Morgunblaðið - 19.03.1985, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 19. MARZ 1985
Árekstur 9 bfla á Hellisheiði:
Bíll var þversum fyrir framan
og tveir komu inn í hvora hlið
segir ökumaður sem lenti í miðri kösinni
Morgunblaðið/Kristinn Ölafsson
Erfitt var um vik ad greiða úr öngþveitinu enda blindbyiur og stormur.
Talsverðar skemmdir urðu á bflunum og hér er búið að koma tveimur þeirra
út í vegarkantinn.
Bílarnir beinlínis fuku niður brekkuna
segir Jóhann Óli Guðmundsson, sem tókst að forðast árekstur á síðustu stundu
„ALLT í einu sá ég bfl fyrir framan
mig, alveg þversum og lenti á hon-
um. Skömmu síðar kom bfll vinstra
megin á mig og rétt á eftir kom ann-
ar í hliðina á mér hsgra megin,“
sagði Hermann Pétursson, einn öku-
manna, sem lenti í árekstri 9 bfla á
Hellisheiði um eftirmiðdaginn á
sunnudaginn. Atvikið átti sér stað
efst í Efri-Hveradalsbrekku, en
fljúgandi hálka var á veginum,
blindhríð og hvassviðri.
„Ég var að koma að austan á
„Volkswagen" og var á hægri
kantinum. Ég sá móta fyrir veg-
vísunum í gegnum hríðarkófið og
skyndilega birtist bíllinn þarna
þversum fyrir framan mig,“ sagði
Hermann ennfremur. „Þetta gerð-
ist allt mjög skyndilega. Bíll skall
á vinstri hliðina hjá mér og um
leið heyrði ég barn gráta og ein-
hver sagði, að þar sem minn bíll
væri enn í gangi skyldi ég halda
kyrru fyrir í hlýjunni í bílnum.
Hann hafði varla sleppt orðinu
þegar annar bíll skall hægra meg-
in á mér og við það mölbrotnuðu
rúðurnar i mínum bíl. Móðir mín,
sem er 76 ára gömul, var með mér
í bílnum, og hún slasaðist nokkuð,
rifbeinsbrotnaði og skarst á vör.
Bíllinn skemmdist einnig mikið á
báðum hliðum og að framan.
Þetta leit þvi illa út, enda ríkti
þarna algjört öngþveiti og fleiri
bílar bættust stöðugt í hópinn.
Það var glórulaus bylur og mjög
erfitt um vik að greiða úr flækj-
unni. Mér var auðvitað mest í mun
að koma móður minni undir lækn-
ishendur sem fyrst og það vildi
okkur til happs, að um hálftima
eftir að við lentum f árekstrinum
kom rúta með fermingarbörn, sem
voru að koma frá Skálholti.
Við biðum þarna í rútunni dá-
góða stund, en fórum síðan áleiðis
til Reykjavíkur áður en lögreglan
kom á staðinn. Séra Gunnþór
Ingason, prestur í Hafnarfirði,
sem var með fermingarbörnunum,
hjúkraði móður minni í rútunni
þangað til við komum að lögreglu-
stöðinni í Árbæ, en þaðan var hún
svo flutt á slysadeild. Það er
óskemmtileg reynsla að lenda í
svona nokkru, en aðstæður voru
þannig að engum verður um kennt
hvernig fór, Sem betur fer urðu
ekki alvarleg slys á mönnum og
það er kannski fyrir rnestu," sagði
Hermann Pétursson.
Guðmundur Hartmannsson, að-
stoðarvarðstjóri á Selfossi, var að
koma úr Reykjavík skömmu áður
en árekstur þessara níu bíla varð.
„Ég sá að þarna höfðu um tíu bílar
stoppað vegna þess að vörubíll
lokaði veginum. Ég sá enga
ástæðu til að hanga þarna heldur
sneri við og fór Þrengslin, en þar
var auður vegur og gott færi. En
síðan skilst mér, að í framhaldi af
þessu hafi bílarnir komið hver af
öðrum að austan og rekist saman.
Það var fljúgandi hálka þarna, og
þegar þeir komu yfir hæðina var
rokið svo mikið á eftir, að þeir
hafa ekki ráðið við neitt, enda
engin fyrirstaða þegar þeir hemla.
Líklega hafa þeir einnig verið á of
mikilli ferð miðað við aðstæður,"
sagði Guðmundur.
Lögreglan á Selfossi var kvödd á
vettvang og einnig aðstoðuðu
hjálparsveitarmenn við að greiða
úr öngþveitinu, sem þarna varð.
Að sögn lögreglunnar á Selfossi
hafði orðið árekstur tveggja bíla á
sama stað á heiðinni fyrr um dag-
inn.
og forða með því frekara tjóni.
