Morgunblaðið - 18.05.1982, Side 34

42
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MAÍ1982
Móöir okkar,
KRISTÍN SV. GUOFINNSDÓTTIR,
Hrannargötu 10, fsafiröi,
andaöist aö heimili sínu þann 16. maí.
Jón Páll Halldórsaon,
Una Halldórsdóttir,
Guömundur Halldórsson,
Ólafur B. Halldórsson.
t
Maöurinn minn,
EINAR BJARNASON,
prófassor,
Breiövangi 15, Hafnarfiröi,
andaöist á Borgarspítalanum þann 17. maí.
Margrót Jansdóttir.
t
Hjartkær eiginkona mín,
EYGERÐUR ÚLFARSDÓTTIR,
Gunnarssundi 9, Hafnarfirói,
lést aö heimili sínu aö kvöldi 15. maí.
Fyrir hönd barnanna.
Aöalsteinn Þóröarson.
t
STEFÁN SÖLVI PÉTURSSON
fró Rekavík bak Höfn,
til heimilis aö Suöurgötu 71, Hafnarfiröi, andaöist aö Elli- og
hjúkrunarheimilinu Sólvangi, sunnudaginn 16. maí.
Ásta Jósepsdóttir,
Ólöf Ásta Guömundsdóttir.
t
Ástkær eiginmaöur minn, faöir okkar, sonur og bróöir,
ÞORSTEINN M. GUNNARSSON,
Lundarbrekku 6, Kópavogi,
lést i Borgarspítalanum aö kvöldi hins 16. maí.
Ingibjörg Valdimarsdóttir,
börn, foreldrar og
aystkini hins lótna.
t
Útför systur okkar,
JÓRUNNARJÓNSDÓTTUR
fró Neóra-Ási,
fer fram þriöjudaginn 18. maí kl. 15.00.
Jóhanna Jónsdóttir, Sófanius Jónsson,
Frímann Jónsson.
t
Hjartans þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og útför konu
minnar, móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
GUÐBJARGAR MAGNÚSDÓTTUR,
Haukabergi Vestmannaeyjum.
Ingvar Gíslason,
börn, tengdabörn og
barnabörn hinnar lótnu.
Sigtryggur Guð-
mundsson — Minning
Fæddur 15. ágúst 1929
Dáinn 9. maí 1982
„Sem dropi tindrandi
Ueki Nig út úr regni
luetti vió aA falla
héldÍMt í loftinu kyrr —
þanni{f fer unaómömum
auffnablikum hins liðna.
I*au taka mg út úr
tímanum og Ijóma
kyrrsUeó, meóan hrynur
KeKnum hjartaó stund eftir «tund.“
Hannea Pétursson
Fregnin um andlát Sigtryggs
Guðmundssonar kom óvænt og
fyrstu viðbrögð voru að trúa ekki.
Hann andaðist á Borgarspítalan-
um í Reykjavík sunnudaginn 9.
maí sl. eftir um það bil sólar-
hringslegu þar, en banameinsins
kenndi hann fyrst daginn áður og
mun það hafa verið heilablóðfall.
Á fyrri árum sínum var Sigtrygg-
ur mjög vel á sig kominn líkam-
lega og harðduglegur að hverju
sem hann gekk. Vissi ég ekki til að
nein breyting yrði þar á síðar,
nema ef vera skyldi að mikil
meiðsli sem hann hlaut í bílslysi
fyrir nokkrum árum hafi veikt
viðnámsþrótt hans. Fráfall hans
er því sviplegt og hlýtur að skilja
eftir skarð fyrir skildi í þeirri
skjaldborg sem hann reisti um
heimili sitt og fjölskyldu.
Við, vinir hans og félagar, kom-
um einnig til með að sakna hans
af sjónarsviðinu. Á ég þá við
bekkjarsystkinahópinn og sam-
stúdentana frá MA 1950. í þann
hóp hafa höggvist stór skörð að
undanförnu með stuttu millibili
og er þar að minnast góðra
drengja eins og Sigurðar Pálsson-
ar frá Eyrarbakka, Björgvins
Sæmundssonar, bæjarstjóra í
Kópavogi, og Einars Pálssonar frá
Siglufirði. Mér finnst þó mestur
sjónarsviptir að Sigtryggi og er
það vegna langrar vináttu okkar á
milli.
