Morgunblaðið - 18.05.1982, Qupperneq 38

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MAÍ1982
Frá tíunda þingi málm- og skip&smiða.
Tíunda þing MSÍ:
Málm- og skipasmiðir fari
eigin leiðir í samninga-
málum ef samflotið bregst
Guðjón Jónsson scmir þá Snorra Jónsson og Sigurgest Guðjónsson gull-
merkjum Málm- og skipasmiðasambands fslands.
TÍUNDA þing Málm- og skipa-
smiðasambands íslands var haldið
að Hótel Heklu í Reykjavík dagana
6., 7. og 8. mai sl., en þing MSI eru
haldin á tveggja ára fresti.
Þingforseti var Kjartan Guð-
mundsson formaður Sveinafélags
málamiðnaðarmanna á Akranesi og
varaforseti Snorri Konráðsson bif-
vélavirki Kópavogi.
í upphafi þings fluttu forseti
ASÍ og formaður INSÍ ávörp og
kveðjur.
Snorri Jónsson fyrrverandi
formaður sambandsins og Sigur-
gestur Guðjónsson fyrrverandi
ritari þess voru sæmdir gull-
merki sambandsins fyrir forystu
við stofnun sambandsins og ágæt
störf í þágu þess.
Helstu mál þingsins voru:
Kjara- og atvinnumál, vinnu-
verndarmál, fræðslumál og starf-
semi og reikningar Lífeyrissjóðs
málm- og skipasmiða. Samþykkt-
ar voru ályktanir í kjara- og at-
vinnumálum, vinnuverndarmál-
um og fræðslumálum. í ályktun-
inni um kjara- og atvinnumál
segir m.a. að eftirvinna „þ.e. tveir
tímar með 40% álagi á mánudög-
um til og með fimmtudögum
verði felld niður í áföngum án
skerðingar heildartekna" og
ennfremur beindi þingið því til
miðstjórnarinnar, að náist meg-
inatriði kröfugerðar MSÍ ekki
fram í heildarsamningagerð
verkalýðsfélaganna, þá fari
málm- og skipasmiðir „eigin leið-
ir til þess að ná þessum markmið-
um og beiti samstilltum sam-
takamætti sambandsfélaga til
þess“.
Á þinginu flutti Björn Björns-
son frá ASÍ erindi um vísitölu-
grunn og verðbætur og Þuríður
Magnúsdóttir kynnti Fræðslu-
miðstöð iðnaðarins.
í lok þingsins fór fram stjórn-
arkjör og kosning í stjórn Lífeyr-
issjóðs málm- og skipasmiða.
Stjórn Málm- og skipasmiða-
sambands íslands til næstu
tveggja ára er þannig skipuð:
Miðstjórn: formaður: Guðjón
Jónsson, járnsmiður, Reykjavík,
varaformaður, Guðmundur
Hilmarsson, bifvélavirki, Kópa-
vogi; ritari, Tryggvi Benedikts-
son, járnsmiður, Kópavogi; vara-
ritari, Ásvaldur Andrésson, bif-
reiðasmiður, Kópavogi; gjaldkeri,
Helgi Arnlaugsson, skipasmiður,
Reykjavík, og meðstjórnendur:
Kristján Ottósson, blikksmiður,
Reykjavík, Hákon Hákonarson,
vélvirki, Akureyri, Kjartan Guð-
mundsson, blikksmiður, Akra-
nesi, og Jón Haukur Aðalsteins-
son, skipasmiður, Keflavík.
í sambandsstjórn voru kjörnir
auk miðstjórnarmanna: Guð-
mundur S.M. Jónsson, vélvirki,
Kópavogi, Snorri Konráðsson,
bifvélavirki, Kópavogi, Kristján
Guðmundsson, vélvirki, Selfossi,
Höskuldur Kárason, járnsmiður,
Vestmannaeyjum, Tryggvi Sig-
tryggsson, járnsmiður, ísafirði,
ívar M. Sveinsson, Neskaupstað,
Björn Líndal, bifvélavirki, Húsa-
vík, Jóhannes Halldórsson, renn-
ismiður, Hafnarfirði, Haukur
Þorsteinsson, vélvirki, Akureyri,
Gísli Bjarnason, bifvélavirki,
Borgarnesi, Samson Jóhannsson,
bifvélavirki, Reykjavík, og Har-
aldur Guðmundsson, neta-
gerðarmaður, Garðabæ.