Núna fyrst skil ég hvað átt er
við þegar verið er að tala um 40 til
50 bíla árekstur á hraðbrautum
erlendis. Þarna gat enginn gert
neitt. Bílarnir beinlínis fuku niður
brekkuna og í kösina.Ég fullyrði
að þarna hefði getað orðið tuga
bíla árekstur ef þessi maður á
Toyotunni hefði ekki komið þarna
að og stöðvað umferðina. Ég held
líka að ekki hafi munað nema
hársbreidd að ekki varð stórslys
því skömmu síðar kom rúta að
austan, sem tókst að stöðva í tæka
tíð, og menn geta séð fyrir sér af-
leiðingarnar hefði hún komið eins
og skriðdreki inn í bílakösina.
En þótt ekki hafi orðið stórslys
skulum við ekki láta það blekkja
okkur gagnvart þeirri staðreynd,
að það er vítavert kæruleysi af
þeim, sem eiga að teljast ábyrgir
þarna, að láta umferðina ganga
fyrir sig eins og ekkert sé við þess-
ar aðstæður. Mér skilst að þarna
hafi orðið árekstur fyrr um dag-
inn. Ég spyr bara, hvað voru menn
að hugsa þá, að gera ekki ráðstaf-
anir til að koma í veg fyrir þetta
sem þarna gerðist seinna um dag-
inn?
Ég veit ekki nákvæmlega hvað
olli árekstrinum, en ég sá að þarna
var stór trukkur þversum (
fremstu röð. En maður hlýtur að
spyrja sjálfan sig, hvort það þurfi
alltaf stórslys til að menn rumski.
Þarna munaði ekki nema nokkrum
mínútum að stórslys yrði og jafn-
vel dauðaslys. Það er hins vegar
umhugsunarefni að viðkomandi
yfirvöld virðast ekki hafa séð
ástæðu til að grípa til einhverra
ráðstafana, til dæmis með því að
hafa vakt á báðum endum. Ég sá
til dæmist ekki lögreglu þarna í
einn og hálfan tíma á meðan við
vorum að berjast við þetta.
Þarna voru tugir bíla, sem tókst
að stoppa, en hefðu án nokkurs
vafa lent í kösinni ella, því það gat
enginn stoppað sem á annað borð
var kominn í brekkuna. Mér finnst
að þetta sé svo alvarlegt mál, að
full ástæða sé fyrir viðkomandi
aðila að vakna og tryggja, að gerð-
ar verði viðeigandi ráðstafanir I
framtíðinni við aðstæður sem
þessar," sagði Jóhann óli Guð-
mundsson.
Hjá vegaeftirlitinu fengust þær
upplýsingar að vegaeftirlitsmenn
hefðu farið upp á heiði um morg-
uninn og hugað að aðstæðum, eins
og venja væri, en þá hefði ekki
verið talin ástæða til að loka veg-
inum. Hins vegar hefði síðar um
daginn skollið á hríð og hálka
myndast og hefðu vegfarendur þá
verið aðvaraðir í útvarpinu um
varhugaverðar akstursaðstæður á
Hellisheiði.
Lögreglan á Selfossi staðfesti í
samtali við Morgunblaðið að menn
hefðu verið varaðir við og bent á
að fara heldur Þrengslaveginn
þótt heiðin hefði ekki verið talin
ófær. „En það gerist bara alltof
oft, að bílar eru vanbúnir eða að
menn aka of hratt miðað við að-
stæður, og þá geta svona atvik
komið upp, hvar og hvenær sem
er,“ sagði Guðmundur Hart-
mannsson, aðstoðarvarðstjóri á
Selfossi.
síminn er 2 24 80
„Það var glerhálka þarna á heiðinni, blindbylur og stormur og allar
aðstæður þannig, að það var guðs mildi að ekki varð stórslys," sagði Jóhann
Óli Guðmundsson, sem á síðustu stundu tókst að forðast árekstur með því að
aka út í skafl f vegarkantinum.
„Eg fylgdist með næsta bíl á
undan og sá skyndilega að hann
fór að hringsnúast. Fyrstu við-
brögðin voru þau að ég bremsa, en
sé það síðan að ég muni lenda f
þessari kös, en þá voru þar senni-
lega komnir fimm eða sex bílar.
Ég tók þann kostinn að renna
bílnum í snjóskafl og það gerðum
við tveir, og vorum við þeir einu
sem sluppum við að lenda í þessu
af þeim bílum sem komu austan
að á þessum mínútum. Við fórum
síðan að reyna að aðstoða aðra.
En ástandið þarna var f einu
orði sagt hrikalegt. Bílarnir komu
fljúgandi út úr fokinu, allir
bremsandi, gátu ekki við neitt ráð-
ið og hringsnerust, eða komu beint
inn í bílakösina. Menn fuku þarna
eins og fis og vonlaust var að
ganga á móti vindinum til að
reyna að stöðva bíla sem komu
austan að. Öngþveitið var algert.
Það sem vildi okkur til happs
var að það kom fjórhjóladrifinn
Toyota-bíll, sem að vísu lenti í
árekstrinum, en honum tókst að
losa sig, og ég bað manninn um að
snúa við og aka á móti umferðinni
að austan. Maðurinn á heiður skil-
inn því hann fór á móti umferð-
inni með blikkandi Ijós og náði að
draga úr henni og stoppa hana af,
Popp Rækjan...
HÖFÐABAKKA 9 — REYKJAVIK
SIMI 685411