Morgunblaðið - 20.07.1982, Blaðsíða 32
44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚLÍ 1982
Með
morgimkaffinu
(Irrdan bítt’ann!
Ast er..
.. .að gleðjast yfir
litlu.
TM Reo U.S Pat. Otf -all rights raservM)
•1982 Loe Angeies Timas Syndicate
229
HÖGNI HREKKVÍSI
\ N |
) ! 1
frXft i i
í ö íí t í 7M L..
mann grillar /
Allt landið eitt kjördæmi:
Sú skipun ein tryggir
jöfnun atkvæðisréttar
„Nú er vitað, að mun meira verk er að gæta hagsmuna stórs héraðs, t.d.
Austurlands, á Alþingi en lítils hverfis í höfuðborginni, þó að ibúatala sé hin
sama á báðum stöðum ..
Magni Guðmundsson, skrifar:
„Velvakandi.
Flokkarnir hafa fundið upp
nýtt „réttlætismár að berjast
fyrir. Það er svonefnd jöfnun at-
kvæðisréttar, sem miðar að því,
að sama tala atkvæða sé að baki
hverjum þingfulltrúa.
Nú er vitað, að mun meira
verk er að gæta hagsmuna stórs
héraðs, t.d. Austurlands, á Al-
þingi en lítils hverfis í höfuð-
borginni, þó að atkvæðatala sé
hin sama á báðum stöðum. Jöfn-
un atkvæðisréttar felur því í sér
talsvert óréttlæti gagnvart
dreifbýlinu — og rýrir að auki
áhrif þess á þingi. En sleppum
því í bili.
Mergurinn málsins er sá, að
þeir, sem vilja jöfnun atkvæðis-
réttar, hljóta að æskja þess, að
landið allt sé gert að einu kjör-
dæmi, því að sú skipan ein trygg-
ir jöfnun atkvæðisréttar að fullu
og til frambúðar. Ef svo er ekki,
er þeim ekki alvara, en þetta
„réttlætismál“ aðeins hræsni og
átylla til að ná fram öðrum
markmiðum.
Unnt er að jafna atkvæðisrétt-
inn um tíma með því að „færa
til“ þingfulltrúa, þ.e. fækka þeim
í dreifbýli og fjölga að sama
skapi í þéttbýliskjarnanum,
þannig að tala þingfulltrúa hald-
ist óbreytt. Það er verjanleg leið,
enda hefir hún engan óþarfa
kostnað í för með sér. Þing-
fulltrúar eru nægilega margir
fyrir — a.m.k. mun fleiri á íbúa-
tölu en þekkist í öðrum lýðræð-
isríkjum. Ýmsum finnst og nóg
um hinn óhóflega fjölda laga,
sem Alþingi útungar árlega.
Þriðja leiðin og sú versta er
einfaldlega að fjölga þingfull-
trúum í þéttbýlinu. Ef að líkum
lætur, er það sú leiðin, sem Al-
þingi kýs. Hún er til samkomu-
lags í þingheimi, sem hefir litla
eða enga skoðun á neinu, en sem-
ur um hvað eina.“
Þessir hringdu . . .
Þakkir fyrir
skjót viðbrögð
Hafnrirðingur hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Þú birt-
ir nokkrar línur frá mér í laug-
ardagsblaðinu, þar sem ég skor-
aði á vega- og gatnamálayfirvöld
að taka upp þann hátt að setja
hauspoka á umferðarljós, sem
ekki væru í notkun, í því skyni
að fólk yrði síður sljótt fyrir
þessum ljósum, þegar að því
kæmi að þau væru tengd. Nefndi
ég í þessu sambandi nýuppsett
ljós við gatnamót Hafnarfjarð-
arvegar og Vífilstaðavegar, þar
sem alvarlegt slys varð á sl. ári
skömmu eftir tengingu umferð-
arljósa. Þegar ég ók í vinnuna í
morgun veitti ég því athygli, að
hauspokar voru þarna komnir á
öll ljós sem ekki hafa verið tekin
í notkun, eða a.m.k. þar sem því
verður við komið með góðu móti.
Þetta kalla ég skjót viðbrögð við
réttmætri ábendingu og kem hér
með á framfæri þakklæti mínu.
Þá flódi alveg
út úr hjá mér
Sigríður hringdi og hafði eftir-
farandi að segja: — Mig langaði
svolítið til að nöldra. Ég er í hópi
þess gamla fólks sem saknar
þess að hafa ekki sjónvarp á
kvöldin. Það þýðir náttúrlega
ekki að tala um það eða deila við
dómarann. Hitt er annað, að mér
ofbýður oft, hvað okkur er boðið
upp á í útvarpinu, t.d. á sunnu-
dagskvöldið var (11. júlí). Fyrir
utan lögfræði er okkur gert að
sitja undir þriggja kortera löngu
viðtali við hljómsveitarfólk — og
það á ensku, nú eða slökkva á
tækinu, sem flestir hafa auðvit-
að gert. Er þetta ekki fyrir neð-
an allar hellur í sjónvarpslausu
landi? Það er öngvu líkara en
þeim sé það sársaukalaust, þótt
þorri hlustenda slökkvi á tækj-
um sínum, jafnvel þeir trygg-
ustu í þeirra hópi, og taki ein-
manaleikann framyfir hlustun.
Ég er gömul kona og kröfurnar
eru ekki yfirtakanlegar, trúi ég.
í sjónvarpinu held ég þó upp á
fréttirnar og veðrið, veit alltaf
að þá er óhætt að opna fyrir. Það
er gott fyrir þann sem er gamall
og býr einn. Fyrirgefðu, Velvak-
andi minn, en það flóði alveg út
úr hjá mér þetta sunnudags-
kvöld, en nú er ég búin að hella
úr skálum reiði minnar.
i