Morgunblaðið - 25.07.1984, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. JtJLÍ 1984
26
Aöfaranótt 4. ágúst næstkomandi hefst undan
Los Angeles. Þá mun fulltrúi íslands í greininni hefja
á íslendingur góöa og raunhæfa möguleika á því aö
fremstu röö spjótkastara í heiminum og takist honum
allir vita þá getur oft út af brugöið. Sunnudaginn
keppnin og ef aö líkum lætur ætti Einar aö vera
keppni í spjótkasti á Ólympíuleikunum í
keppni. í fyrsta sinn síðan áriö 1956
komast á verölaunapall. Einar er í
vel upp nær hann langt. En eins og
5. ágúst síðdegis veröur svo úrslita-
^ öruggur um aö komast í hana.

Einbeiting, vilja-
styrkur og kraftur
eru aðaleinkenni Ein-
ars Vilhjálmssonar í
spjótkastinu.
Texti: Þórarinn
Ragnarsson
Ljósmynd Þórarinn Ragnars.
Hann vekur alls staðar
athygli fyrir prúömannlega
og mjög látlausa framkomu
En hvers vegna er verið
að minnast a þetta. Jú,
þetta er allt svolítið sér-
stakt. Þaö eitt út af fyrir
sig aö eiga afreksmann á borö
við Einar Vilhjálmsson er ís-
lensku þjóöinni ómetanlegt. Af-
reksmann sem á góða mögu-
leika á verölaunum á stærstu
íþróttahátíð sem haldin er í ver-
öldinni.
Til er máltæki íslenskt sem
segir „Eplið fellur ekki langt frá
eikinni" og það getur vel átt viö
Einar. Hann er sonur Vilhjálms
Einarssonar sem vann til silfur-
verölauna á ólympíuleikunum í
Melbourne árið 1956. Vilhjálm-
ur stökk 16,22 metra í þrístökki
og átti um stund nýtt Ölympíu-
met í greininni. Nú stendur son-
ur hans, Einar, 28 árum síöar
frammi fyrir möguleika á verö-
launum ef vel gengur.
Undirritaöur hefur átt kost á
því aö kynnast Einari Vil-
hjálmssyni nokkuö, og um leiö
haft tækifæri til þess aö fylgjast
grannt meö ferli hans sem
íþróttamanns. Og víst er aö þeir
eru ekki margir íþróttamennirnir
sem hafa yfir aö búa jafnmiklu
viljaþreki og yfirvegun og Einar.
Jafnframt er hann geysilega
mikill keppnismaöur. En keppn-
isskapiö kemur frá fööur hans,
Vilhjálmur var annálaöur fyrir
mikla keppnishörku.
Einar Vilhjálmsson ólst upp í
Reykholti í Borgarfirði þar sem
faöir hans var skólastjóri og rak
sumarbúöir fyrir börn. Einar
komst því fljótt í kynni viö flest-
ar greinar íþrótta. Eins og hjá
flestum ungum drengjum áttu
knattleikir hug hans allan fram-
an af en jafnframt keppti hann í
frjálsum íþróttum.
Einar varö snemma liötækur
íþróttamaöur, enda sterkur og
vel vaxinn og haföi því alla lík-
amsburöi til aö ná langt. Hann
hefur sjálfur sagt mér aö faöir
hans hafi á engan hátt lagt aö
sér aö stunda íþróttir, þetta hafi
allt komió af sjálfu sér.
Eins og algengt er hjá ungum
mönnum þá þurfti Einar aö
vinna langan vinnudag þegar
hann var unglingur og æföi því
ekki sem skyldi. En hann sagöi
þó ekki skiliö viö íþróttirnar.
Hann lék um tíma meö meist-
araflokki KR i handknattleik og
komst jafnframt í unglinga-
landsliö islands. Einar var góö-
ur varnarmaöur og skotfastur í
meira lagi.
