Morgunblaðið - 26.06.1986, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JÚNÍ1986
37
og Ragnhildar í Núpsdalstungu var
miðaldra kona hjá þeim, sem var
bæði líkamlega og andlega fotluð.
Kona þessi gat auðvitað ekkert
unnið. Það var aðdáunarvert,
hvemig Ragnhildur gat séð um
þessa konu, sem í raun og veru gat
hvergi verið nema á hæli fyrir sams
konar sjúklinga. Þá var á heimili
Ólafs og Ragnhildar gömul kona,
sem Elín hét. Hún var með öllu
óvinnufær síðustu árin, en vildi
hvergi annars staðar vera og sýnir
það best, hversu vel var séð um
þarfir lasburða fólks í Tungu á
þessum árum.
Ólafur vann mikið að félagsmál-
um bæði fyrir sveit sína og hérað
og af þeim sökum var hann oft að
heiman, þegar þannig stóð á þurfti
Ragnhildur að sjá um búskapinn
auk innanbæjarstarfa og fór það
vel úr hendi. Síðla árs 1966 fluttu
Ólafur og Ragnhildur til Reykjavík-
ur, en Ölafur hafði nokkru áður
keypt íbúð á Leifsgötu 10. Næstu
þrjú árin var jörðin í umsjá Ólafs
og voru þau hjónin þar á sumrin
tíma og tíma, þegar hægt var að
koma því við, en 1969 var jörðin
seld ágætum manni ættuðum úr
Miðfírði.
Þegar til Reykjavíkur kom, fékk
Ólafur strax ágæta vinnu, þa_r sem
hann starfaði í nokkur ár. Ólafur
var við góða heilsu fram yfir átt-
rætt, en eftir það fór heilsu hans
að hraka. Hann andaðist í sjúkra-
deild Heilsuverndarstöðvarinnar
þann 19. ágúst 1982. Þá höfðu þau
búið í farsælu hjónabandi í meira
en 60 ár. Bæði voru þau mjög til
fyrirmyndar í sinni sveit og vel látin
af öllum, sem þeim kynntust.
Ragnhildur og Ólafur eignuðust
þrjú böm og verða þau talin hér í
aldursröð: 1. Kjartan, f. 17. sept-
ember 1923, deildarstjóri hjá Sam-
bandi ísl. samvinnufélaga, kvæntur
Jóhönnu Bjamadóttur frá Uppsöl-
um. Þau eiga tvö böm. 2. Jón, f.
20. september 1927, vélvirki í
Reykjavík, var kvæntur Sesselju
illa landvinnu og þráði alltaf sjóinn.
Hann varð bráðkvaddur 27. júní
1960, 72 ára.
Amdís og Arsæll vom samhent
í búskap sínum og farsæl og ham-
ingjurík í hjónabandinu. Þau bjuggu
nær allan sinn búskap vestast f
Vesturbænum í Reykjavík, fyrst
sem leigjendur, en í eigin húsnæði
síðustu áratugina. Þeim leið ávallt
vel vestur við sjóinn, og Snæfells-
jökull og sólarlagið glöddu augu
þeirra. Þau eignuðust alls tíu böm,
eitt þeirra fæddist liðið, en hin níu
em öll á lífí og hið mannvænlegasta
fólk. Eins og foreldramir em þau
farsæl og hamingjurík í lífí sínu og
sama má segja um böm þeirra og
bamaböm. Böm Amdísar og Ar-
sæls em þessi, talin í aldursröð: 1.
Anna, 2. Helgi Anton, 3. Svava,
4. Brynjólfur Guðjón, 5. Haraldur,
6. Sigrún, 7. Ásdís, 8. Baldvin, 9.
Hreiðar.
Það gefur augaleíð, að ekki hefur
verið heiglum hent að sjá svo stór-
um bamahópi farborða á þeim tíma,
em þau vom að alast upp. En eins
og áður segir vom Ársæll og Am-
dís bæði dugmikil og samhent. Hún
var nett saumakona og nýtin bæði
á fatnað og matföng. Hann var
talinn tveggja manna maki að
burðum og til vinnu, sívakandi við
að afla heimilinu þess, sem með
þurfti. Einnig vom bömin fljótt
vanin við vinnu. Kunnugir, sem
fylgzt hafa með heimilishaldi Amd-
ísar og Ársæls um marga áratugi,
geta vottað að það var veitult risnu-
heimili, sem alltaf gat satt svangan
og veitt aðhlynningu.
Það er við hæfí að hér sé talað
til Amdísar með orðum góðskálds-
ins Jakobs Jóh. Smára, úr fögm
erfiljóði hans til merkrar konu:
Gakk heil til himins sala
úr heimsins þunga klið,
og'engiatungurtala
umtraustognáðogfrið,
oggóða konu kveðja
með kærleik böm þín nú,
sem vildu græða og gleðja
þittgeðívonogtrú.
Það mætti þykja lfklegt um konu
með svo stórt og tímafrekt verksvið,
sem Amdís hafði, að hún ætti ekki
afgangs stundir fyrir félagsstörf.
Katrínu Karlsdóttur. Þau hafa slitið
samvistir. Þau eiga sex böm. 3.
