Morgunblaðið - 09.01.1982, Blaðsíða 23

pltrjgmnMnfoiifo
LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 1982
ÞÓKHILDUR
IKJRLEIFSDÓTTIR:
„Greinilegt
að allir leggja
mikið á sig“
Þetta er í fyrsta sinn sem Þór-
hildur Þorleifsdóttir leikstýrir
óperu og er við spurðum hana
hvort mikill munur væri á leik-
stjórn leikrita annars vegar og
hins vegar þessu verki, sagði hún:
„Það er ekkert eitt sem skilur á
milli, þó eru ákveðin atriði sem
koma eingöngu fyrir í óperu, það
er t.d. miklu stærri hópur á svið-
inu í einu, og flestir verða meira
og minna að snúa að hljómsveitar-
stjóranum. Aðaltilgangur þessa
stóra hóps er að syngja en leik-
stjórinn verður að láta líta út
fyrir að hópurinn hafi einhvern
annan tilgang. Nú, að auki verður
leikstjórnin að falla að músíkinni,
það dugir ekki að gera eitthvað
sem ekki passar við hana. Annars
hefur þetta verið ótrúlega mikil
vinna hér á öllu fólkinu, og greini-
legt að allir vilja leggja mikið á
sig þar sem við erum að stíga
fyrsta skref okkar í vonandi langri
sögu óperu á Islandi."
ÓLÖF KOLBRÚN
HARÐARDÓTTIR:
„Bjartsýn
á framtíðina“
„Við höfum verið með æfingar
hér í húsinu frá 5. nóvember, en þá
hófu allir störf við húsið, arkitekt
og iðnaðarmenn við breytingar, og
við söngvararnir og kórinn byrj-
uðum að æfa á ganginum," sagði
Ólöf Kolbrún, sem fer með eitt
stærsta hlutverkið í óperunni.
„Reyndar hefur allt gengið hér
eins og í sögu, það er ekkert nema
úrvalsfólk sem hefur verið hér að
vinna, söngvararnir hafa ekki ver-
ið einu eldhugarnir, hér hafa ailir
lagst á eitt.“ Hún sagði að flestir
einsöngvararnir væru starfandi
við tónlistarskóla borgarinnar og
hefðu fengið leyfi frá störfum
meðan sýningar standa yfir. „Við
erum ráðin í þessa sýningu, en við
höfum alltaf verið bjartsýn, erum
það varðandi framtíðina sem
hingað til og vonumst til að þetta
gangi allt sem best.“
ANNA JÚLlANA
SVEINSDÓTTIR:
„Leggst mjög
vel í mig“
„Óperan leggst mjög vel í mig,
það er gaman að sjá hvernig húsið
verður til, þegar við komum til æf-
inga á daginn má sjá breytingar
sem átt hafa sér stað um nóttina,
því hér hefur verið unnið allan
sóiarhringinn," sagði Anna Júlí-
ana, sem er í hlutverki sígauna-
konunnar Zcipru. „Þar sem húsið
er nú komið vonast ég til að eftir-
leikurinn verði auðveldur og hér
verði starfrækt ópera af fullum
krafti.“
HALLDÓR VILHELMSSON:
„Vonandi
framhald
á þessu“
„Vonandi verður framhald á
þessu af fullum krafti," sagði
Halldór, sem er í einu af stærstu
hlutverkunum, syngur svínabónd-
ann. „Mér fannst þetta hlutverk
ekki henta mér í fyrstu, en sú
staða kom upp að annaðhvort var
að hrökkva eða stökkva og ég sé
ekki eftir því núna. Það er alltaf
gaman að spreyta sig á einhverju
nýju.“
ÁSRÚN DAVÍÐSDÓTTIR:
„Eigum nóg af
góðu fólki“
„Nei, ég finn ekki fyrir tauga-
óstyrk, allavega ekki enn. Ég er að
vona að ég hafi sjóasÞí þessu, er
búin að taka út svo mörg „sjokk“
fram að þessum tíma, t.d. við að
syngja einsöng í fyrsta sinn
o.s.frv., þannig að þetta kemur
bara í beinu framhaldi af því,“
sagði Ásrún, en hún lauk kennara-
prófi frá Söngskólanum í fyrra-
vetur og einsöngsprófi sl. vor og
syngur nú sitt fyrsta hlutverk á
óperusviði. „Mér finnst spennandi
að taka þátt í þessu og vonast til
að verði framhald á óperusýning-
um. Við eigum nóg af góðu fólki og
marga sem eru að læra að syngja,
meirihluti kórsins hérna er t.d.
