Morgunblaðið - 18.05.1982, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MAÍ1982
37
Hilmar Gudlaugsson spjallar við starfsfólk í Vogafelli, en þar urðu fundarmenn að sitja uppi á
borðum og bekkjum, enda kaffistofan ekki stór.
Á fundi með starfsfólki Loftleiðahótelsins. Katrín Fjeldsted hefur orðið og þeir Davíð Oddsson
og Guðmundur Hallvarðsson fylgjast með, en þarna voru konur í meirihluta fundarmanna.
Davið Oddsson leggur áherzlu á orð sín á fundi með skrifstofufólki Flugleiða.
Úr kaffistofu Dúks. Magnús L. Sveinsson segir frá því hversu mörg kosningaloforð vinstri
meirihlutinn hefur staðið við, en þau munu engin vera.
strætisvagnaþjónustuna við Seltj-
arnarnes óhagstæða, en hins veg-
ar greiddu Seltirningar að fullu
fyrir þjónustu slökkviliðs.
Katrín Fjeldsted spurði fund-
armenn hvað þeim fyndist um
kvennaframboðið. Meirihluti
fundarmanna var konur, og virt-
ust þær ekki spenntar fyrir þessu
framboði, eðlilegra væri að karlar
og konur ynnu saman. Katrín
sagði að það yrði aðeins til að fella
út konur hjá pólitísku flokkunum
að kjósa kvennaframboðið. Hún
sagði það einkenna stefnu kvenna-
framboðsins að búta ætti fjöl-
skylduna í sundur. Gengi það atr-
iði þvert á alla hugsun og þær
venjur, sem einkennt hefðu ís-
lenzkt þjóðfélag frá upphafi.
Guðmundur Hallvarðsson ræddi
um fjármálastjórn borgarinnar,
og sagði að ef sjálfstæðismenn
fengju meirihluta, ætluðu þeir að
láta sömu reglur gilda í fjármál-
um borgarinnar, og giltu á hverju
heimili, að láta tekjur ráða út-
gjöldum. Vinstri meirihlutinn
hefði farið öfugt að, ákveðið fyrst
útgjöld og síðan sótt í vasa borg-
aranna, og jafnvel tekið lán til að
endar næðu saman.
Frambjóðendurnir ræddu um
lóðamál, og sögðu að sjálfstæð-
ismenn vildu beina lánsfjármagn-
inu meira út til einstaklinganna
sem vildu byggja sjálfir, á hinum
frjálsa markaði. Þeir vildu hverfa
frá félagslega kerfinu og að ungu
fólki yrði gefinn kostur á 80% láni
þegar það byggði sína fyrstu íbúð
á hinum frjálsa byggingarmark-
aði. Lánsfjármagnið væri fyrir
hendi, það sýndi félagslega kerfið.
Ymsir þyrftu þó aðstoð og þeim
yrði hjálpað áfram, en í því sam-
bandi rifjaði Davíð Oddsson upp
að Reykjavíkurborg hefði eignazt
aðeins þrjár leiguíbúðir á kjör-
tímabili vinstri meirihlutans.
Umræður á fundinum með
skrifstofufólki Flugleiða féllu í
svipaðan farveg og á fundinum
meö starfsmönnum hótelsins.
Davíð flutti inngangsorð og sagði
þar m.a. að sjálfstæðismenn lof-
uðu því að færa fasteignaskatta í
sama horf og þeir voru er sjálf-
stæðismenn fóru frá 1978, meira
treystu þeir sér ekki til að lofa að
sinni. Bíða þyrfti örlítið með að
lækka aðstöðugjöld, gatnagerð-
argjöld og útsvar, gjöld sem
vinstri meirihlutinn hefði hækkað
stórum í stjórnartíð sinni.
I svari um skipulagsmál sagði
Davíð, að í einbýlishúsi í Breið-
holti, sem stæði á jarðsprungu,
þyrfti að skipta um allt gler á
tveggja ára fresti. Hann sagði að
hraðar mundi ganga að koma lóð-
um með ströndinni í byggingar-
hæft ástand en upp við Rauða-
vatn, miðað við stöðu mála í dag.
