Morgunblaðið - 10.08.1982, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. ÁGÚST 1982
Æskulýðsmót aðventista í Grímsey:
Aflgjafi and-
legs lífs
Fyrir skömmu fór 56 manna
hópur úr æskulýðssambandi
sjöunda dags aðventista á mót
sem var haidið úti í Grímsey. Upp-
haflega var ætlunin sú, að mótið
yrði á Grænlandi, en horfið var
frá því vegna kostnaðarins. Að
sögn Jóns H. Jónssonar prests' hjá
Aðventkirkjunni og æskulýðsleið-
toga, þá heppnaðist mótið afar vel.
Gott veður var allan tímann. Það
var synt í Atlantshafinu og
Norður-íshafi. Þótt sjórinn hefði
verið svalur, þá var heitt, þegar
upp var komið. Sólin vermdi menn
og þúrrkaði þá skjótt. Jón var
spurður að því hvers vegna Gríms-
ey hefði verið valin.
— Það runnu tvær grímur á
marga, þegar Grímsey var nefnd.
En þegar frá leið, þá fóru krakk-
arnir að hlakka til. Enginn þeirra
hafði komið þangað áður, og það,
sem er ókunnugt, er ævinlega
spennandi. Endirinn varð sá, að 56
urðu þau sem fóru, og sögðu
Grímseyingar, að það kæmi ekki
oft fyrir að svo stór hópur kæmi
þangað í einu. Við flugum fyrst til
Akureyrar og þaðan með Flugfé-
lagi Norðurlands í 3 ferðum, þar
sem það varð að selflytja okkur
vegna fjöldans. En helzta ástæðan
fyrir því að Grímsey varð fyrir
valinu var sú, að þessi ferð átti að
vera landkönnun m.a. Líka var
þetta fjarri annarri byggð og
þarna var því kjörið tækifæri til
þess að kenna krökkunum ætt-
jarðarlög og ættjarðarsöngva.
Æskan er ekki í tengslum við
ættjarðarsöngva, og því gott að
nota svona ferðir og staði til þess
að það verði betur inni í vitund
þeirra.
Hvaðan voru krakkarnir af land-
inu?
— Þau voru úr Reykjavík, Vest-
mannaeyjum, Suðurnesjum, nokk-
ur af Norðurlandi og Suðurlandi.
Við rekum æskulýðsstarf á þess-
um stöðum og þaðan komu krakk-
arnir.
Hvernig var í Grímsey?
— Það er gerlegt að róma sem
mest má. Fyrirgreiðsla hjá heima-
mönnum var góð, einnig hjá
Drangi þegar þeir sigldu hringinn
í kringum eyjuna og hjá flugfélög-
unum einnig. Mótið var haldið í
félagsheimilinu í Grímsey. Heitir
það Múli og gistum við í svefn-
pokaplássum og á tjaldstæðum í
kringum það.
Krakkarnir sögðu að Grímsey
væri svo ofsalega mjúk. Það væri
svo gott að detta í eyjunni, það
væri engin hætta að detta. Enda
er fuglamergðin svo mikil, að skit-
urinn er góður áburður á landið,
mikill mosi á eyjunni og sinuflóki.
Þið vorið með erlendan gest?
— Já, Dalbert Elías ræðumaður
frá Irlandi, Belfast. Er hann
prestur á Irlandi og æskulýðsleið-
togi þar. Hann var mjög hrífandi
og náði vel til krakkanna. Einn
bezti æskulýðsleiðtogi, sem komið
hefur til landsins. Hann gat ein-
hvern veginn stillt sig svo vel inná
bylgjulengd krakkanna. Hann
notaði frásagnir og staðreyndir úr
lífinu með krökkum frá írlandi.
Það sem hann hafði upplifað og úr
starfi sínu sem æskulýðsleiðtogi.
Einkunnarorð sín hafði hann á
mótinu „aflgjafi andlegs lífs“. Það
var hann svo sannarlega. Hann
tók þátt í knattspyrnunni og leikj-
um.
Æskulýðshópurinn fyrir utan samkomuhús þeirra Grímseyinga, Múla.
