Morgunblaðið - 19.03.1985, Síða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. MARZ 1985
ffélk f
fréttum
Fimm ættliðir
Hér eru samankomnir fimm ættliðir, afkomendur Hólmfríðar Guðjónsdóttur frí Ármúla í Önundarfirði,
en hún er fædd 1894 og er níræð. Sonur hennar, Aðalsteinn Þorgeirsson, 69 ára (hinn þekkti hestamað-
ur, Alli á Korpúlfsstöðum). Guðrún Aðalsteinsdóttir 45 ára, Guðlaug Sverrisdóttir 26 ára og loks Þorgeir
Karlsson 1 árs. Afkomendur Hólmfríðar eru 90.
Hér fer stærðarmunur þeirra Dudley og Susan
ekki á milli mála og kappinn er sposkur á svip.
Hvort einhver tengsl séu þar á milli skal ósagt
látið.
Dudley er snjall píanóleikari og dundar við laga-
smíðar. Hér dunda þau saman við slíkt, Dudley
og Susan. Það verður ekki annað sagt, en að
Dudley beri árin 50 prýðilega.
Hálfrar aldar gamall
Dudley með meðbyr á ný
Dudley Moore, gamanleikar-
inn stutti sem sló í gegn
m.a. í kvikmyndunum „10“ og
„Arthur", hefur nú ruðst fram
til frægðar á ný, eftir ýmis
bakslög í seglin síðasta árið eða
svo. Á þeim tíma lék hann í
myndum sem fóru svo gersam-
lega út um þúfur, að helstu að-
dáendur hans óttuðust um feril
hans. „Þetta var býsna hræði-
legt, en allt tekur enda, þar á
meðal heimska mín,“ segir Dud-
ley og það er nýjasta kvikmynd
hans, „Micki and Maude", sem
hefur breytt öllu. Það er gam-
anmynd um karl nokkurn sem
fréttir það sama daginn að bæði
eiginkona hans og hjákona sér
ófrískar eftir hann. Leikstjóri er
‘Blake Edwards.
í hópi kvikmyndanna sem
Dudley vill helst gleyma, eru
„Lovesick" og „Best defence",
hann segir um þær og grettir sig
fyrst: „Eg var mjög bjartsýnn
þegar ég las handritin, ég var
sannfærður um að þetta væru
úrvals handrit. En handrit er
gjarnan eitthvað allt annað en
kvikmyndin sem sýnd er þegar
upp er staðið. Ég held að ég láti
að öðru leyti ósagt um galdurinn
að leika í svona mörgum lélegum
myndum í röð. Það var samt slá-
andi, að í hvert skipti sem við
vorum að byrja á upptökum
sagði einhver: „Svona strákar,
þetta gengur ekki, við skrifum
þetta upp á nýtt.“ En ég vildi
frumhandritið, ekki eitthvað
umskrifað. Ég ætla ekki að
nefna einn af þessum samstarfs-
mönnum minum með nafni, en
mun skutla tertu framan i hann
næst þegar ég sé hann. Hann
sagði við mig „Ég veit að þú hef-
ur meira vit á kímni en ég, en þú
hefur samt rangt fyrir þér.“S
Kvennamál Dudley hafa jafn-
an verið milli tannanna á fólki,
hann er talinn eitt af markverð-
ari kyntáknum HollyWood-
borgar. „Ég er ástfanginn af 27
konum og þeim fjölgar jafnt og
þétt. Ég var með flensu um dag-
inn og lá lækkaði talan, en mér
líður miklu betur nú og talan er
að hækka aftur. Annars hef ég
lært að segja sem minnst og
helst ekkert um einkalíf mitt,“
segir Dudley. Það mun þó satt
vera, að aðalkonan í lifi hans sé
leikkonan Susan Anton, sem er
hávaxin af konu að vera. Dudley
er pínulitill, þannig að hún
gnæfir yfir sambýling sinn.
Dudley verður fimmtugur á
þessu ári og þvi trúa fáir sem
ekki þekkja hann, þvi mönnum
þykir hann fremur líkjast þri-
tugu unglambi heldur en hálfrar
aldar gömlum karli. „Mér finnst
ég ekkert sérstaklega myndar-
legur og ef ég að að vera hrein-
skilinn þá eru viðbrögð mín þeg-
ar ég lít í spegil oft þessi: „Guð
minn almáttugur." Það sem
veldur mér mestum kvíða er, að
eftir þvi sem árin færast yfir
mig, þeim mun meira líkist ég
móður minni, og það er undar-
legt. Andlit mitt er undarlegt,
stundum virðist allt vera í lagi
með það, en við viss birtuskilyrði
er það ömurlegt. Ég er því dug-
legur að dást að sjálfum mér á
góðum dögum, en hef með mér
ælusekk þegar hinir slæmu
koma ...“
„Ekkert loft-
hræddur, en veit
alltaf af hæðinni“
segir Einar Sigurðsson kranastjóri
Einar er einn þeirra manna,
sem stjórnar „Jaka", nýja
gámakrana Eimskipafélagsins í
Sundahöfn.
„Það er gott að vinna hérna
uppi“, segir Einar, þegar hann er
spurður hvernig tilfinning það sé
að „svífa“ um i svona mikilli hæð.
„En það er með þessa vinnu eins
og svo margt annað, annaðhvort
geta menn unnið hér eða ekki.“
Bóman er í 26 metra hæð yfir
hafnarbakkanum og neðan á
henni hangir stýrishúsið. Til þess
að komast þangað verður að fara
upp 120 tröppur, sem eru utan á
krananum.
— „Er þetta erfið vinna?
„Ekki beint erfið, en það getur
verið vandasamt að hitta rétt á
gámana til að koma festingunum
fyrir, sérstaklega ef hvessir. Við
erum með vindmæli hérna uppi til
að fylgjast með vindhæð og hætt-
um vinnu þegar hann sýnir 8
vindstig."
— Hvað eru margir sem vinna
við kranann?
„Við erum fjórir og að auki
einn, sem er í þjálfun núna. Unnið
er á vöktum, tveir og tveir saman
og byrjað kl. 7.30 á morgnana. Þá
er kraninn stilltur af við skipshlið
og iosað um læsingar og bómu, svo
að kraninn sé tilbúinn þegar vinna
hefst kl. 8.“
— Er stöðug vinna og aldrei lit-
iö upp alla vaktina?
„Nei við leysum hvorn annan af,
því það getur verið þreytandi að
sitja svona lengi og rýna niður á
gámana og fylgjast með því sem
verið er að gera þarna niðri. En
þegar hlé gefst sit ég og nýt útsýn-
isins og læt mér líða vel. Ég er
ekkert lofthræddur en veit alltaf
af hæðinni. Mér finnst þetta þæg-
ileg tilfinning að vera hérna
uppi.“
— Þér leiðist ekki?
„Það liggur við að maður sé
stundum hálf einmana hérna i
þögninni.“
Ein aðalhljómsveit Kvennaskólans „sleit strengi og reif húð-
ir“. Söngkona hljómsveitarinnar er Hendrika Waage.
Sameiginlegt
skemmtikvöld
framhaldsskóla
í lok febrúar héldu tíu framhaldsskólar í Reykjavík og nágrenni sameigin-
legt skemmtikvöld I Háskólabíói. Þar komu nemendur skólans fram og
skemmtu samkomugestum með eigin skemmtiatriðum og voru mörg atriði
æði frumleg eins og sjá má á meðfylgjandi myndum.
Morgunblaðið/Hilmar Sæberg
Nemendur Menntaskólans í Reykjavík „sýndu rómantík
Signu, ást og hatur í París“.