Sigtryggur sem var næstyngst-
ur af tólf systkinum var alinn upp
á stóru sveitaheimili, Syðra-Lóni
á Langanesi, en þar bjuggu for-
eidrar hans lengi miklu rausn-
arbúi. Móðir hans var Herborg
Friðriksdóttir og faðir hans Guð-
mundur Vilhjálmsson, en hann
var bróðir Árna læknis á Vopna-
firði. Á unglingsárum lágu leiðir
Sigtryggs í Menntaskólann á Ak-
ureyri, enda var hann góðum
námsgáfum gæddur. Þar urðum
við samskipa í fjögur ár. Er margs
að minnast frá þeim árum, t.d. frá
vetrinum i fjórða bekk, þegar við
bjuggum í herbergjum við sama
gang á Norðurvistum, hann með
séra Baldri Vilhelmssyni og dr.
Stefáni Aðalsteinssyni, en ég með
Bjarna Kristjánssyni rektor. Þeir
Stefán og Bjarni voru ódrepandi
námshestar, en við hinir slógum
oft slöku við. Var þá oft treyst
meira á brjóstvitið en bókvitið og
gat það hefnt sín illilega í prófum,
þótt það reynist oft vel við aðrar
aðstæður.
Eftir stúdentspróf hóf Sigtrygg-
ur nám í læknisfræði við HI og
stundaði það í hálft annað ár.
Ekki er mér kunnugt um ástæð-
una fyrir námsslitunum, en í þá
daga voru námslán lítil eða engin
og bægði það mörgum frá löngu
háskólanámi. Úr læknisfræðinni
fór Sigtryggur á sjóinn og var á
ýmsum fiskiskipum þar til hann
festi ráð sitt sumarið 1956, en þá
kvæntist hann sinni ágætu konu,
Sigríði Halldórsdóttur, sem nú er
skólastjóri við Heimilisiðnaðar-
skólann. Um þetta leyti hóf Sig-
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
GILBERT MOESTRUP,
er látinn.
Útförin fer fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélagiö.
Inga Moeatrup,
Jóhann Gilbertsson, Magnea Guömundsdóttir,
Jörgen Moestrup, Hjördís Jónsdóttir,
Jytte Moestrup, Kenneth Schmidt,
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi,
GUDMUNDUR GUÐMUNDSSON,
Efri-Brú, Grfmsnesi,
veröur jarösunginn í Selfosskirkju, miövlkudaglnn 19. maí, kl.
14.00.
Jarösett veröur aö Búrfelli sama dag.
Arnheiður Böövarsdóttir,
börn, tengdabörn og
barnabörn.
t
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
SIGURRÓS GUÐMUNDSDÓTTIR,
Kolbeinsstöóum,
veröur jarösungin frá Kolbeinsstaóakirkju, föstudaginn 21. maí,
kl. 2 e.h.
Ferö veröur kl. 10.00 frá Umferöarmlöstöólnnl.
Sverrir Björnsson,
Inga Björnsdóttir, Gunnar Ólafsson,
Guðríóur Björnsdóttir, Ágúst Ásgeirsson,
Hulda Gunnarsdóttir, Ssavar Snsebjörnsson.
t
Viö þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og
útför móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
UNU SIGFÚSDÓTTUR,
Hávallagötu 7.
Sérstakar þakkir eru færöar læknum og hjúkrunarfólki öldrunar-
deildar Landspítalans, Hátúni 10B.
Ámundi Óskar Sigurðsson, Kristtn Helga Hjálmarsdóttir,
Júlíana Siguröardóttir, Páll Sigurösson,
Sigríöur Siguröardóttir, Kristján Fr. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
tryggur störf á Keflavíkurflugvelli
við móttöku flugvéla og veðurat-
huganir að undangengnu nokk-
urra vikna námskeiði. Hann skipti
oft um starf um ævina, en var enn
í þessu þegar hann fluttist í Kópa-
vog árið 1959, í risíbúðina að Suð-
urbraut 5 hjá Halli Pálssyni frá
Garði. En hann var hvorki lengi í
risíbúðinni né á Vellinum. Árið
1960 réðst hann starfsmaður hjá
Atvinnudeild Háskólans, við
Fiskideild, sem nú heitir Haf-
rannsóknastofnun, og vorið 1961
hóf hann byggingu einbýlishúss að
Hraunbraut 35 hér í Kópavogi og
þar stóð heimili þeirra Sigríðar
síðan með miklum myndarbrag.
