Morgunblaðið - 19.03.1985, Blaðsíða 17

MORGUNBLAPIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. MARZ 1985
17
Kammermúsikklúbburinn
Tónlist
Jón Ásgeirsson
ÞRIÐJU tónleikar Kammer-
músíkklúbbsins á þessu starfs-
ári voru haldnir í Bústaða-
kirkju en þar kom fram kvart-
ett undir forystu Guðnýjar
Guðmundsdóttur konsert-
meistara. Auk hennar léku
Szymon Kuran, Robert Gibb-
ons, Carmel Russill og Einar
Jóhannesson. Flutt voru verk
eftir Sjostakovits, Mozart og
Brahms. Fyrsta verið var
sjöundi kvartettinn eftir Sjost-
akovits. Ekki er þessi kvartett
talinn veigamikil tónsmið frá
hendi tónskáldsins. Þar er
samt að finna eitt og annað
sem fær hlustendur til að
sperra eyrun. Ekki var undir-
ritaður alls kostar sáttur við
flutning kvartettsins á þessu
verki, þó í heild brygði fyrir
skemmtilegum leik. Annað
verkið var „Dissonace“-kvart-
ettinn" eftir Mozart. Þessi
dýrðlegi kvartett hefst á leik
með óvissa tónstöðu raddanna,
sem þó að lokum mætast í ynd-
islegu upphafsstefi. Leikur
kvartettsins var mjög góður og
án þess að draga skóinn af öðr-
um var leikur Guðnýjar sér-
lega fallegur. Það eina sem ef
Guðný Guömundsdóttir
til vill mætti íhuga, er að örlít-
ið má bæta þar sem „intón-
asjón" er viðkvæm. Slíkt fæst
þó ekki nema með löngu sam-
starfi er hljóðfæraleikarnir
hafa „spilað sig saman'. Þess-
arar tilfinningar fyrir jaðar-
stöðu tónsins gætti nokkuð á
stöku stað í síðasta verkinu,
klarinettkvintettinum eftir
Brahms, sem þó var glæsilega
leikinn. Einar Jóhannesson lék
á klarinettið og það verður að
segjast eins og er að leikur
hans, t.d. í hæga kaflanum, tók
til hjartans. í heild voru þetta
Einar Jóhannesson
góðir tónleikar, bæði hvað
snertir leik og verkefnaval.
Vonandi verður hér ekki á sá
stanz, sem þjakað hefur starf-
semi kammermúsíkhópa und-
anfarin ár og listamönnum
okkar gefist nú kostur á að
þroska sig í átökum við bestu
verk tónbókmenntanna. Þessir
tónleikar og aðrir þar sem
landinn hefur fengist við flutn-
ing kammertónlistar eru óræk-
ur vottur þess að íslenskir tón-
listarmenn geta verið sjálfum
sér nógir um flutning kamm-
ertónlistar.
Meinlítil
Hljóm
(22223
Siguröur Sverrisson
Indochine
Le peril jaune
Stranded/Skífan
Franskir poppgagnrýnendur
fóru bókstaflega kollhnís af gleði
1983 er Indochine sendi frá sér
fyrstu breiðskífuna. Þegar upp
var staðið eftir árið reyndist hún
besta plata ársins að mati fram-
angreindra. Þessa umræddu
plötu hefi ég ekki heyrt en ef
hún er eitthvað í líkingu við Le
peril jaune (Gulu hættuna)
undrast ég gleði franskra koll-
ega minna.
Jú, mikið rétt, Indochine leik-
ur á köflum hið áheyrilegasta
popp en að hér sé á ferðinni ein-
hvers konar byltingarkennd
tónlist, sem verðskuldar sér-
staka útnefningu á ég bágt mað
að skilja. Reyndar þekki ég inn-
viði franska poppheimsins ekki
nema af afspurn en þeir geta
vart verið mjög traustir ef Indo-
chine er það besta hjá Frökkum
1983.
Indochine er skipuð þeim
Dominique Nicolas, sem leikur á
gítar og hljómborð, Nicolas
Sirchis, sem syngur og leikur á
hljómborð, Stéphane Sirchis
(þeir eru bræður þessir tveir),
sem leikur á hljómborð og Dim-
gul hætta
itri Bodiansky, sem ieikur á
saxófón. óneitanlega fremur
sérstök hljóðfæraskipan en svip-
ar nokkuð til þess sem tíðkaðist
hjá nýrómantísku sveitunum i
Bretlandi á árunum 1980—1982,
þ.e. hljómborð á hljómborð ofan.
Lagasmíðar Indochine eru
fremur einfaldar en framsetn-
ingin kröftug. Stundum finnst
mér tónlistin minna á Grýlurnar
okkar sálugu, öðrum stundum á
Dúkkulísurnar, sem þó hvoru
tveggja eru kvennasveitir. Hér
er þó aðeins vitnað til hljóðfæra-
leiksins. Um texta Indochine
treysti ég mér ekki til að fjöl-
yrða, þar sem franska er ekki
mín sterka hlið.
Það vekur athygli, að lögin á
plötunni bera mörg hver nöfn
staða frá Indókína. Nægir þar að
nefna Le sécheresse du Mecong,
Okinawa, Shanghai, Al’Est de
Java og Tonkin. Ekki þarf að
taka það fram að plötuumslagið
sýnir japanska geishu. Af hverju
Indókína er Frökkunum þessum
svo hugleikin veit ég ekki því
ekki verður með góðu móti heyrt
að tónlistin beri þessi nein
merki. Hér er á ferðinni ágæt-
lega framsett popp, ekki neitt
byltingarkennt en kannski fram-
andi sökum franskrar tungu.
Upptökustjórn á plötunni er lé-
leg og útsetningar fremur flatn-
eskjulegar þannig að efniviður-
inn glutrast kannski meira niður
en ástæða hefði verið til. Niður-
staðan er því plata, sem rétt
hangir í meðallagi að mínu viti.
R3dzdd 323
Glæsilegur, rúmgóður 5 manna fjölskyldubíll með framdrifi.
Eftirfarandi búnaður fylgir Mazda 323 DeLuxe:
Rúllubelti — Stillanleg hæð á f ramsæti með mjóhryggsstillingu — Sportrendur á hliðum — Heilir stuðarar
með rauðri innfelldri rönd — Öryggisljós að aftan — Litað gler í rúðum — Niðurfellanlegt aftursætisbak
í tvennu lagi — Handgrip í lofti — Tauáklæði á sætum — Quarts klukka — 60A rafgeymir — Sérstök hljóð-
einangrun í farþegarými — 3 hraða rúðuþurrkur — Halogen aðalljós — Stokkur á milli framsæta — Blást-
ur á hliðarrúður — Spegill í sólskyggni hægra megin — Farangursgeymsla klædd í hólf og gólf — 3 hraða
miðstöð — Útispegill — Baksýnisspegill með næturstillingu — Þurrka og sprauta á afturrúðu — Hituð
afturrúða — Opnun á afturhlera og bensínloki innan frá — Ljós í farangursgeymslu (HB) — Barnaöryggis-
læsingar — Vindlakveikjari og margt fleira.
Verð með öllu þessu aðeins kr. 337.900
til öryrkja ca kr. 237.900.
Opið laugardag
frá kl. 10—4
e •_______
MEST FYRIR PENINGANA
BlLABORG HF
Smiöshöföa 23 sími 812 99