Morgunblaðið - 17.02.1983, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1983
^GALARR>
*j. klsA. ' RtykJaTfk. laueardaKlnn hf 188$ | JT ár.

'ÁxL^U'dl (l/hují
UOA Iuimu. jjl‘1 ibdl/uu. ‘■juUM-^lU.
Xluu im tn)tluUuA ja /i júrtUI
, / J&j W / kAMJ>iUÍMu* v*.tt '
A. JíMuIÁaL vjö ÍOi UtVt Ml
Pf1*4 H&UbUM. (ttUAAAs toAp-iiaw
JU /Cau4« </tt'i Ti/tun *n*Xit a)
J/lýlUU 0.1 ' Ulú. fok íilú
tlíUUA Uua et
(Kl/bln (iuh
! . CtAc
DVALINN.
/ tíad. | IUiý*javi4»*t**óía «£——
Jrt/0
/>Slv(VljV b( 'fcatrdukvu***\
\ 4v HímÁ (n mJttui iry<-
Mu
triUiti/ ,*t L/d Lutum*
“~dzr
Tt^
7/^iSrJ:
m. mi ffcfAOtirm) rU.ms
* rrr ^
:hxr±fSír'cX:.
yfn cvf- IfiJitr fH- f tK
cJJíi
3
u}/íc/tAAM
a^HAs '+jr*~u
inÁturH A«/ a.*^U( Ar»*<
/UtLauí. , *» ,*J»i
,y™4X.^; J c.jf.
j,,,\ f*,' yM- f"~,
1 /Sl(t))(/tt\.
■)
JoM ///j j (Í«W,.,'L,J)f< 1 /M7
L:£~y* .//. /Jtarn/tkttc
‘f
J/J x7- t*"/'
»£"•« «>»
*//•'’a7~/~
«/ /✓
"' ý-
- r aV>~r^
iX Z-J.SLS—
/n/i'... 'f" ‘T'/’"
BlaAahausar FramtíAarblaðanna,(íalars, Dvalins og
Vöðubrands.
Framtíðarfundur í T-stofu árið 1944. Asmundur Sigurjónsson í pontu.
um fyrir Framtíðina og fólst í
þeim m.a. að listakosningar yrðu
lagðar niður og teknar upp einsta-
klingskosningar. Þetta fékkst
samþykkt og olli þáttaskilum.
1955 fara svo fram fyrstu kosn-
ingar með þessum hætti. Var ég
kosinn forseti og með mér í stjórn
þeir Ragnar Arnalds og Höskuld-
ur Jórisson en þeir stýra nú fjár-
málum þjóðarinnar. Við tókum við
stjórninni eitt fallegt kvöld í apríl
og héldum upp á það með því að
sjá Marlene í Bláa englinum í
Trípólíbíói það kvöld.
Starfsemi Framtíðarinnar var
friðsamleg þetta ár og var aukið
við fjölbreytnina með því að koma
á skákkeppnum, efna til spila-
kvölda og hafa suma málfundi
með nýju sniði, en það var til
dæmis með kappræðum tveggja
félaga um ákveðið efni. Á þessum
árum voru stofnuð tvö ný félög í
skólanum, bókmenntafélagið
Bragi og myndlistarfélagið Bald-
ur. Þá var árshátið haldin að
venju. Var þar meðal annars lesið
upp úr Huldu, ljóðabók Framtíð-
arinnar. Vöktu þar sérstaka at-
hygli ljóð Sigurkarls Stefánssonar
stærðfræðikennara enda var þar
allt annað tungutak en í matemat-
íkinni. Hljómlistarmenn voru í
verkfalli á sama tíma svo dansa
varð eftir segulbandi og við al-
mennan söng. Varð þetta til þess
að mikið græddist á hátíðinni og
voru peningarnir m.a. notaðir til
að veita verðlaun fyrir félags-
merki en um það efndum við til
samkeppni. Gylfi Baldursson sigr-
aði og er merki hans enn notað.
Félagslífið var mér mikill skóli,
ekki síst starfið í Herranótt en ég
fékk að vera þar með þau ár sem
ég var í skólanum. Þar voru þá
margir góðir leikarar og má til
dæmis nefna Gísia Alfreðsson,
Erling Gíslason og Brynju Bene-
diktsdóttur. Þá var Guðrún
Helgadóttir seinna alþingismaður
góð ieikkona en hinsvegar var Val-
ur Oústafsson okkar besti skóla-
leikari.
Nemenduni fjölgar
um helming
Á fyrri hluta sjöunda áratugar-
ir.s fjölgaði nemendum Mennta-
skólans ört. Haustið 1959 voru
nemendur 574 en haustið 1965
voru þeir orðnir 1037. Forystu-
menn Framtíðarinnar mættu
þessari fjölgun með stóraukinni
starfsemi og störfuðu innan henn-
ar klúbbar eins og ljósmynda-
klúbbur, jassklúbbur, esperantó-
klúbbur og eðlisfræðiklúbbur.
