Morgunblaðið - 20.08.1985, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1985

>
Hér erum við búin að njóta
alls hins besta í mat og
drykk og músikk, svo kem-
urðu með þetta og eyðilegg-
ur stemmninguna!
HÖGNI HREKKVÍSI
i
éG TILEIHKA N/CSTA LAú FyRg^EKANPl
KENNARA /VlÍNUAA, SEM HÖíSNI FLÆMPI
'A BFSOTT. "
Kennum ungling-
um að drekka vín
Hófdrykkjumaður skrifar:
Ég hef löngum furðað mig á því
hve þeir sem eitthvað skipta sér af
áfengismálum, já og vímuefna-
málum yfirhöfuð, virðast vera
þröngsýnir. Það er eins og þessir
vesalings menn haldi að þeir geti
með nógu hörðum reglum komið í
veg fyrir að fólkið í Iandinu fái sér
í staupinu endrum og sinnum. Mér
finnst nú svosem eðlilegt að reynt
sé að fá unglinga til að hætta
hassreykingum og þefa ekki af
líminu, en að nokkrum manni
skuli detta í hug að hægt sé að
uppræta blessað vínið, það er mér
algjörlega óskiljanlegt.
Hóflega drukkið vín gleður
mannsins hjarta sagði kerlingin
og mælti víst sjaldan spaklegar.
Ég held að eina ráðið til að koma í
veg fyrir alkóhólisma og eitur-
lyfjafíkn sé að kenna unglingum
nógu snemma að umgangast þessi
efni. Eiturlyf eru flest svo bráð-
hættuleg heilsu manna, andlegri
og líkamlegri, að það verður nátt-
úrlega að leggja allt í sölurnar svo
unglingarnir láti þau eiga sig. Én
það þarf að kenna þeim að drekka.
Með því að gera áfengið sýknt og
heilagt að spennandi bannvöru er
bara verið að hella olíu á eld.
Flesta unglinga langar einhvern-
tíma að gera það sem þeir mega
ekki, einkum ef einhverjum öðrum
er leyft það, þetta veit hver heil-
vita maður. Sá sem kann að fara
með vín á fullorðinsárum getur
haft af því mikla ánægju og þarf
ekki að óttast það eins og andskot-
ann sjálfan.
Sjálfur er ég gamall maður og
hef aldrei eignast börn. Ég hef því
ekki haft tækifæri til að reyna
þessar kenningar mínar. En ég
kann að gleðja mig við vín því mér
var ungum kennt að umgangast
það eins og vin. Læknir sem ég fór
til um daginn vegna lasleika sagði
mér að ég skyldi alls ekki hætta að
drekka, því með mínu drykkjulagi
hefði vínið heilsubætandi áhrif og
ég gæti orðið allra karla elstur.
Þannig er það með flest, sé þess
neytt í hófi er það bæði hollt og
gott.
Alítöf
hratt
ekið
Eldri borgari skrifar:
Mér finnst afleitt að ekki skuli
vera nein umferðarmerki við vest-
anverða Hringbrautina sem sýna
löglegan hraða. Ég bý sjálfur við
Hringbrautina, andspænis elli-
heimilinu, og hef núna upp á síð-
kastið orðið vitni að þremur um-
ferðarslysum á þessum slóðum.
Menn keyra alltof hratt þarna.
Mig langar ennfremur að spyrja
forráðamenn kirkjugarðanna
hvort ekki sé hægt að koma upp
einhverskonar vegvísum sem auð-
velda mönnum að finna leiði. Ég
kem oft í kirkjugarðana og það
tekur stundum mjög langan tíma
að finna leiðin. Núorðið eru öll
leiði að vísu merkt en það vantar
vegvísa svo maður geti séð hvar
hver merking á við.
T
Þessir hringdu . . .
Dópið er
miklu verra
Vandræðaunglingur hringdi:
Mér finnst það nú alveg von-
laust hvernig allir láta útaf
þessari verslunarmannahelgi. Þó
það sé nú drukkið smávegis. Ég
hef sko oft lent í því verra.
Ég var í Þjórsárdafum versl-
unarmannahelgina og þar voru
'auðvitað allir á skallanum en
maður sá næstum því ekkert
dóp. Allir bara „streit á brensan-
um“.
Ég hef oft lent í rugli útaf dópi
svo ég vei^ um hvað ég er að tala.
Það er miklu verra en brennivín-
ið. Mér finnst að fólk ætti að
„pæia í því“.
Það verður að
stemma stigu
við barneignum
Anna Helgadóttir hringdi:
Ég vil bæta nokkru við það
sem haft var eftir mér í Velvak-
anda á föstudaginn. Þannig er að
„Vandræðaunglingur" segist lítið hafa orðið var við fíkniefnaneyslu um
verslunarmannahelgina.
Anna Helgadóttir tehir rétt að
reyna að fækka barneignum I
löndum þar sem hungursneyð er
landlæg.
ég tel að eitthvað verði að gera
til að stemma stigu við fólks-
fjölgun í þessum löndum þar
sem hungursneyð er landlæg. Ég
skil ekki annað en það sé hægt
að fá þetta fólk til að nota getn-
aðarvarnir, eða gera karlmenn-
ina hreinlega ófrjóa, ef ekki vill
betur.
Mér finnst mjög ólíklegt að
fólkið myndi snúast öndvert
gegn einhverjum ráðstöfunum í
þeim dúr, það hlýtur að hafa þá
vitglóru í höfðinu að sjá það að
ef það getur ekki brauðfætt
börnin sín er heimskulegt að
vera að hlaða þeim niður.
Það er ekki svo að skilja að ég
hafi nokkuð á móti börnum, ég á
sjö sjálf, allt saman indælisfólk,
komið um eða yfir fimmtugt. En
svona nokkuð gengur ekki, það
sér hver maður.