Elísabet Guðrún, f. 23. maí 1930,
búsett á Hvolsvelli. Maður hennar
er Jón Stefánsson símvirki. Þau
eiga fjögur böm.
Eftir að Ragnhildur og Ólafur
fluttu til Reykjavíkur var hugurinn
alltaf fyrir norðan, þar sem þau
höfðu bæði slitið bamsskónum og
þar sem þau áttu sína bestu kunn-
ingja og samferðafólk. Þau kunnu
samt nokkuð vel við sig á Leifsgötu
10, þar sem kunningjar að norðan
komu oft í heimsókn og þáðu góðar
veitingar og elskulegt viðmót eins
og áður fyrr á heimili þeirra í Núps-
dalstungu.
Ég kom oft til þeirra á Leifs-
götuna þar sem við rifjuðum upp
gamlar minningar frá Núpsdals-
tungu. Eftir að ég flutti á Laufás-
veginn var auðvelt að koma við á
Leifsgötunni, en þá var Ragnhildur
orðin ein, en í raun og vem var
Ragnhildur ekki ein nema í stuttan
tíma í einu, því að skyldfólk og
aðrir gestir komu þar oft í heim-
sókn, auk þess, sem bamaböm vom
þar oft í lengri eða skemmri tíma
í umsjá ömmu sinnar.
Það var gaman að tala við Ragn-
hildi, því að hún var vel greind og
stálminnug og mundi allt frá fýrri
tíð, sérstaklega um menn og mál-
efni í Miðfirðinum. Hún vissi venju-
lega allt um fólk af Núpsdalstungu-
ætt og þótti mér gott að leita til
hennar í því sambandi.
Síðast heimsótti ég Ragnhildi
seint í október 1984. Hún var þá
vel hress og virtist halda fullu
minni, en nokkmm dögum síðar
fékk hún alvarlegt áfall og var strax
sýnilegt að ekki yrði um neinn
raunvemlegan bata að ræða. Ragn-
hildur andaðist í Landakotsspítala
þann 18. júní sl. í hugum sam-
ferðafólks lifir minningin um ein-
staka gæðakonu, sem öllum vildi
gott gjöra á langri ævi.
Blessuð sé minning hennar.
Magnús Sveinsson
Hin árlega
tjaldasýning hjá
Seglagerðinni Ægi
verður næstu
helgi, laugardag
og sunnudag.
Apollo
2ja manna, verð kr. 4.748,-
3ja manna, verð kr. 5.872,-
Barnatjöld í miklu úrvali frá 1.000,- kr.
Hefur þú mátað alla sólstólana?
Viðleguútbúnaður og garðhúsgögn í miklu
úrvali Hagstætt verð
Dallas
4ra manna. Verð kr. 19.850.-
6 manna, verð kr. 25.040,-
e£\ager</y
tyjaslóð 7, Reykjavík • Póslhólf 659
Simar 14093 - 13320 Nafnnr. 9879 -1698
En þótt hún mæddist í mörgu heima
fyrir, fann hún samt stundir fyrir
þijú hugðarefni sín.
í fyrsta lagi vom það slysavama-
málin. Sem sjómannskona skynjaði
hún nauðsyn þess að efla slysavam-
ir og fjölga tækjum til björgunar-
starfa. Marga andvökunótt, þegar
óveður geisuðu, hafði hún hugsað
um þessi mál, og sár reynsla, sem
maður hennar hafði orðið fyrir, er
hann tvívegis kom slyppur og alls-
laus frá strandi skips síns: allur
búnaður hans glataður og engar
bæður í boði, brýndi fyrir henni að
herða þyrfti róðurinn við þessi mál.
í mörg ár vann hún að því ásamt
vinkonum sínum að safna fé fyrir
slysavamastarfíð.
í öðm lagi var það þakklætið til
algóðs Guðs fyrir vemd og varð-
veizlu sín og sinna, sem hvatti hana
til að fylkja sér í hóp þeirra kvenna
Fríkirkjunnar, sem vilja bæta og
fegra kirkju sína og efla trúarlíf
safnaðarins.
í þriðja lagi hafði hún mikinn
áhuga á æskulýðs- og íþróttastarfi
Knattspymufélags Reykjavíkur.
Hún skildi nauðsyn þess að ungling-
ar hefðu þroskandi og heilsusam-
legt íþróttastarf að tómstundaiðju
og hvatti syni sína til þátttöku í
því. Og svo skemmtilega vildi til,
að félagsheimili KR var eini staður-
inn, sem Amdís vann á utan heimil-
is. Þar undi hún vel hag sínum og
stjómendur félagsins virtust meta
störf hennar og áhuga að verðleik-
um og vom henni ljúfír og góðir.
Þínmætaminninglifír
ímunaokkarhér,
ogheljarhafiyfir
Guðs himin augað sér.
Þar blómgast háir hlynir
hinshljóðaanda-lands,
þar hittast horfnir vinir
í heimi kærleikans.
(J J. Smári)
Að lokum bið ég þessari heiðurs-
konu og ættarhöfðingja, Amdísi
Helgadóttur, farsældar á þeirri for,
sem hún hefur nú lagt upp í, og
þeirra heiðurslauna, sem hún hefur
unnið til með elju sinni og heiðar-
leika.
E.Ág.M.