Vigfús Ásgeirsson sem var forseti
félagsins 1966 segir um það tíma-
bil: „Ég var meðstjórnandi í félag-
inu árið 1965, þá var Ármann
Sveinsson forseti. Hann var mikill
baráttu- og framkvæmdamaður
og var það ár hið umsvifamesta í
sögu félagsins. Var fjöldi félaga
um 90% nemenda skólans og
munu félagar aldrei hafa verið
fleiri. Einna mest umsvif voru í
útgáfustarfsemi og voru gefin út
ýmis rit um fundarsköp, ræðu-
mennsku og fleira. Þá var ráðist í
að gefa út skólaljóð og ritgerðir
nemenda. Þessi síjórn gaf gott
fordæmi og varð til að fleyta
starfinu áfram af krafti næstu ár
á eftir.“
Á árunum 1968—’72 verða
nokkrar sviptingar í Menntaskól-
anum í Reykjavík eins og víðar
meðal ungs fólks. Áhugi var vax-
andi á þjóðfélags- og stjórnmálum
og ýmsar breytingar á ferðinni. f
Framtíðinni kom tvisvar til þess
að kosnir stjórnarmenn sögðu af
sér, þar á meðal forseti, á miðjum
vetri 1971-72.
Olíklegustu
mál aö þrætuefni
Gunnar Steinn Pálsson, nú
framkvæmdastjóri Auglýsinga-
þjónustunnar, segir frá þessum
atburðum: „Það að ég varð forseti
kom þannig til að kosningar fara
fram vorið áður en ég byrja í skól-
anum, en einhver stjórnarmanna
segir af sér um haustið og við bus-
ar ákveðum að bjóða fram. Það
var hlegið óspart að okkur, en þeg-
ar ljóst var að við myndum gera
alvöru úr þessu og smala var mál-
ið litið alvarlegri augum. Það þótti
ótækt að hleypa busa í stjórn svo
virðulegs félags. Ég er þarna kos-
inn í stjórn samt sem áður og árið
eftir læt ég kné fylgja kviði og gef
kost á mér í ritarastarfið. Það ár
var Þórður Jónsson forseti Fram-
tíðarinnar.
Á miðjum vetri gerist það að á
málfundi um NATO er ákveðið að
hafa skriflega atkvæðagreiðslu og
í stundarbrjálæði tekur Þórður
upp á því að falsa upplag af at-
kvæðum. Þetta kemst upp og hann
var svo heiðarlegur að hann sté í
pontu, játaði glæpinn og sagði af
sér. Þannig atvikaðist það að ég
var þarna kosinn forseti á miðjum
vetri og gegndi því embætti það
sem eftir var skólaárs. Eftir að
hafa brunað í gegnum ýmsar stöð-
ur í Framtíðinni á þessum tveim
fyrstu árum mínum í skólanum
hætti ég og var það gert af tilliti
við lærifeður mína sem óskuðu
þess eindregið að ég færi að snúa
mér að náminu. I Framtíðinni
urðu ólíklegustu mál að þrætuefni,
formlegheitin voru gífurleg og allt
gekk í gömlum hefðum. Þá var
mikið þras um fundarsköp og lá
við nærri að menn þyrftu að segja
af sér ef þeir báru tillögur upp í
rangri röð.
Einu sinni var haldinn stór
fundur til að bera á mig vítur og
var ástæðan sú að ég hafði boðið
kennara vindil. Þótti það alvarlegt
mál, ég sagði þó ekki af mér og
endaði fundurinn með slagsmálum
á sal.
Þessi afskipti mín af félagsmál-
um urðu mér notadrýgst af öllu
því sem ég lærði í menntaskóla, og
lagði ég þarna grunninn að öllu
því sem á eftir hefur komið.
Framtíðin er mikið í sviðsljós-
inu vegna þess að hún heldur allri
umræðu vakandi í skólanum. Ég
vona því að þeir sem eiga eftir að
feta í fótspor okkar hundrað for-
seta haldi merkinu hátt á lofti og
haldi umræðunni í gangi með öll-
um sínum yndislegu útúrsnúning-
um og formlegheitum."
Stúlkur sýna
Útilegumennina
Árið 1973 átti Framtíðin 90 ára
afmæli og hélt hún þá í annað sinn
hátíðarsýningu á Útilegumönnum
Matthíasar Jochumssonar. Sýn-
ingin var sérstæð að því leyti að
stúlkur fóru með öll hlutverkin. í
leikskrá voru rifjuð upp ummæli
Matthíasar um leikrit sitt, en
hann sagði í bréfi 1962 en þá var
hann í fimmta bekk: „Ég bjó til
eða sullaði saman eða skrúfaði
saman leikriti í jólafríinu. Það
heitir Útilegumennirnir og er f
fjórum þáttum með ljóðmælarusli
hér og þar.“
Samantekt:
María Ellingsen
stórútsölunni lýkur ahádegi
laugandag
Vöruverö er ótrúlega lágt!
Símipóstverslunarer30980
OpiÖ i Skeifunni til kl. 8 i kvöld.
UAriTATTD Skeifunni 15
nAuIiAU 1 Reykjavík