Morgunblaðið - 09.11.1983, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. NÓVEMBER 1983
19
„Viö höfum pakkað saman búslóöinni og hlökkum til að byrja á nýju starfi.“
Mik Magnússon og kona hans, Hanna Jóhannsdóttir, daginn áður en þau fóru til teggja ára dvalar í Kenya.
„Væri ómögulegur
maður alltaf í
sama starfinu“
„Zwahili? Jú, við þurfum að
læra þaö, það er bara vonandi að
það gangi betur en með íslenskuna
hjá mér,“ sagði Mik Magnússon í
viðtali við blm. Morgunblaðsins
daginn áður en hann flutti af landi
brott til Kenya, þar sem hann mun
starfa næstu tvö ár hjá upplýsinga-
deild UNEP, Umhverfisáætlun
Sameinuöu þjóðanna.
„Við förum þrjú, kona mín
Hanna og yngri dóttir okkar,
Bjarndís. Enn sem komið er höf-
um við ekki fengið neitt húsnæði
úti, en við verðum í Nirobi og
samkvæmt starfslýsingu verð ég
forstöðumaður upplýsingadeild-
ar, Info Terra, sem sér um upp-
lýsingaöflun og miðlun um um-
hverfismál. Það er svona um það
bil allt sem við vitum og höfum
ekki haft tíma til af hafa neinar
frekari áhyggjur. Ákveðið svar
fékk ég i september og síðan hef-
ur verið kapphlaup við tímann
við að ganga frá öllum málum.
Ætli þetta sé ekki fyrsti rólegi
dagurinn síðan þá. Við höfum til
dæmis pakkað saman allri bú-
slóðinni og komið henni í
geymslu, selt eða gefið. Það er
nú meira hvað maður sankar að
sér af drasli.
Mikið starf óunnið
Aðalástæðan fyrir því að ég
sótti um þetta starf var að fyrir
þremur árum gafst mér tæki-
færi til að fara til Afríku á veg-
um Rauða Kross íslands.
Hungursneyð geysaði þá í kjöl-
far mikilla þurrka í Kenya og
Uganda og ég vann í þrjá mán-
uði við að safna upplýsingum til
að miðla til þeirra aðila sem
veittu fé til hjálpar. Mikið starf
er óunnið í þessum þróunarlönd-
Rætt við Mik
Magnússon sem
flyst nú til Kenya
um og mig langaði því til að snúa
aftur seinna og halda áfram. Nú
er það orðið að raunveruleika og
í þetta skipti fer ég með fjöl-
skylduna með mér.
Heimshorna á milli
En þetta er svo sem ekki í
fyrsta skipti sem ég flyt búferl-
um eða skipti um starf. Ég er
fæddur í Skotlandi og ólst upp
bæði þar og í Asíulöndum, en
faðir minn var hermaður. Að
loknu námi í leiklist í Bretlandi
kom ég til íslands og fór að
starfa í fiskvinnslu og til sjós í
Eyjum. Þar kynntumst við
Hanna á Sjómannadaginn og
eins og sannir Vestmannaey-
ingar opinberuðum við á Þjóð-
hátíðardaginn. Ég settist hér að,
vann á sjó á sumrin og setti upp
leikrit á veturna. 1970 bauðst
mér svo að að vera með frétta-
þátt á ensku í útvarpinu. Þetta
var tíu mínútna langur þáttur
sem ég var með daglega sjö mán-
uði ársins í tvö ár, og var að ég
held bara orðinn nokkuð vinsæll.
Starfið var mjög bindandi en
ákaflega skemmtilegt, og á
fréttastofu útvarps lærði ég öll
grundvallaratriði í fretta-
mennsku. Næst tók ég til starfa
sem fréttamaður hjá BBC, en ég
var þá fréttaritari þeirra hér á
landi. Við flutt.um til London, en
þar sem mér var falið að sjá um
fréttir af þorskastríði númer tvö
sem þá var í algleymingi var ég
sífellt sendur til {slands. Þátta-
skil urðu í landhelgisdeilunni
milli Breta og íslendinga á þess-
um tíma er ákveðið var að
hleypa fréttamönnum um borð í
varðskipin. þannig gafst bresk-
um almenningi tækifæri á að sjá
gang mála með eigin augum í
gegnum sjónvarpsfréttir og varð
það til að gjörbreyta þeirra áliti.