Á leiðinni í land um borð í Drangi var dragspilið tekið fram og sungið i fullu. Enda sjálfsagt að nota tímann og lofa
Guð fyrir þetta velheppnaða móL
Kristur kemur aftur
Jón H. Jónsson og Dalbert Elías, prestur aðventista I Belfast i írlandi
og æskulýðsleiðtogi.
Á mótinu í Grímsey var prestur
frá Belfast á írlandi, Dalbert Elías
að nafni. Var hann fyrst spurður
um hugmynd sína, hvað Grimsey
væri, áður en hann kom þangað?
— Ég hélt að við ættum að
fara alla leið til Norðurpólsins
og þarna hlyti að vera mjög kalt.
En þarna var þvert á móti mikill
hiti og gott veður.
Fólkinu gleymi ég aldrei. Það
var svo hlýlegt og vingjarnlegt í
viðmóti. Á síðustu samkomunni,
sem við héldum, buðum við öll-
um eyjarskeggjum til' okkar.
Þeir tóku þátt í samkomunni,
sungu og upplifðu helgihaldið.
Eftir samkomuna, þá kom
oddvitinn til mín og faðmaði mig
að sér til að þakka mér fyrir
samkomuna. Og ekki nóg með
það, heldur kyssti mig líka.
Svona elskulegheitum hefi ég
ekki kynnzt áður. Þetta var al-
veg eins og á postulatímanum,
þegar menn heilsuðust með
kærleikskossi. Enda hvetur post-
ulinn okkur til þess. Þessu
gleymi ég seint.
— En hvernig kom eyjan þér fyrir
sjónir?
— Mér þótti undarlegast þegar
krían renndi sér niður að mér og
goggaði í kollinn á mér, og allur
þessi fjöldi af fuglum sem var í
eyjunni.
— Voru krakkarnir á mótinu á
einhvern hátt frábrugðnir þeim
unglingum sem þú þekkir frá ír-
landi?
— Ég held að þau íslenzku séu
sjálfstæðari, jafnvel örlítið full-
orðinslegri og vita því vel hvað
þau vilja.
— Hvað eruð þið mörg í Belfast
sem tilheyrið aðventistum?
— Við erum um 120 þar, en
um 350 á írlandi öllu. Álíka
mörg og á Islandi.
— Er erfitt að starfa í Belfast?
— Við erum ópólitísk og erum
ekkert að vasast í því, sem er að
gerast á pólitíska vettvanginum.
En við höfum átt erfiða tíma,
þar sem okkur hefur verið gert
erfiðara að starfa undir þessum
sífelldu átökum. Okkar fólk hef-
ur ekki síður en aðrir orðið fyrir
sprengjuárás, gömul hjón Ientu í
kúlnaregni og komust naumlega
undan o.s.frv.
— Þorir fólk ekki að koma í
kirkju vegna þessa?
— Félagarnir eru dreifðir
víða um borgina. Þeir eru
hræddir við að koma á samkom-
ur á kvöldin og gera það helzt
ekki. En um helgar, þá reynum
við að fara burtu úr borginni á
einhvern stað úti á landi og
reynum að vera á rólegum stað.
Jafnvel þá reyna hinir safnaðar-
félagarnir úti á landi að koma og
dvelja með okkur á þessum
helgarsamverum.
Hefði aldrei verið
spurður svona af blaða-
manni í Bretlandi
— Nú var yfirskrift mótsins í
Grímsey „aflgjafi andlegs lífs“.
Hvernig geta unglingar fundið
kraft Heilags Anda á móti sem
þessu?
— Hvers vegna spyrðu að
þessu?
— Er nokkuð óeðlilegt við það?
Þú ert prestur og ættir að geta
frætt mig um það. Sérstaklega þar
sem þú varst ræðumaður mótsins
og fjallaðir um þetta.
— En ég er svo hissa á því að
blaðamaður spyrji mig að þessu.
Úti í Bretlandi hefði ég aldrei
verið spurður svona, þar sem
þetta þykir ekkert fréttnæmt.