Borgin hefði tryggt sér Grafar-
vogslandið með samningum og að-
eins væri eftir að fá yfirráð yfir
120 hekturum í eigu ríkisins. „Mér
yrði það ósárara að taka land
eignarnámi af ríkinu en einstakl-
ingum,“ sagði Davíð og skýrði frá
því, að ósamið væri við hátt á ann-
að hundrað einstaklinga, sem ættu
land á fyrirhuguðu byggingar-
svæði vinstri meirihlutans við
Rauðavatn.
Aftur var spurt um strætis-
vagnaferðir, og sagði Davíð borg-
ina ekki geta skotið sér undan því
að hefja strætisvagnaferðir að
Loftleiðahótelinu. Það væri skylda
borgarinnar að sjá fyrir lág-
marksþjónustu þangað, og sagði
þessi mál hlytu að verða tekin til
athugunar í ágústmánuði, þegar
endurskoðað yrði leiðakerfi stræt-
isvagnanna.
Spurt var um Borgarspítalann,
um þjónustu við Seltjarnarnes,
um svokallaðan fyrirtækjaflótta
o.s.frv. Davíð sagði að bókhalds-
lega kæmi rekstur Borgarspítal-
ans sléttur út, en greiðslustaðan
færi hins vegar versnandi, af
ástæðum, sem Páll Gíslason gat
um hér að framan. Svaraði Davíð
spurningunni um greiðslur fyrir
slökkviliðsþjónustu og strætis-
vagna með svipuðum hætti og á
fyrri fundinum, sagði framlag
Seltirninga til strætisvagna-
rekstrarins standa undir kostnaði
við akstur um nesið, en hins vegar
hefði borgin ekki haft fyrir
stofnkostnaði, sem þjónustunni
hefði verið samfara.
Þá var spurt um punktakerfið
og lóðaúthlutanir. Kom fram í
máli frambjóðendanna, að fyrir
lægju umsóknir 1600 fjöiskyldna
um 200 lóðir. Þrátt fyrir gefin lof-
orð hefði lóðaframboð verið stór-
um minna en í tíð sjálfstæð-
ismanna. Sjálfstæðismenn hygð-
ust afnema punktakerfið, en tekið
yrði fullt tillit til þeirra er safnað
hefðu punktum. Kvað Davíð
punktakerfið gera ungu fólki ill-
kleift að fá lóðir, og þótt sjálf-
stæðismenn væru ekki á móti
eldra fólki, væri það svolítið
grunsamlegt, að við úthlutanir að
undanförnu, hefðu þrjár lóðir far-
ið til manna, sem allir væru um
áttrætt og ættu einbýlishús fyrir.
I þessu sambandi var einnig
komið inn á lóðir fyrir atvinnu-
rekstur, en Davíð sagði sjálfstæð-
ismenn hygðust ýta undir og bæta
skilyrði fyrir atvinnurekstur.
Þrátt fyrir yfirlýsingar um fyrir-
tækjaflótta í tíð sjálfstæð-
ismanna, hefði aðeins ein lóð verið
auglýst fyrir atvinnustarfsemi,
fyrir gróðurhús á Ártúnshöfða.
Auk þessa hefði tveimur lóðum
öðrum verið úthlutað, handa SÍS
og KRON.
Fundirnir með skrifstofufólki
Flugleiða og starfsfólki hótelsins
voru líflegir. Að þeim loknum
héldum við til móts við Magnús L.
Sveinsson, Júlíus Hafstein og
Ingibjörgu Rafnar, sem hittu
starfsfólk Dúks í Skeifunni.
I inngangsorðum sínum sagði
Magnús að skapa þyrfti 500—700
ný atvinnutækifæri á ári hverju á
næstu árum, og væru í því sam-
bandi mestar vonir bundnar við
iðnaðinn, sem sjálfstæðismenn
vildu hlúa að. Hann sagði að
mönnum fyndist oft sem lttiíl
munur væri á stefnu flokkanna, og
að atkvæði sitt vægi því létt. Fjöl-
mörg mál sagði hann að sjálf-
sögðu afgreidd ágreiningslaust, en
komið hefði í ljós á valdatíma
vinstri meirihlutans, að mikill
ágreiningur væri á milli vinstri
manna og sjálfstæðismanna um
fjármálastjórnun borgarinnar,
þar sem vinstri flokkarnir hefðu
stórhækkað allar álögur á borg-
arbúa. Þetta sýndi að þeir hefðu
ekki treyst sér til að stjórna borg-
inni með sömu tekjustofnum og
sjálfstæðismenn hefðu gert í ára-
tugi.