Þaö kom snemma í Ijós aö
Einar hafói mikla hæfileika í
spjótkasti. Hann haföi þó ekki
lagt neina sérstaka áherslu á
greinina. Hann setti íslenskt
unglingamet og gekk afarvel í
keppnum hér heima. Þetta varö
til þess aö hann fór aö sinna
þessari grein af alúö. Árangur
lét ekki á sér standa. Einar hef-
ur bætt árangur sinn gífurlega
og er í dag einn af 10 bestu
spjótkösturum heims. Þaö hefur
því mikiö vatn runniö til sjávar.
Ég hef fylgst meö Einari á
mörgum mótum, og þaö sem
einkennir hann ööru fremur er
einbeiting hans, viljastyrkur og
keppnisskap. Ein keppni er mér
minnisstæö. Kastlandskeppni
viö Dani sem fram fór í Álaborg
1978. Einar keppti í spjóti, en
var meiddur. Fann mikiö til í
olnboga og átti vont meö aö
kasta. Þaö gekk því illa framan
af. Einhver heföi gefist upp.
Sætt sig vió aö vera meiddur og
hugsaö sem svo, ég geri betur
næst. En þaö dugöi Einari ekki.
Þegar hann átti eitt kast eftir
tók hann sér góöan tíma. Hann
gekk aö enda atrennubrautar-
innar. Beygöi sig þar niöur yfir
spjótiö. Virtist vera í smáhug-
leiöslu. Þaö mátti lesa vissa
reiöi út úr andlití hans þegar
hann reisti sig upp og horföi
ákveðnum og hvössum augum
á atrennubrautina og út a völl-
inn. Atrennan hófst, í henni var
mikill hraöi, ógurlegt öskur
fylgdi útkastinu. Spjótiö flaug
langt yfir 70 metra. Kastiö var
mælt, þaö reyndist þaö lengsta
i keppninni, Einar haföi sigrað.
Þaö var viss þjáningarsvipur í
andliti Einars strax eftir loka-
kastiö, en svipurinn varö mildari
þegar Ijóst var aö sigurinn var
hans. Ég er viss um aö þaö hef-
ur linað verkina í olnboga Ein-
ars. Einar gafst ekki upp, hann
sótti á brattann ótrauður.
Á síöasta ári áttum viö langt
spjall saman um svipaö leyti og
keppnistímabilinu var aö Ijúka.
Einar haföi frá mörgu aö segja.
Við ræddum um íþróttir al-
mennt og keppnisgrein hans,
spjótiö. Þaö kom mér ekki á
óvart hversu mikla innsýn Einar
haföi í grein sína. Hann talaöi af
gífurlegri þekkingu og um leiö
af raunsæi. Hann sagöi mér frá
því hversu mikil vonbrigði þaö
heföu veriö fyrir sig aö komast
ekki í úrslitin á heimsmeistara-
mótinu í Helsinki. En sagöi svo í
lokin. „Þetta er besta reynsla
sem ég hef fengiö og hún á eftir
aö koma mér aö goöum notum.
Mótlætiö herðir mann.“
Jafnframt sagöi Einar mér frá
því hversu frábrugöið þaö er aö
keppa á stórmótum þar sem allt
er í föstum skoröum frá því aö
keppendur ganga inn á leik-
vanginn í einni röö. „Maður fær
eitt til tvö upphitunarköst og
búiö. Maður þarf aö læra inná
fjöldann allan af smáatriöum
sem sífellt eru aö koma manni á
óvart,“ sagöi Einar.
Einar er mjög látlaus í allri
framkomu sinni, og einstaklega
geöþekkur. Hann vekur alls
staöar athygli fyrir prúömann-
lega framkomu. Hann er algjör
bindindismaöur á vín og tóbak
og því sönn fyrirmynd ungra
drengja.
Einar hefur á síöustu árum
lagt stund á læknisfæröi viö há-
skólann í Austin í Texas. Þar
hefur hann hlotiö styrk vegna
hæfileika sinna sem íþrótta-
maöur. Þaö segir máske meira
en nokkur orö um dugnaö og
manngerð Einars aö hægt skuli
vera aö sameina erfitt læknis-
fræðinám og æfingar í íþróttum
þannig aö hægt sé aö vera á
meðal tíu bestu íþróttamanna
heims í sinni grein.