Heldur er reynt að fá fram ein-
hverjar hasarlýsingar á því sem
er að gerast í Belfast. Blöð eru
ekkert að spyrja um kraft Heil-
ags Anda eða Guð almennt og
yfirleitt, jafnvel þótt ég sé prest-
ur og ætti að vita aðeins um
þetta, eða gæti svarað einhverju.
Þess vegna er ég hissa á þessari
spurningu þinni, en jafnframt
ánægður með það að geta vitnað
í dagblaði í svari mínu, þar sem
venjulégast eru menn alls ekki
spurðir á þennan hátt. Er þetta
venjulegt á Islandi, að spurt sé
svona í blaðaviðtali?
— Nei. Það er nú rétt hjá þér,
að hér í dagblöðunum er að öllu
jöfnu ekki heidur spurt svona. En
þar sem ég er guðfræðinemi og
vinn hér í afleysingum á Mbl. í
sumar, þá vil ég nota hvert tæki-
færi til þess að koma Drottni aö i
viðfangsefni mínu hér á blaðinu og
þetta viðtal er kjörið til þess.
— Svo ég svari nú spurningu
þinni, þá upplifa menn kraft
Heilags Anda með því að vera í
samfélagi við Krist. Með því að
rannsaka líf hans og finna þann
veg sem er í tengslum við boð-
skap hans.
— En er þessi vegur ekki ákaf-
lega vandrataður unglingum?
— Vissulega. Það eru svo
mörg tilboð, sem óhörðnuðum
unglingi eru gerð, að viðmiðunin
er oft engin. En ef Kristur er
hafður sem mælikvarði, þá ættu
menn að sjá, hversu auðvelt er
að fylgja leiðtoganum. En það er
svo margt, sem afvegaleiðir
unglinginn. T.d. söngleikurinn
„Jesus Christ Superstar". Þar
var fagnaðarerindinu umturnað.
Kristur átti að vera á fylleríi
með lærisveinunum, legið með
gleðikonum og engin upprisa.
Þannig geta fjölmiðlar verið
djöfullegir, þar sem þeir gefa
falska mynd af Kristi, aðra held-
ur en guðspjöllin gefa af honum.
Með þessu er ég ekki að segja, að
tónlistin sem slík sé vond. Held-
ur hitt að innihald textanna
dregur menn fjær Guði en ella
■
væri. I textunum er ævinlega
fólginn viss boðskapur og von-
andi að krakkarnir og allir reyni
að hneigjast að hinu jákvæða.
— Hvaða erfiðleika eiga krakk-
ar helzt við að glíma?
— Þau eru oft rugluð í þess-
um heimi, þar sem viðmiðunina
vantar hjá þeim. En ef þau
hleypa krafti Heilags Anda að,
þá er hann það afl og sú upp-
spretta sem gerir allt þetta líf
hér á jörðunni lífvænlegt með
Kristi. Ég þekki ekki aflið fyrr
en í trúnni á Krist. Þegar ein-
hver gengur Kristi á hönd þá
breytist líf hans og viðkomandi
finnur þennan kraft.
— Hvaða ráð gefur þú ungling-
um helzt?
— Að endurmeta guðspjallið
um Krist, sem menn koma með
fordóma að í upphafi og hefur
verið rifið niður í svaðið. Lesa
Biblíuna í gegnum bæn. Lesa orð
Guðs og finna Heilagan Anda.
Persónulega finnst mér ég lifi
auðugasta lífi sem gerlegt er að
lifa í þessum heimi. Með því að
fylgja Kristi, þá er unnt að ná
þessu markmiði.
— Þú trúir á endurkomu
Krists?
— Já. Ég trúi á að endurkom-
an verði. Það er brýn nauðsyn,
að menn gangi út frá því, að
Kristur komi bráðlega aftur. Ég
vil hvetja fólk til þess, að það
vitni um það með lífi sínu, að
Kristur komi aftur og endalokin
verði. Þá verður engin Belfast til
lengur, ekkert hatur, enginn
misskilningur, ofbeldi, djöful-
skapur. Þá rennur upp nýr him-
inn og ný jörð.
- PÞ