Magnús sagði að út af fyrir sig
mætti afsaka þessa auknu skatt-
heimtu ef hún væri nýtt í auknum
framkvæmdum, en staðreyndin
væri að framkvæmdir á vegum
borgarinnar hefðu dregizt saman
síðastliðin fjögur ár.
Þá vék Magnús að skipulags-
málunum, og benti á ágreining
sjálfstæðismanna og vinstri
meirihlutans varðandi framtíðar-
byggðina.
Hann vék einnig að atvinnu-
rekstrinum og sagði að atvinnulíf-
ið væri undirstaða alls lífs í borg-
inni. Hann sagði vinstri menn
ekki aðeins hafa lagt nýja skatta á
atvinnureksturinn, heldur einnig
sýnt mikið sinnuleysi í málefnum
atvinnuveganna, þar sem ekkert
nýtt land hefði verið skipulagt
fyrir atvinnurekstur á því kjör-
tímabili sem væri að ljúka, og allir
sem sótt hefðu um lóðir fyrir at-
vinnurekstur á kjörtímabilinu
hefðu fengið það svar, að engar
lóðir væru til.
Að lokum ræddi Magnús úm
húsnæðismálin og benti á að
vinstri flokkarnir hefðu flutt sam-
eiginlega tillögu nokkru fyrir síð-
ustu kosningar um að borgin
byggði 425 íbúðir á ári 1977—82.
Þeir hefðu farið með völd mestan
hluta þessa tímabils, og nú, að
loknum fjögurra ára valdaferli
lægi það fyrir að Reykjavíkurborg
hefði ekki byggt eina einustu nýja
íbúð á þessu kjörtímabili, en tæp-
ar 1700 fjölskyldur biðu eftir því
að fá íbúð.
Ingibjörg Rafnar ræddi um
dagvistunarmál og rifjaði í því
sambandi upp loforð vinstri
manna fyrir síðustu kosningar,
sem á engan hátt hafði verið stað-
ið við, samkvæmt tölum hennar
um nýtt dagvistunarrými.
Magnús svaraði spurningu um
hvernig sjálfstæðismenn hygðust
lækka fasteignaskatta án þess að
niðurskurður væri því samfara, að
sparast myndu um 60 milljónir
króna í holræsagerð með því að
hætta við byggð á Rauðavatns-
svæðinu. Hann ræddi um kosn-
ingavíxla vinstri manna, og sagði
að við hlutlæga úttekt á fjárhags-
stöðu borgarinnar við valdatöku
vinstri manna hefði komið í ljós,
að staðan var góð. Síðan hefðu
vinstri menn haldið þannig á mál-
um, að í óefni væri komið, og að
Reykjavíkurhöfn hefði orðið að
taka lán til framkvæmda við höfn-
ina, en það hefði ekki áður þekkzt
í sögu Reykjavíkur.
Kvennaframboðið barst í tal á
þessum fundi eins og hinum. I Dúk
eru flestir starfsmenn konur, og
fór ekki á milli mála hvaða skoðun
þær höfðu á kvennframboðinu,
sögðu ekkert jafnrétti vera í því.
Kom fram að fólk hefði almennt
vonast til að kvennaframboðið
drægi sig til baka á síðustu
stundu, en sú hefur raunin ekki
orðið, sem kunnugt er.
Síðasta spurningin sem fram-
bjóðendurnir fengu í Dúk, og jafn-
framt síðasta spurningin sem
frambjóðendur Sjálfstæðisflokks-
ins við borgarstjórnarkosningarn-
ar fengu, var á þá leið, hvort
stjórnmálaflokkarnir svikju ekki
allir jafnt sín kosningaloforð.
Magnús sagði að vinstri mennirnir
hefðu ekki staðið við eitt einasta
loforð, sem þeir hefðu gefið fyrir
síðustu kosningar. „Þeir dreifðu
loforðum í trausti þess að þeir
yrðu áfram í minnihluta, því þeir
vissu að þeir myndu ekki geta
staðið við þessi loforð, eins og
komið hefur á daginn," sagði
Magnús.