Ég starfaði hjá BBC fram yfir
þriðja þorskastríðið. Þegar það
hófst var ég sendur hingað í
þriggja daga ferð en til baka
komst ég ekki fyrr en 15 vikum
seinna, og hafði BBC þá notað
frá mér rúmlega 1600 frétta-
pistla. Þegar þar var komið sögu
og ég farinn að dvelja meira á
íslandi en í Englandi, fluttum
við hingað á ný. Ég starfaði þá
hjá upplýsingaþjónustu Banda-
ríkjanna um skeið og gaf upplýs-
ingar til blaðamanna um örygg-
ismál meðal annars. f kjölfar
þess fór ég svo til starfa hjá
hernum þar sem ég hef verið að-
stoðarblaðafulltrúi frá ’79 og þar
til nú.
„íslendingar í útlöndum”
Enn er nýtt starf fyrir hönd-
um og við hlökkum mikið til
þess. Eg held að ég yrði ómögu-
legur maður ef ég væri alltaf í
því sama. Og við ætlum ekki að
missa sambandið við ísland þó
eitthvað verði erfitt með áskrift-
ina að blöðunum. íslendingar
fylgjast vel með og eru forvitið
fólk. Við höfum þegar fengið svo
margar spurningar um hvað sé
að gerast þarna í Afríku að við
sjáum ekki fram á annað en að
við verðum að stofna blað, „ís-
lendingar í útlöndum", og gefa
út mánaðarlega, til gefa svör við
þeim.
Þorskafli Færeyinga fyrstu 9 mánuöi ársins:
26.000 lestir
fimmtungi meiri en á sama tíma í fyrrá
ÞORSKAFLI Færeyinga fyrstu 9
mánuði ársins nam um 26.000 lest-
um, en var á sama tíma í fyrra um
20.000 lestir. Þorskafli Færeyinga
hefir því aukizt um 'immtung frá því
í fyrra. Jakup Sverre Joensen, fiski-
fræðingur í Færeyjum, sagði í sam-
tali við Morgunblaðið, að fyrr á
þessu ári hefði aflinn verið orðinn
um það bil helmingi meiri en í fyrra,
en síðari hluta ársins hefði dregið
heldur úr þorskveiðinni, aðallega
vegna óhagstæðs veðurfars að und-
anförnu.
Á aðalfundi LÍÚ kom fram til-
laga um að Islendingar leituðu
eftir heimild til þess, að veiða
20.000 lestir af þorski við Færeyj-
ar, en sú tillaga var síðan dregin
til baka. Jakup Sverre Joensen
sagði ennfremur, að sú tillaga
hefði komið Færeyingum verulega
á óvart. Árlegur þorskafli væri
venjulega um 25.000 lestir, þannig
að ljóst væri, að Færeyingar væru
ekki aflögufærir á þessu sviði, þó
þeir gjarnan vildu.
Pauli Ellefsen, lögmaður Fær-
eyja, tók í sama streng er frétta-
ritari Morgunblaðsins í Færeyjum
innti hann álits á þessari tillögu.
Sagðist hann vonast til að ekki
kæmi beiðni um 20.000 lesta
þorskafla við Færeyjar frá íslend-
ingum, en kæmi hún, myndu fær-
eysk stjórnvöld tilbúin til að ræða
hana.
Fjármunir brenna upp í Söfnunarsjóði íslands:
240.000 árið 1969
3.118 kr. árið 1983
Vextir í Söfnunarsjóði til skamms tíma lægri
en bankavextir, segir sr. Halldór Gunnarsson
FJARMUNIR sem ávaxtaðir hafa
verið í Söfnunarsjóði íslands hafa
brunnið þar upp og orðið að nánast
engu, samkvæmt upplýsingum sem
Morgunblaðið fékk hjá sr. Halldóri
Gunnarssyni í Holti undir Kyjafjöll-
um. Hann flutti um það tillögu á
nýafstöðnu kirkjuþingi að fjármagn í
ýmsum sjóðum í vörslu kirkjunnar
væri ávaxtað með sem bestum kjör-
um og skorað var á Alþingi að lögum
um Söfnunarsjóð yrði breytt eða
sjóðurinn lagður niður og jafnframt
yrði sjóðnum bætt tjón af völdum
verðrýrnunar.