Næst réðst Sigtryggur til fyrir-
tækisins Dráttarvéla h/f og var
þar verslunarstjóri í nokkur ár.
Síðast skipti hann um starf árið
1971 og gerðist þá tækjavörður hjá
Verkfræði- og raunvísindadeild
Háskólans. Því starfi undi hann
vel. Miðað við þá sem stunda sama
starfið alla sína tíð er þetta lit-
skrúðugur starfsferill en er þó
engan veginn athugaverður í
þessu tilfelli. Alls staðar reyndist
Sigtryggur ötull og áhugasamur
starfsmaður og naut virðingar
fyrir áreiðanleik og dugnað. Sjálf-
ur var hann maður leitandi og því
hefir það verið honum eðlilegt að
breyta til og reyna nýja hluti þeg-
ar tækifæri buðust.
Þau Sigríður og Sigtryggur
eignuðust þrjú mannvænleg börn:
Halldór, fæddur 1956, nú rann-
sóknamaður við Iðntæknistofnun,
Herborgu, fædd 1958, nú nemi í
Handíða- og myndlistaskólanum,
gift Ómari Norðdahl, stýrimanni,
og Hrafnkel, fæddur 1965, sem er
yngstur og fetar nú í fótspor eldri
systkinanna við nám i MK. öll
voru þau áður í Þinghólsskóla þar
sem ég starfa og reyndust hinir
bestu nemendur. Þeim og Sigríði
votta ég nú mína dýpstu samúð
vegna þessa skyndilega fráfalls
heimilisföðurins. Hver er huggun
harmi gegn veit ég ekki, en minn-
ingabrotin, „augnablik hins liðna“,
standa þó eftir þegar góður dreng-
ur er genginn.
Guðmundur Hansen
„Dáinn, horfinn. Harmafregn.
Hvílíkt orð mig dynur jfir/*
Þessar ljóðlínur Jónasar Hall-
grímssonar komu mér í hug, þegar
ég frétti hið sviplega og óvænta
fráfall mágs míns, Sigtryggs Guð-
mundssonar.
Það gerist nú skammt stórra
högga á milli í systkinahópnum
frá Syðra-Lóni. Það eru aðeins fá-
ir mánuðir síðan við stóðum yfir
moldum Árna, bróður hans. Áður
voru látnir Jón Erlingur, sveitar-
stjóri á Fáskrúðsfirði (d. 1976), og
Vilhjálmur, bóndi og hreppstjóri á
Syðra-Lóni (d. 1980).
Sigtryggur var fæddur á Syðra-
-Lóni í Norður-Þingeyjarsýslu 15.
ágúst 1929. Foreldrar hans voru
Herborg Friðriksdóttir frá Syðri-
Bakka í Kelduhverfi og Guðmund-
ur Vilhjálmsson, bóndi og kaupfé-
lagsstjóri á Syðra-Lóni. Þau áttu
12 börn, 5 dætur og 7 syni. Var
Sigtryggur næstyngstur þeirra
systkina og yngstur bræðra sinna.
Sigtryggur hlaut gott veganesti
i uppvexti sínum, æskuheimili
hans var orðlagt myndarheimili,
þar sem menntir og vinna sátu í
fyrirrúmi, og rausn og dugnaður í
öllum greinum. Það var efnaheim-
ili og til fyrirmyndar í hvívetna.
Guðmundur, faðir hans, var um-
svifamikil! framfaramaður í hér-
aði og vann mikið að félagsmálum,
var jafnan gestkvæmt á Syðra-
Lóni, enda var bærinn í þjóðbraut.
Ótaldir eru þeir fjær og nær, sem
þar áttu leið um, þangað leituðu
margir ráða og fyrirgreiðslu
margskonar. Guðmundur var
sannur höfðingi að allri gerð,
jafnt heima og í héraði. Forsjá
hins umfangsmikla heimilis og
uppeldi stóra barnahópsins var að
sjálfsögðu ekki síður í umsjá hús-
freyjunnar, enda var Herborg
mikilhæf dugnaðarkona, mikil
húsmóðir og uppalandi. Sigtrygg-
ur líktist mjög móður sinni og var
afskaplega kært á milli þeirra.
Sigtryggur hleypti heimdragan-
um og settist í Menntaskólann á
Akureyri og lauk þaðan stúd-
entsprófi árið 1950. Hugur hans