.
Hafði hún gaman af að labba um
túnin og tóftirnar og sagði hún
okkur þá frá lífinu í Leirunni, en
það hefur oft verið mjög erfitt hjá
fólkinu sem þar bjó.
Alltaf gátum við systkinin leit-
að til ömmu ef við þurftum, því
hún var bæði traust og úrræðagóð.
Missir okkar er mikill en við
geymum minninguna um hana í
hjörtum okkar.
Kar þú í fridi,
fridur (iUÓn þig blessi,
hafdu þökk fyrir allt og allt.
(■ekk.st þú med (*udi,
(iUÚ þér nú fylgi,
han.s dýrðarhnos.s þú hljóta skalt.
V. Briem.
Veri elsku amma alltaf Guði
falin.
Karl, Sævar og Matthildur.
Ragnhildur Þorvalds-
dóttir - Minningarorð
„Allt eins og hlómstrið eina
upp vex á sléttri grund.
Kagurt með frjóvgun hreina.
Kvrst um dags morgunstund.
Á snöggu augahragði
afskorið verður fljótt.
I.il og hlöð niðurlagði.
I.íf mannlegt endar skjótt."
Nú, þegar elskuleg vinkona,
Ragnhildur Þorvaldsdóttir, er
kvödd, ríkir mikil sorg og söknuð-
ur hjá okkur sem þekktum hana.
Mestur er þó harmur kveðinn að
eiginmanni hennar og hennar
nánustu. Hún andaðist í Borg-
arspítalanum 20 desember eftir
stutta en þunga legu og þó allt
væri gert sem í mannlegu valdi
stóð var ekki við ráðið. Eiga lækn-
ar og hjúkrunarfólk á deild A-6
miklar þakkir skilið fyrir sitt
mikla og góða starf svo til fyrir-
myndar var.
Þegar við kveðjum Rögnu, en
svo var hún nefnd í daglegu tali,
er margs að minnast og allt er það
á einn veg. Hvergi skuggi á minn-
ingu. Hún var hin góða ög glaða
manneskja sem engan átti sinn
líka. Hún gaf, gladdi og græddi og
allir voru sælir í návist hennar.
Aldrei hefur hún talað særandi
orð til nokkurs manns. Hún var
ímynd ljóss og friðar og gekk inn í
birtuna frá fæðingarhátíð frelsar-
ans sjálfs sem kom til þess að lýsa
veg okkar mannanna, lækna mein
og þerra tár. Hún var líkt og full-
trúi hans hér á jörð og henni mun
verða vel fagnað.
Hún var fædd á Skerðingsstöð-
um í Grundarfirði 1. desember
1909, dóttir hjónanna Þorvaldar
Þórðarsonar bónda þar og Krist-
ínar Jakobsdóttur. Úng og falleg
kom hún hingað til Reykjavíkur
og framtíðin blasti við. Hún giftist
Stefáni Jónssyni frá Hól í Breið-
dal, leigubílstjóra. Þau voru mjög
ánægð í hjónabandinu alla tíð og
samhent og studdu hvort annað.
Heimilið var svo fallegt bæði með-
an það var lítið og eftir að það
stækkaði. Mikil gestrisni og
hjartahlýja ríkti þar, enda gest-
kvæmt. Það var alltaf veisla þegar
komið var til þeirra og næstum
alltaf var leyst út með gjöfum. Þar
ríkti hamingja og reglusemi.
Ragna var flink og allí lék í hönd-
um hennar. Uppeldi dætra hennar
hefur borið góðan árangur. Þær
eru hinar efnilegustu.
Dætur þeirra eru: Kristín, gift
Þórarni Bjarnasyni stýrimanni,
Guðrún Kjartansdótt-
ir - Minningarorð
Fædd 18. ágúst 1908.
Dáin 20. desember 1981.
í Moshúsum á Miðnesi bjuggu á
fyrrihluta þessarar aldar sæmd-
arhjónin Guðríður Oddsdóttir og
Kjartan Helgason. Þau eignuðust
þrjú börn, Helga, sem lengi var
skipstjóri á Úranusi, hann lést 8.
maí 1978, Guðrúnu, sem lést 20.
desember siðastliðinn og Soffíu,
sem nú kveður systur sína.
Ég er viss um að ég tala fyrir
hönd okkar allra, frændsystkin-
anna, sem fengum að dvelja í
Moshúsum um lengri eða skemmri
tíma, þegar ég nú vil þakka öll þau
ævintýri sem við lifðum þar. Sem
börn skynjuðum við þá gleði og
góðvild, sem ávallt ríkti í Moshús-
um, seinna gerðum við okkur
grein fyrir gestrisninni og hve
miklir höfðingjar þar bjuggu. Það
gat ekki farið hjá því að slík gest-
risni fylgdi þeim systrum, er þær
fluttu til Reykjavikur. Fyrstu árin
bjuggu þær á Framnesvegi 7. Með
fjölskyldunni á Framnesvegi og
systrunum mynduðust sterk vin-
áttubönd, sem haldist hafa síðan.
Þaðan fluttust þær í eigin íbúð
við Laugarveg 98, þar bjuggu þær
sér fallegt heimili, sem ávallt
stendur opið okkur frændsystkin-
unum, þar er gott að koma, finna
hlýju og njóta góðgjörða.
Guðrún vann allan sinn starfs-
aldur við kápusaum. Lengst af
vann hún hjá fyrirtækinu Kápan
hf., er Jóhann Friðriksson rak,
hún mat Jóhann mikils og talaði
oft um hve gott hefði verið að
starfa fyrir hann.
Hún ferðaðist mikið um landið,
þekkti það vel, og unni fegurð
þess.
þau búa í Hafnarfirði og eiga þrjú
börn. Guðbjörg, gift Kristjáni
Kristjánssyni bílstjóra á BSR, þau
eiga tvo syni. Guðrún, gift Helga
Hjaltasyni, verkfræðingi, þau eiga
tvo syni.
Innilegar samúðarkveðjur til
aðstandenda.
Kar þú í fridi.
Kridur guös þig hkssi.
Ilarðu þökk fyrir alll og alll.
Guðný og Nanna.
Þegar við nú kveðjum Gunnu
frænku, en svo var hún alltaf köll-
uð okkar á milli, viljum við þakka
fyrir að hafa átt slíka frænku og
allt það sem hún var fjölskyld-
unni. Guð gefi Soffíu þrek og
styrk.
Blessuð sé minning Guðrúnar
Kjartansdóttur.
Didda.