Morgunblaðið - 20.08.1985, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1985
LYFTARAR
Eigum til algreiöslu nú þegar mikiö úrval notaöra rafmagns- og diesel-
lyftara, ennfremur snúninga- og hliöarfærslur.
Tökum lyftara upp i uppgeröan, leigjum lyftara, flytjum lyftara
Varahluta- og viögeröaþjónusta.
Líttu inn — viö gerum þér tilboö.
Tökum lyftara í umboðssölu.
LYFTARASALAN HF.
Vitastíg 3, símar 26455 og 12452.
M
ARMAPLAST
Brennanlegt og tregbrennanlegt.
Sama verð.
Steinull — glerull — hólkar.
'Armúla 16 sími 38640
Þ. ÞORGRÍMSSON & CO
Blaðburóarfólk
óskast!
Uthverfi
Laxakvísl
Kópavogur
Skjólbraut
Vesturbær
Tómasarhagi 32—57
Austurbær
Laugavegur 34—80
Miöbær II

BETRI
ÁRANGUR MEÐ
ATLAS COPCO
öruggur búnaður fyrir:
1. Mannvirkjagerð
2. Verktakastarfsemi
3. Þungaðiðnað
4. Léttan iðnað
Staðreyndir eða
stjörnuspeki
Lokaorð til Jóns Aðalsteins Jónssonar
— eftir Sigurð
Þormar
Jón Aðalsteinn svarar skrifum
mínum um Jón og séra Jón í Morg-
unblaðinu 10. ágúst. Grein mín
var svargrein við alls konar stað-
hæfingum og rugli um stimpla-
safn mitt, sem birtist eftir hann í
Morgunblaðinu í nóv. sl., svo og
eldri skrifum. Svo að ekkert færi
milli mála, voru öll þessi ummæli
Jóns birt í upphafi greinar.
En Jóni er illa við staðreyndir,
þegar þær stangast á við skrif
hans. Hann kýs því að minnast
ekki einu orði á fyrri staðhæf-
ingar sínar og rökstyðja þær,
heldur fer hann að tala um dóm á
NORDIU 85 í Finnlandi, sem, eins
og segir hjá honum: „ég þykist
vita, að sé kveikjan í þessum skrif-
um“. Verðlaunin, sem safn mitt
fékk, voru samt ekki lakari en
hæstu verðlaun sem íslenskir sýn-
endur fengu á NORDIU 80 í Nor-
egi, en þar sýndu 8 íslendingar,
þar á meðal Jón, sem þó fékk að-
eins þátttökuskjal. Hann þarf
ekkert að skammast sín fyrir það.
Verðlaun skipta ekki öllu máli á
sýningum, en eru samt lykillinn
að mörgum stærri sýningum.
Með því að velja þennan kost, er
Jón búinn að viðurkenna, að hann
getur ekki fundið orðum sínum
stað.
Ég frábið mér alla ábyrgð á því,
sem kann að hrærast í hugarheimi
Jóns, það eru staðreyndirnar, sem
skipta máli. Ég hef hvergi látið að
því liggja, að hann sé „mikilsráð-
andi, ef ekki allsráðandi í íslenzk-
um frímerkjaheimi", eða „að jafn-
voldugur maður hafi getað vafið
heimsþekktum dómurum með
mikla reynslu um fingur sér.“ Ég
gat þess þvert á móti, að honum
hafi ekki tekizt að fá safnið lækk-
„Með grein þessari fylg-
ir auglýsing úr Lögbirt-
ingablaðinu frá 12. maí
1937, undirrituð af póst-
og símamálastjóra, sem
tekur af öll tvímæli um
útgáfudaginn 14. maí.“
að á NORDIU 84. En viljann vant-
aði ekki. Af því að hann minntist á
kveðjur og trúnaðarorð, sem hann
hafi sent mér frá Finnlandi með
Hálfdani Helgasyni, og passi ekki
inn í þá mynd, sem ég hafi dregið
upp af sér, þá læt ég lesendur um
að dæma. Ég ætla nú að rjúfa
„trúnaðinn", enda innihaldið ekki
merkilegt: Jón var settur til að
dæma í deild, þar sem íslenzku
söfnin voru ekki. Samt var hann
„kallaður sem sérfræðingur" að
stimplásafni eins ísl. safnarans.
Hann sagðist ekki hafa hugsað út
í það fyrr en eftirá, að auðvitað
hefði hann líka getað látið uppi
álit sitt á mínu safni, og þótti það
miður. — Það sakar ekki að geta
þess, að í þessu safni er óspart
vitnað í „Jónsbók", meira að segja
svo, að Jóni sjálfum þótti nóg um,
sbr. grein hans í Morgunblaðinu í
nóv. Þetta safn hækkaði í verð-
launum, eftir að sérfræðingurinn
hafði fjallað um það. Þetta er ekki
sagt eiganda þessa safns til
hnjóðs, hann kýs að nota bókina
sem heimild. En það er mikill mis-
skilningur hjá Jóni, að ég hefði
kosið sérfræðilega umfjöllun
hans. Ég hef hvergi í skrifum mín-
um hallað á dómarana, sem
dæmdu safn mitt, þeir hafa dæmt
eftir beztu þekkingu sinni á ísl.
brúarstimplum, en ég mundi aldr-
ei vinna það til, að vitna í bók Jóns
sem heimiid, jafnvel þótt hærri
verðlaun væru í sjónmáli.
Ég hef haft það að sérstöku
áhugamáli að rannsaka íslenzka
brúarstimpla. Það er verið að
vinna að útgáfu stimplahandbók-
ar í Svíþjóð, sem vonandi kemur
út innan tíðar. Ég læt aðra dæma
um það, hve stór þáttur minn er í
þeim rannsóknum, sem hún er
byggð á. Ég hef að sjálfsögðu við-
að að mér miklu efni i þessu sam-
Ný frímerki.