Endurskoðendur voru kjörnir:
Björn Indriðason, bifvélavirki,
Reykjavík, Sævar Guðmundsson,
rennismiður, Reykjavík, og til
vara, Egill Þ. Jónsson, bifreiða-
smiður, Reykjavík.
í stjórn Lífeyrissjóðs málm- og
skipasmiða, en fyrir í stjórn er
Sigurgestur Guðjónsson: Aðal-
maður: Snorri Jónsson, járnsmið-
ur, Reykjavík, 1. varamaður:
Guðjón Jónsson, járnsmiður,
Reykjavík og 2. varamaður: Guð-
mundur Hilmarsson, bifvélavirki,
Kópavogi.
Endurskoðendur lífeyrissjóðs
var kosinn: Helgi Arnlaugsson,
skipasmiður, Reykjavík, og vara-
maður: Guðmundur S.M. Jónas-
son, vélvirki, Kópavogi.
Ragnar Arnalds, fjármálaráðherra:
Frumleg kosningabrella
Þorsteins Pálssonar

f!?ad 28.-29
hngar eH®'
f 700 tJam-
l700 *C'
h*rrSfóikgsá
^kkun tveggia

Oft eru kosningabrellur frum-
legar, en eina þá óvæntustu mátti
líta í laugardagsblaði Morgun-
blaðsins.
Eins og kunnugt er, hefur
Vinnuveitendasamband íslands
lengi verið styrkasta stoð Sjálf-
stæðisflokksins ásamt Morgun-
blaðinu. Þessi þrjú öfl hafa sam-
eiginlega og um áratuga skeið
staðið fast gegn hvers konar
kjarabótum í þágu láglaunafólks.
En nú liggur mikið við. Kosn-
ingar nálgast, og enn sem oft áð-
ur þarf að rugla dómgreind fólks.
Þess vegna hringir ritstjóri
Morgunblaðsins í Þorstein Páls-
son sl. föstudag og biður hann að
segja eitthvað fallegt og hjart-
næmt um Ragnar Arnalds, fjár-
málaráðherra Alþýðubandalags-
ins, svo að unnt sé að klína því á
Alþýðubandalagið í leiðara næsta
dag, að Vinnuveitendasambandið
sé bandamaður þess!!
Sl. föstudag átti blaðamaður
Morgunblaðsins langt viðtal við
mig um deiluna við hjúkrunar-
fræðinga. En þegar til átti að
taka féll það sem ég sagði ekki í
kramið hjá ritstjórum Morgun-
blaðsins. Ekkert af efni þessa við-
tals var því birt. Hins vegar
skýrði blaðamaðurinn mér frá
því, að ritstjórinn hefði ákveðið,
að í staðinn ætti að fá Þorstein
Pálsson til að gefa yfirlýsingar
um skoðanir mínar á launamál-
um. Hjúkrunardeilan sjálf skipti
blaðið bersýnilega litlu máli. Hitt
var augljóslega aðalatriðið,
hvernig nota mætti deiluna í
komandi kosningum.
Nú er það flestum kunnugt, að
Þorsteinn Pálsson er einn af for-
ystumönnum Sjálfstæðisflokks-
ins, sama gildir um flesta aðra
forystumenn Vinnuveitendasam-
bandsins, en kona Þorsteins er í
einu efsta sætinu á lista flokksins
hér í Reykjavík.
Það er því af óbilandi hollustu
við Flokkinn, að Þorsteinn Páls-
son lætur til leiðast í Morgun-
blaðinu sl. laugardag að nudda
sér opinberlega upp við Alþýðu-
bandalagið í von um neikvæð
áhrif á fylgi Alþýðubandalags-
manna.
