Morgunblaðið - 17.02.1983, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1983
Blaðburöarfólk
óskast!
Of veikburða fyrir
okkar aðstæður
Pomagalsky-lyftuna töldu bæði
verkfræðingarnir og fulltrúar Blá-
fjallastjórnar ekki koma til greina.
Hún væri á ýmsan hátt of veik fyrir
aðstæður í Bláfjöllum, enda bauð
fyrirtækið lyftu sem það nefnir
„Junior" og raunar höfum við af því
fregnir að þetta fyrirtæki framleiði
sterkari, vandaðri og þá dýrari lyft-
ur. En að sjálfsögðu varð að bera
saman þær lyftur sem boðnar voru
skv. reglum og siðfræði við útboð.
Enda voru tilboðin nægilega sund-
urgreind og skýr. Mótorinn í Poma-
galsky-lyftunni er til dæmis að upp-
settu afli 55 kw, sá minnsti af þeim
sem boðnir voru. Þegar sagt er að
svona veikur mótor muni duga, því
stólarnir Of annað í lyftunni sé svo
léttbyggt, þá er því til að svara að
við erum einmitt ekki hrifin af ör-
yggisástæðum af léttavigtarhlutum
í þeim veðurham, sem við þekkjum
svo vel í Bláfjöllunum. Tala turna í
tilboðinu er 7 á móti 9 í Doppel-
mayer-lyftunni og okkur þótti hafið
nokkuð langt milli staura. Hitt
franska fyrirtækið, Montanz, sem
bauð svipaðan strekkibúnað og er í
lyftunni sem valin var, tók sérstak-
lega fram að það teldi þann búnað
sem Pomagalsky bauð ekki nægilega
góðan við íslenzkar aðstæður, hvað
svo sem til er í því. Við vorum ekki
ánægð með rúllurnar, en sá útbún-
aður er sérstakt íslenzkt vandamál
hér vegna ísingar. Húsið sem boðið
var lítur ágætlega út, en við töldum
hæpið að það og klæðningin þyldi
óbreytt íslenzkan veðurham. Margt
fleira mætti telja. Þetta er sjálfsagt
góð lyfta þar sem hún á við, en að
mati fagmanna hér og okkar i
stjórninni voru of margir þættir
veikir til að við teldum hana geta
hentað okkar aðstæðum í Bláfjöll-
um. Og öll þekkjum við og starfsfólk
skíðasvæðisins nú nokkuð til að-
stæðna, en að sjálfsögðu voru Stef-
án Kristjánsson, íþróttafulltrúi og
Þorsteinn Hjaltason með í ráðum.
Lyfta sem kostar
I, 4 millj. í allt
Niðurstaðan varð semsagt sú að
best hentaði okkur ein af fjórum
lyftum, sem Doppelmayer-fyrirtæk-
ið bauð okkur. Lyfta sem flytur yfir
1200 manns á klst., en Pomagalsky-
lyftan var mun afkastaminni. Eftir
síðustu gengisfellingu stendur verð
á uppsettri og fullfrágenginni lyftu í
II, 6 milljónum króna, sem greiðist á
tveimur árum og skiptist kostnaður
á 7 sveitarfélög, auk þess sem lög-
boðinn hluti kemur úr íþróttasjóði.
Þegar eitt skiðafélag kveinkar sér
ekki undan verðinu og finnst það
þess virði að fá vandaða og örugga
gripi, held ég að skíðafólk í sveitar-
félögunum sjö geri þá kröfu að
þarna sé ekki sparað á kostnað t.d.
öryggis. Sú lyfta sem næst kom til
greina hefði orðið 5% ódýrari, en þá
kemur á móti að Bláfjallafólkvang-
ur á aðra svipaða lyftu með jafn-
sverum vírum, svo að hægt er að
nota sömu hjól, stóla og alla vara-
hluti í báðar saman, auk þess sem
reynslan af þessari og hinum líklega
um 20 lyftunum frá fyrirtækinu er
mjög góð við íslenzkar aðstæður og
veður.
Að lokum. Að sjálfsögðu tökum
við ekki boði eins söluaðilans um
utanferð á skíðastað, eins og Philip
Moreau virðist vera að impra á. Ef
þörf hefði krafið hefði að sjálfsögðu
verið sendur á okkar vegum maður
með sérþekkingu á lyftum til að at-
huga ákveðna hluti. Önnur viðskipti
við ísland almennt eða boðuð
minnkandi viðskipti koma að sjálf-
sögðu ekki inn í skíðalyftukaup
Bláfjallastjórnar.
Þegar 12 fyrirtæki bjóða dýra
vöru í samkeppni verða að sjálf-
sögðu 11 óánægð með að fá ekki söl-
una. Einn er ánægður. Mesta furða
hve vel 10 hafa borið sig, við höfum
ekki heyrt í þeim.
