Morgunblaðið - 05.08.1982, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. ÁGÚST 1982
-------------------------------------
oftast bifreiðastjórunum að
kenna. Hvort það er rétt veit^ '
ekki. Rajjnar hefur alveg misskilið
hvað um er að ræða. Engum heil-
vita manni dettur í hug að mann-
laus bifhjól geri nokkrum mein.
Það sem um er að ræða er það,
að bifhjólastjórar eru, eins og ég
þegar hefi tekið fram, alveg óvarð-
ir þegar farartæki þeirra rekst á
eitthvað t.d. annað ökutæki, hver
svo sem kann að eiga sökina.
í þessu er hættan fyrst og
fremst fólgin auk þess, sem bif-
hjólin eru valtari en bifreiðar og
því hættara við að velta með fyrr-
greindum afleiðingum.
Samlíking Ragnars á innflutn-
ingsbanni bifhjóla og að skera nef
af sjúklingi við nefrennsli finnst
mér svo fráleit og óljós að ég ræði
hana ekki, þó að þetta kunni að
snerta sérgreina mína.
Eg endurtek það, sem ég tel
mestu máli skipta, en það er, að
það sé margfalt hættulegra að aka
bifhjóli en bifreið, hversu hæfir sem
stjórnendur eru.
Það sem ég nú hefi rætt um eru
hætturnar í venjulegri umferð, en
hvað er þá að segja um bifhjóla-
kappakstur!
Ég las um torfærukappakstur
Vélhjólaklúbbsins VÍK, í Morgun-
blaðinu 20. júlí sl. og segir þar að
keppendur hljóti ófáar byltur í
hita leiksins og að betra sé að vera
fótviss í kröppum beygjum og eru
þá, eftir myndum sem textanum
fylgja að dæma, fæturnir notaðir
til að verjast falli, en þó er þess
getið að margir hafi fallið í beygj-
unum.
Bifreiðakappakstur er talin ein
hættulegasta íþrótt, sem iðkuð er.
(Hér er ekki átt við kvartmílu-
keppni.)
Er bifhjólakappakstur á tor-
færubraut ekki ennþá hættulegri?
Ég vil eindregið ráða öllum frá
slíkri keppni vilji þeir halda lífi og
limum.
Á unglingsárunum átti ég sjálf-
ur bifhjól um tíma. Ekki slasaðist
ég þó beinlínis á því, en annað
nýrað losnaði í mér við aksturinn
á holóttum vegum. Það hefur
sjálfsagt hent fleiri.
Að lokum vil ég endurtaka
þakkir mínar til Ásmundar
Brekkan, starfsbróður míns, fyrir
að vekja athygli á hinum miklu
hættum bifhjólaaksturs
*
Itrekaður glæfraakstur dmkkinna hermanna:
Óku af brú ofan á
hraðlest og létust
Kielefeld, V-I»ý.skalandi, 3. ájfúst. AP.
TUTTUGU og eins árs gamall breskur
hermaður tók i leyfisleysi átta tonna
hervagn frá bækistöð sinni og ók hon-
um 16 km leið áður en hann var stöðv-
aður af lögreglunni og ákærður fyrir
ölvun við akstur.
Atvik þetta gerðist aðeins einum
degi eftir að tveir breskir hermenn
höfðu látið lífið er þeir óku 15 tonna
brynvörðum hervagni fram af brú
og ofaná hraðlest. Slösuðust 23 við
uppátækið. Á breski herinn yfir
höfði sér skaðabótakröfur upp á
tvær milljónir þýskra marka.
Ólíkt fyrri atvikum varð ekkert
tjón í Bielefeld þar sem lögreglunni
tókst að króa vagninn af og beina
honum inn í blindgötu.
Sjö sýna
í
Norræna
húsinu
Myndlist
Ómar Stefínason (f. 1960): Leiðtogi, 1982, olía á striga.
Sjö nýliðar í myndlist hafa
efnt til sýningar í Norræna hús-
inu. Hér mun á ferð hópur nem-
enda úr Handíða- og myndlista-
skólanum, útskrifaður á nýliðnu
vori, og má vel vera, að hér sé
kominn hluti hinnar umdeildu
Nýlistadeildar, sem oft kom við
sögu á síðasta ári. Ef svo er,
verður að teljast forvitnilegt að
skoða þau verk, sem þessi hópur
hefur til málanna að leggja.
Þarna kennir margra grasa.
Þarna má sjá blandaða tækni,
oliuliti og guache á lakalérefti og
maskínupappír og auðvitað kem-
ur ljósmyndin líka við sögu. Allt
virðist leyfilegt í tæknibrögðum,
og allir, sem á þessari sýningu
eiga verk, virðast meira og
minna miða framleiðslu sína við
„frelsið". Þetta fólk hefur enga
minnimáttarkennd og lætur
vaða á súðum um myndbyggingu
og litameðferð. Mörg þessara
verka verða því lítt aðgengileg
og ádeilukenndar hugdettur
sumra höfundanna nokkuð ein-
kennilegar og erfitt að flokka
þær undir myndlist.
Þessari sýningu fylgir
myndskreytt skrá með formála
eftir Árna Ingólfsson, og vísa ég
í þau skrif fyrir þá, sem áhuga
hafa. Því miður er þó erfitt að
botna í sumum þeim leiðbeining-
um til skilnings á verkunum,
sem þar er á ferð, og skal ekki
fjölyrt um það. Allt er þetta
einnig á enskri tungu, og vera
má, að það geti orðið einhverjum
til skilningsauka.
Sýnendur eru nokkuð misjafnt
á veg komnir og í eðli sínu ólíkar
Valtýr Pétursson
manngerðir, ef dæma má eftir
verkum þeirra. Þorlákur Krist-
insson á þarna 4 myndir, Daði
Guðbjhrtsson 7. Ómar Stefáns-
son heillast af súrrealisma,
Kristján Steingrímur á tíu verk
á sýningunni. Ragna Her-
mannsdóttir er elzt í þessum hóp
og sýnir málaðar Ijósmyndir.
Tumi Magnússon á 6 verk á
veggjum og Pétur Magnússon
þrjú.
Þessi hópur á sama og ekkert
sameiginlegt með svokallaðri
koncept-list, en hefur tekið upp
aöferðir nýbylgjumanna, sem
hafa tekið upp notkun pensils
við myndgerð, en eins og ástand-
ið var orðið, var slíkt talið úrelt
um tíma. Hver veit nema farið
sé að rofa til í myndlist og menn
fari að gera greinarmun á góðri
list og vondri aftur. Ekki vil ég
samt neinu spá um gott og vont,
enda vafasöm flokkun. En ég
óska þessu fólki til hamingju
með framtak sitt, og við sjáum
hvað setur.
Allt sem hugur
þinn girnist
íi 11'
■ 1111 i i í i * * Á\V .
'\
m ÞARFT EKKI AÐ FARA ANNAÐ I jVi\ l)S MOi\ iisti
W ii J okkar pakkar og sendir
ffiiM m i m tf A w m m i «11 hvert á land sem er.
If II \[y Ait iv A H fi «■ Ta T nl 1 síma 91-81410 fœröu
«1 y i) IIOII flí Afl U Ai ll 1 ii upplýsingar um verð,
BÍLDSHÖFÐA 90.110 RFYKJAVlK ð nn flidm gœði og afborgunarkjör.
av * i iv niwf i’vyw?ul vith vy QItIv /