I tilefni nf 25 ára rikisstjórnnrafinæli Hans hátignar konungsins, 15, mai
næslk., verða gefin út sárslök minningarfrfmcrki mcð mynd Ilans hálignar,
er verðn til söln á pósthúsunum frá 14. mai til ársloka, meðan þau endast,
en gihla lil frimcrkingnr á póstscndingum til 30. nþril 1938. Frlmerkin eru
10, 30 og <10 aura og verða að eins seld i samstæðum, þ. e. öll þrjú gildin
snmnn, jnfnniiiig nf hvcrju gildi, en áldrei eitt gildi út af fyrir sig. Upplagið
er 1500 nrkir af Itvcrju gildi. (
F.innig verðn í samn tilcfni gefin úl sörslök frfmerkjalilöð (blocks) með
3 frimcrkjimi livcrt: 15, 25 og 50 nurn, er scljnst á 2 kr. hvcrl blnð og geng-
III midvirði þcimi i sörslnkan sjóð til póslhúshyggingar. Upplngið er 50000
bliið og vcrða þuu scld og gilda jafnlengi og hin frimcrkin.
Pósl- og simnmálastjórnin, 5. mai 1937.
Gudmuniliir J. Hltðdal.
Auglýsing úr Lögbirtingablaðinu frá 12. maí 1937
Þing norrænna safnamanna:
Meimingarsögulegt slys
að rífa Kveldúlfsskála
0FULLBÚNAR SKRÚFULOFTÞJÖPPUR
GERÐ GA
Afköst 73-377 l/s
- Vinnuþrýstingur 8-20 bar
ATLAS COPCO er stærsti framleiðandi í heimi á loftþjöppum
og tækjabúnaði fyrir þrýstiloft. Fyrirtækið þekkir hvernig
minnka má framleiðslukostnað með notkun á loft- og gas-
þjöppum, þurrkurum, síum, kælum, iðnaðarverkfærum og
tækjum til yfirborðsmeðhöndlunar.
■■■■■■■■ Fyrirtæki með framleiðslu er
/UUtsCopcc trygg'r Þér bætta arðsemi og JUUtsCopco
góða þjónustu.
Allar nánari upplýsingar gefur
LANDSSMfÐJAN HF.
SOLVHOlSGOTIJ t3 - 101 REVKJAVIK
SIMI (91) 20680 TELEX 2207 GWORKS
DAGANA 12.—15. ágúst var haldiö
þing norrænna safnamanna í
Reykjavík. Það sóttu á annað hundr-
að safnverðir víðs vegar af Norður-
löndum en íslenskir þátttakendur
voru 40 talsins. Þingin eru haldin
þriðja hvert ár til skiptis í Norður-
löndunum. Síðast var það í Reykja-
vík árið 1971.
Að sögn Þórs Magnússonar
þjóðminjavarðar voru reifuð ýmis
mál, jafnt á skipulegum fundum
sem annars staðar á göngum Odda
þar sem ráðstefnan fór fram. Sér-
staklega var fjaliað um safna-
byggingar, fluttir fyrirlestrar
tengdir þeim og sýndar litskyggn-
ur. „Þessi ráðstefna var sérlega
fróðleg fyrir okkur íslendinga því
nú er ætlunin að koma upp safn-
aðstöðu hér á landi. Það var fræð-
andi að kynnast þeim viðhorfum
sem eru ráðandi annars staðar um
nýtingu bygginganna og hversu
margir möguleikar eru fyrir hendi
í söfnum.“
Þór sagði enn fremur að þing
norrænna safnamanna væri þó
ekki síður vettvangur fyrir safn-
verði að kynnast hver öðrum og
skiptast á skoðunum um sameig-
inleg mál. „íslenskum safna-
mönnum gefast ekki mörg tæki-
færi til að fara út fyrir landsstein-
ana og kynnast söfnum erlendis af
eigin raun og því er þing sem þetta
ómetanleg hvatning fyrir okkur
Morgunblaðiö/Árni Sæberg
Af blaðamannafundi norrænna safnamanoa. Frá vinstri: Kerstin Holmquist
safnvörður í Stokkhólmi, Martin Blindheim safnvörður í Háskólasafninu í
Osló og Björn Hallerdt ríkissafnvörður í Stokkhólmi.
sem störfum hér á landi af litlum
efnum.“
Á blaðamannafundi sem hald-
inn var í lok þingsins minntust
norrænu safnverðirnir sérstak-
lega íslenska náttúrufræðisafns-
ins og hversu bágborin aðstaða
þess væri. Með hverju ári sem liði
yrði ljósara hversu mikilvægt
væri að tengja sögu landsins við
náttúru þess og á fsland væri lýs-
andi dæmi um það hvernig jarð-
sagan aðstoðaði við aldurgrein-
ingu ýmissa muna er tengdust
sögu og menningu þjóðarinnar.
„En við erum agndofa hvað ís-
lenskum safnamönnum hefur tek-
ist að framkvæma, jafn fáliðuðum
og með svo litlu fé sem raun er,“
sagði Bjöm Hallerdt ríkissafn-
vörður í Stokkhólmi. „íslendingar
hafa geysimargt að sýna og hér á
landi gerir maður sér fyrst grein
fyrir hversu mikilvægt er að
tengja náttúrufræði og jarðsögu
við menningu hvers tíma til að
geta skýrt tildrög safnmunanna."
Áður en hið eiginlega þing hófst
komu borgarminjaverðir saman
til sérfundar í Reykjavík og ræddu
sín mál. Meðal annars fóru þeir í