Úthverfi
Hjallavegur
Austurbær
Freyjugata 28—49.
fttfttlplSI
Vandað val á
skíðalyftu —
Söluaðila svarað
eftir Elínu Pálmadóttur,
formann
Bl áfjallaatjórnar
Það er mikið vandaverk að velja
skíðalyftu úr tilboðum frá 12 framleið-
endum um allan heim, sem bjóða sum-
ir upp í sex valkosti. Og enn meira
þarf að vanda það val, þegar ekki er
um að ræða dráttarlvftu þar sem
skíðafólk stendur lostum fótum í
snjónum, heldur stólalyftu þar sem
notendur svífa í allt að 10 m hæð og
hún á að auki að notast f íslenzkri
vetrarveðráttu. Ég fullyrði og mun
finna þeim orðum stað, að ákaflega
vel var unnið og vandað til vals á
stólalyftu þeirri, sem nú er verið að
kaupa til uppsetningar í Bláfjöllum á
næsta sumri.
Það er eðlilegt að söluaðilar mæli
af miklum krafti með dýrri vöru,
sem þeir eru að bjóða. Það gerir
kunningi minn Monsieur Moreau,
verzlunarfulltrúi, en tvær franskar
lyftur voru meðal sölutilboðanna,
enda hans starf að koma frönskum
vörum inn á íslenzkan markað.
(Frakkar reka hér sérstaka við-
skiptaskrifstofu með verslunar-
fulltrúa annars staðar en í sendiráð-
inui. En kappið gengur nokkuð
langt þegar fulíyrt er í blöðum, þeg-
ar kaupendur telja sér ekki hag í að
kaupa aðra hvora frönsku lyftuna
að það sé bara vegna þess að ís-
lenzku verkfræðingunum þyki þægi-
legra að velja þá lyftu sem þeir
þekktu og til er hér á landi. Og gefið
í skyn að allur sá stóri hópur, sem
að valinu stóð, sé bara að sóa því fé
sem þcim er trúað fyrir. Ekki efa ég
að Pomagalsky-fyrirtækið franska
sé ágætt fyrirtæki. En ekki gátum
við nú valið skíðalyftu eftir frægð
fyrirtækisins eða af því að einhver
íslenzkur hestamaður varð svo upp-
numinn yfir að stórmenni á borð við
sjálfan Pomagalsky kom til landsins
eða þá til þess að flugfélög og hótel
gætu grætt á því að fulltrúar fyrir-
tækisins mundu þá koma til lands-
ins, en það virðist Moreau telja inn-
legg í málið. Af þessu tilefni tel ég
nauðsynlegt að upplýsa hvernig
staðið var að valinu eftir að útboðs-
frestur var útrunninn og opnuð til-
boðin frá fyrirtækjunum 12, með
öllum valkostunum.
Verkfræðingar báru
saman öll atriðin
Næstu vikur unnu þeir verkfræð-
ingarnir Stefán Hermannsson frá
Reykjavíkurborg og Stefán Örn
Stefánsson, vélaverkfræðingur, að
því að bera saman þessi flóknu til-
boð, sem ekki var hlaupið að. Svo
ólík voru þau og misjafnt hvað var
innifalið í boðinu. Eftir að hafa far-
ið ofan í hvert atriði, settu þeir upp
töflu okkur hinum til hægðarauka,
þar sem bera mátti saman auk verðs
í ísleri/.kum krónum afköst, hraða og
hraðabreytingar, bilið milli stóla, og
stólafjölda, afl, vira, rúllur og rúllu-
fjölda, varaafl, lyftuhús o.fl. Eftir
að hafa farið með þeim yfir kosti og
lesti hverrar lyftu, skipaði stjórn
Bláfjallafólkvangs úr sínum hópi
þrjá fulltrúa til að fara enn betur
með þeim ofan í saumana á þessu,
þá Olaf Nilsson, endurskoðanda,
Guðmund Bjornsson, mælingaverk-
fræðing og Kristmund Halldórsson,
deildarstjóra, sem allir eru vanir
skíðamenn. Þekkja skiðalyftur hér-
lendis og erlendis, enda hafa þeir
allir fyrir ekki alllöngu staðið í að
velja skíðalyftur frá sumum þessara
sömu fyrirtækja fyrir skíðafélög sín
og í Bláfjöllin. Þá voru teknar út
þær lyftur sem til greina gátu kom-
ið, franska Pomagalsky-lyftan enn
þar með vegna þess hve ódýr hún
var. Enn var farið yfir kosti og lesti
í stjórninni í öllum liðum. Voru allir
sammála, verkfræðingar og stjórn-
arfólk, um að taka bæri eina stóla-
lyftuna frá Doppelmayer-fyrirtæk-
inu, ekki þó þá ódýrustu frá þeim.
Það féllst Innkaupastofnun Reykja-
víkurborgar á, eftir að málið var þar
kynnt. Einnig meirihluti borgar-
stjórnar Reykjavíkur. Auk Davíðs
Oddssonar og flestra sjálfstæð-
ismanna Kristján Benediktsson og
Sigurjón Pétursson, svo fólk haldi
ekki að valið hafi verið eftir flokks-
línum.
000
000
PLUS
IHJ
0
0
aCATERPILLAR
SALA S ÞJÓNUSTA
Caterpillar, Cat ogCBeru skrásett vörumerki
Til sölu
Caterpillar 966 C hjólaskófla árg. 1974, lítið notuö, í fyrsta
flokks ástandi og til afgreiðslu strax.
HEKLA HF
Laugavegi 170-172 Sími 21240
0
0
0
0
0
0
0
0
0