í samtali við Morgunblaðið
sagði Halldór að fjölmörg dæmi
væru til um það hvernig fé hefði
rýrnað í sjóðnum. Nefndi hann
minningarsjóð sem stofnaður
hefði verið árið 1939 með 1.000
krónum og aldrei hefði verið veitt
fé úr og hefði hann ávaxtast í
Söfnunarsjóði samkvæmt lögum
um sjóðinn sem sett voru árið
1888. Árið 1939 var lambsverð 4
krónur, en er nú kr. 1500 og miðað
við það, ætti sjóðurinn að standa í
400.000 krónum í dag. Ef hins veg-
ar væru reiknaðir um 2% árs-
vextir fra þessum tíma, eins og
eru á ríkisskuldabréfum, stæði
sjóðurinn í 500.000 krónum. Hins
vegar er nú innistæða sjóðsins i
Söfnunarsjóði nú á milii 400 og
500 krónur.
Að sögn Halldórs eru minn-
ingarsjóðir og aðrir minni sjóðir
skyldugir að ávaxta sitt fé í Söfn-
unarsjóði samkvæmt lögum, sé
það ekki tekið sérstaklega fram að
þeir skuli ávaxtaðir annars staðar.
Sagði Halldór að til skamms tíma
hefðu vextir í Söfnunarsjóði verið
lægri en bankavextir, en frá því
nýlega væru vextirnir þeir sömu
og á almennum sparisjóðsbókum.
Halldór sagði að þessi lög og sjóð-
urinn sjálfur væru alveg út í hött.
Menn væru hins vegar að biðja um
bætur á þetta fé sem tekið væri
með lögum.
Halldór nefndi annað dæmi um
sjóð sem gufað hefði upp í Söfnun-
arsjóði íslands. Sá sjóður er minn-
ingarsjóður um Árna Ingvarsson,
sem gaf aleigu sína, um 240.000
krónur árið 1969 og ætlaði til
styrktar kirkjusöng. Árið 1970
voru 9/io hlutar vaxta borgaðir út,
en Vio vaxta lagður við höfuðstól.
Síðan hefur ekki verið borgað úr
sjóðnum. Árið 1970 var innistæð-
an í sjóðnum kr. 240.807. Frá þess-
um tíma og til dagsins í dag hefur
verðgildi þessa fjár rýrnað all-
verulega og í dag er inni í sjóðn-
um, að meðtöldum vöxtum allt
tímabildið, kr. 3.118.
Samkvæmt upplýsgingum sem
Mbl. fékk hjá Friðjóni Sigurðs-
syni, skrifstofustjóra Alþingis,
var ekki kostið í stjórn Söfunarsj-
óðs árið 1981, eins á gera átti sam-
kvæmt lögum, því þá höfðu ráð-
amenn hug á að breyta reglum um
sjóðinn. Af því varð þó ekki, þann-
ig að nú er aðeins framkvæmd-
astjóri yfir sjóðnum, en engin
stjórn. Samkvæmt heimildum
blaðsins hefur bæði viðskliptaráð-
uneytið og bankamálanefnd Seð-
labankans lagt tila ð sjóðurinn
veðri lagður niður. Hins vesgar
stendur til nú bráðlega, að kosið
verði í stjórn sjóðsins.
Þess má að lokum geta að í 2.
grein laga nr. 2 frá árinu 1988 um
Söfnunarsjóð íslands segir, að til-
gangur sjóðsins sé „að geyma fé,
ávaxta það og auka og útborga
vextina um ókomna tíð, eftir því
sem upphaflega er ákveðið.
Listsýning í
safnaðarheimili
Siglufjörður 8. nóvember.
OPNUÐ hefur verið listsýning Sig-
rúnar Jónsdóttur listakonu, í Safn-
aðarheimili Siglufjarðarsóknar. Sig-
rún sýnir þar 100 batik og vef-
myndir, en þar skipar trúarleg list
öndvegi.
Sigrún stundaði nám í Mynd-
listar- og handíðaskólanum og síð-
ar í Slöjdföreningensskola í
Gautaborg. Listmunir Sigrúnar
hafa hlotið lof á sýningum hér á
landi og beggja vegna Atlants-
hafsins, til dæmis hlaut hún heið-
ursverðlaun á sýningu á vegum
UNESCO í Mónakó 1967.
Á meðan á sýningunni stendur
mun listakonan halda námskeið í
myndvefnaði, rýjahnýtingu og í
meðferð á textíllitum. Sýningin er
opin dagiega frá klukkan 17.00 og
23.00.
opið til sjö í kvöld [Ji ] Vörumarkaðurinn hf. e/ð/storg/ n
mánudaga — þriðjudaga — miðvikudaga