ýmist að læra söng eða jafnvel bú-
inn að ljúka námi."
ELÍSABET ERLINGSDÓTTIR:
Verða miklir
fagnaðarfundir
„Ég er í hlutverki Mirabellu og
hef verið ráðskona svínabóndans i
20 ár er óperan byrjar. Carneros,
eiginmaður minn, og ég urðum
viðskila, en hittumst sem sagt á
ný eftir langan aðskilnað og það
verða miklir fagnaðarfundir," seg-
ir Elísabet er við náum taii af
henni er hún stendur upp frá ein-
um förðunarmeistaranum og er á
ieiðinni í búning Mirabellu. „Hér
hefur ríkt mjög góður andi og ég
vona að þetta fari allt vel.“
ALEXANDER MASCHAT:
„Góður andi
á sveimi“
Hljómsveitarstjóri óperunnar
er Alexander Maschat. Við spurð-
um hann hvernig honum litist á
húsið til óperuflutnings. Hann
sagði að í húsinu væri mjög góður
hljómburður, og auk þess væri það
mjög heiilandi í alla staði, gamalt
og góður andi á sveimi. Hljóm-
sveitargryfjan mætti að vísu vera
stærri þar sem önnur verk krefj-
ast fleiri hljóðfæraleikara, en í
þessu verki. Breytingar ættu að
vera auðveldar.
JOHN SPEIGHT:
„Draumar
að rætast“

Elín Sigurvinsdóttir:
Stærsti
draumurinn
að fá húsið
— NÚ ER vonandi að rætast vel
úr þessum óperumálum, núna eru
eiginlega komin tvö fyrirtæki, sem
geta flutt óperur, Þjóðleikhúsið og
Islenska óperan, sagði Elín Sigur-
vinsdóttir söngkona.
— Kannski má búast við því að
örli á samkeppni milli þessara að-
ila, en þarna er vissulega um sam-
vinnu að ræða einnig, t.d. hvað
varðar búninga og ljósabúnað. En
stærsti draumurinn sem rætist er
að nú er húsið fyrir hendi og það
er gaman að þetta skuli virðast
geta gengið svona vel.
.liinnmsqu iiumojg jgu.
Már Magnússon:
„Vona að
starfið verði
blómlegt“
„ÉG ER að sjálfsögðu hrifinn af
þessu framtaki og vona að starfið
verði sem blómlegast á næstu ár-
um,“ sagði Már Magnússon. „Að
auki vona ég að rekstur verði stöð-
ugur og óperunni vaxi fiskur um
hrygg. Þetta er það fyrsta sem í
huga minn kemur varðandi þenn-
an merkisáfanga. Ég vona sann-
arlega hið besta og óska þeim sem
standa að þessari fyrstu sýningu
innilega tii hamingu."
.i»,n i
Ingveldur Hjaltested:
Gamall
draumur
að fá eigið hús
— ÞETTA ER búið að vera af-
skaplega mikið átak og ég óska
þeim til hamingju, sem lagt hafa
sitt af mörkum til að hrinda ís-
lenskri óperu af stað, sagði Ing-
veldur Hjaltested.
— Það hefur verið draumur ís-
lenskra söngvara að fá eigið hús
til að vinna í, en við höfum verið
svo heppin að hafa haft leikhúsið
líka þar sem hafa verið fluttar
margar óperur. Þetta verður erfitt
í byrjun, fólkið er duglegt og ég
vona að hér fari allt vel og að sem
flestir fái að syngja með.
Auðveldlega ætti að vera hægt að
skipta verkefnum milli söngvara
okkar, við eigum nóg af góðum
söngvurum. Ég óska óperunni til
hamingju og þeir sem staðið hafa
í þessum undirbúningi eiga heiður
skilinn og þakkir fyrir þessa
miklu vinnu sína.
Þorsteinn Hannesson:
Gleðst yfir
þessum stórhug
— ALLT jákvætt sem er að gerast
í óperumálum er gamall draumur
sem við sjáum smám saman ræt-
ast og ég get ekki annað en óskað
þessu fólki alis hins besta, sagði
Þorsteinn Hannesson söngvari.
— Hér er á ferðinni ungt fólk og
stórhuga og ef ég get orðið þvi að
einhverju liði þá veit það hvar mig
er að finna, en sjálfur er ég orðinn
of gamall tii að vera með.
Ópera á það mikil ítök í fólki og
það væri náttúrlega skemmtileg-
ast ef ópera gæti starfað bæði í
Gamla bíói og Þjóðleikhúsinu, þá
gætum við labbað á milli og hlust-
aðáóperur! .......