Vissulega er ég samningsaðili
nú um stundir af hálfu skattborg-
ara þessa lands við nokkur þús-
und ríkisstarfsmenn. En jafn-
framt er ég ósammála Þorsteini
Pálssyni um grundvallaratriði ís-
lenskra kjaramála. Þar er vissu-
lega af mörgu að taka:
Launakjör læstlaunaða fólks-
ins verður að bæta, en gegn því
stendur Þorsteinn Pálsson eins
og klettur.
Hann og hans menn hafa alltaf
verið því fúsari til samninga,
þeim mun ofar sem komið er í
launastigann, en aftur á móti
þverastir við þá, sem lægst hafa
launin.
Vinnuveitendasambandið og
Þorsteinn Pálsson hafa til dæmis
barist gegn viðleitni núverandi
ríkisstjórnar til að tryggja lág-
launafólki hlutfallslega hærri
verðbætur en hálaunafólki. Sein-
ast gerðist þetta í samningunum
1980.
Verulegur tekju- og launamun-
ur í þjóðfélaginu er ófrávíkjan-
legur þáttur í stefnu Þorsteins
Pálssonar og annarra aftur-
haldsmanna. En stefna Alþýðu-
bandalagsins miðar að jöfnun
lífskjara og afnámi misréttis og
mismunar á kjörum fólks eftir
kynjum, stéttum eða búsetu.
Á þessu tvennu er reginmunur.
Við Þorsteinn kunnum að vera
sammála, hvað varðar hjúkrun-
arfræðinga, að rétt eftir að þeir
fengu talsvert meiri hækkun en
aðrir og rétt áður en farið er í
nýjar viðræður um kjarasamn-
ing, sem þegar hefur verið sagt
upp og rennur út 1. ágúst nk., sé
heldur lítið vit í sérstakri 10%
aukahækkun til hjúkrunarfræð-
inga — og síst af öllu í trássi við
lög og samninga um kjör opin-
berra starfsmanna.
En í grundvallaratriðum grein-
ir okkur á um stefnuna í kjara-
málum.
Stefna Alþýðubandalagsins er
að halda uppi óbreyttum kaup-
mætti launa og bæta kjör lág-
launafólks, þrátt fyrir erfiðar
ytri aðstæður og léleg viðskipta-
kjör. Stefna Þorsteins Pálssonar
er afnám verðlagsbóta á laun og
meðfylgjandi kjaraskerðing hjá
launafólki.
Fljótt myndi Sjálfstæöisflokk-
urinn visna, fjárhagslega og and-
lega, án faðmlags Vinnuveitenda-
sambandsins.
Á Alþýðubandalagið virkar
faðmur Vinnuveitendasambands-
ins eins og faðmlag kolkrabbans.
Ragnar Arnalds
Aths. ritstj.
ÞAÐ er rangt hjá Ragnari Arn-
alds, að ekkert hafi verið birt af
samtali hans og fréttamanns
Mbl., því að í lok fréttar um
hjúkrunarfræðinga í laugardags-
blaðinu var vitnað í samtal
fréttamanns Mbl. við ráðherrann
og kom afstaða hans greinilega
fram {blaðinu.
Hitt er rétt, að Mbl. spurði
Þorstein Pálsson, hvað hann vildi
segja um afstöðu Ragnars Arn-
alds til deilu hans við hjúkrunar-
fræðinga, enda var það harla
fréttnæmt, ekki sízt með tilliti til
þess, að formaður Vinnuveitenda-
sambandsins lýsti yfir samstöðu
með ráðherranum, en þau um-
mæli hafði Ragnar Arnalds við-
haft í Þjóðviljanum og voru þau í
sama dúr og fram kom í samtali
við Morgunblaðið. Fréttamaður
Mbl. bar undir fjármálaráðherra
hvað hann vildi helzt að yrði haft
eftir honum í Mbl. og var farið að
vilja hans. Samt segir ráðherr-
ann að ekkert hafi verið haft eftir
sér í Mbl.!!